ترید یا سرمایه گذاری؟ تفاوت معامله گر و سرمایه گذار در ارز دیجیتال چیست؟
معامله گر و سرمایه گذار دو طرف دنیای بازارهای مالی از جمله بورس، فارکس و ارزهای دیجیتال هستند. این دو هر یک استراتژی‌های متفاوتی را دنبال می‌کنند. معامله گری یا همان ترید تفاوت‌هایی با سرمایه گذاری دارد. اما واقعاً فرق تریدر و سرمایه گذار در چیست؟ اصلاً ترید سود بیشتری دارد یا سرمایه گذاری؟ در این مقاله از صرافی آنلاین رمزینکس در تلاش برای پاسخ به این پرسش‌ها هستیم.
فرق تریدر و سرمایه گذار
در ادامه به برررسی تفاوت معامله گر (تریدر) با سرمایه گذار از جنبه‌های مختلف می‌پردازیم.
فرق معامله گر و سرمایه گذار بر اساس رویکرد
اولین تفاوت معامله گر و سرمایه گذار در رویکردی است که افراد فعال در این دو روش برای کسب درآمد از بازار سهام و سایر بازارهای مالی استفاده می‌کنند. معامله گران از تحلیل فنی برای تصمیم گیری در خرید و فروش خود استفاده می‌کنند، در حالی که سرمایه گذاران از تحلیل بنیادی استفاده می‌کنند.
سرمایه گذار در تحلیل بنیادی به تحلیل مالی شرکت، تحلیل صنعتی که شرکت در آن فعالیت می‌کند و وضعیت کلی اقتصاد کلان در کشور توجه می‌کند.
این تحلیل شامل مطالعه سلامت مالی یک صنعت خاص و شرکت مدنظر و چشم انداز رشد آن در آینده است، در حالی که معامله گر در تحلیل فنی از نمودارها به جای گزارش‌های سالانه و نمودارها و الگوها استفاده می‌کند.
در تحلیل تکنیکال از قیمت بازار سهام برای پیش بینی الگوهای آینده قیمت و تحلیل الگوهای تاریخی استفاده میشود و به تحلیل عوامل موثر بر قیمت بازار مقید نیست. متخصصان در این روش روند قیمت، حجم و میانگین متحرک در طی یک دوره زمانی مشخص را بررسی می‌کنند.
تریدر از استراتژی معاملاتی متفاوتی مانند کپی تریدینگ و مارجین تریدینگ استفاده می کند که در مقاله «هر آنچه که باید در مورد ترید ارز دیجیتال بدانید! ترید چیست و چگونه است؟» به طور مفصل در خصوص ترید و معامله گری صحبت شده است.
تریدر به حوزه فعالیت شرکت یا چشم‌انداز رشد شرکت علاقه‌ای ندارد.
این یکی از تفاوت‌های اساسی بین ترید و سرمایه گذاری است. در معاملات تحلیل فنی بیشتری استفاده میشود، در حالی که در سرمایه گذاری توجه به شرایط بازار و تحلیل بنیادی ضرورت بیشتری دارد.
معامله شامل شناسایی روند بازار و سپس خرید سریع یا فروش سهام برای کسب سود کوتاه‌مدت است. از طرف دیگر، سرمایه گذاری بر روی سهام یک شرکت تنها پس از تحلیل و بررسی دقیق آن شرکت انجام میشود.
سرمایه گذاران ترجیح می‌دهند سهام شرکت‌هایی را خریداری کنند که از نظر بنیادی شرایط خوبی دارند و سهام خود را برای مدت طولانی نگه می‌دارند. با رشد آن شرکت ارزش سهام آنها نیز افزایش پیدا می‌کند. سرمایه گذار بازار سهام هیچ توجهی به نوسانات کوتاه‌مدت بازار ندارد.
تفاوت تریدر و سرمایه گذار بر اساس افق زمانی
فرق تریدر و سرمایه گذار را می‌توان براساس افق زمانی نیز بررسی کرد. اجازه دهید این تفاوت را با یک مثال نشان دهیم. فرض کنید با پولی که دارید خانه‌ای را در موقعیتی مناسب خریداری می‌کنید. طی دو هفته قیمت ملک شما افزایش می‌یابد و شما آن را با سود مناسبی می‌فروشید.
این کار معامله نامیده میشود. اما اگر بدانید، مثلاً، در چند سال آینده بزرگراهی در نزدیکی ملکی ساخته خواهد شد و امروز اقدام به خرید آن ملک کنید و انتظار داشته باشید که در آینده ارزش پیدا کند به این کار سرمایه گذاری گفته میشود.
معامله در اصل به معنای نگه داشتن سهام برای مدت کوتاه و کسب سود از طریق فروش آن به محض بالا رفتن قیمت است. مدت زمانی که معامله گران برای خرید و فروش یک دارایی در نظر می‌گیرند میتواند از یک روز تا چند هفته و شاید چند ماه باشد.
بسیاری از معامله گران ممکن است صبح سهامی را بخرند و در پایان روز آن را بفروشند! نوسان بازار اهمیت و تأثیر بسزایی در تصمیماتی که یک معامله گر می‌گیرد دارد. در سوی دیگر، سرمایه گذاری با چشم انداز بلند مدت انجام میشود.
سرمایه گذاران سهام مورد نظر خود را بر اساس ویژگی‌های بنیادی امیدوارکننده انتخاب می‌کنند و آن را برای مدت زمان طولانی‌تر، از چند سال تا چند دهه، و حتی بیشتر نگه می‌دارد.
فرق براساس خطرات موجود در ترید و سرمایه گذاری
چه معامله کنید و چه سرمایه گذاری کنید، سرمایه شما در گرو رفتار بازار است و از این رو یک رابطه جانشینی بین بازدهی و خطر در فعالیت‌هایتان وجود دارد که باید از آن آگاه باشید. با این حال خطر موجود در معامله گری بیشتر از خطرات موجود در سرمایه گذاری است.
دلیل ساده استراتژی سرمایه‌گذاری یا Investing پر خطر بودن معامله این است که در معامله فرد باید بسیار سریع و بر اساس اطلاعات محدود تصمیم‌گیری کند؛ این تصمیم‌ها ممکن است خوب و یا به طرز وحشتناکی اشتباه از آب در بیایند.
معامله گر بر اساس امیدبخش بودن چشم انداز رشد یک شرکت تصمیم نمی‌گیرد. او ممکن است تحت تأثیر عومال خارجی یک دارایی بخرد که مجبور شود با پایین آمدن قیمت‌ها آن را بفروشد و ضرر کند.
ناگفته پیداست که در معاملات قیمت ممکن است به سرعت بین سطوح بالا و پایین در نوسان باشد. در سوی دیگر، سرمایه گذاری به عنوان یک عادت به زمان بیشتری برای به بار نشستن نیاز دارد و در بلند مدت نتیجه می‌دهد.
هر چه زمان نگه داشتن یک دارایی کمتر باشد خطرات توام با آن نیز کمتر و بازده آن نسبتاً کمتر خواهد بود، با این حال، اگر دارایی خود را برای مدت طولانی‌تر نگهداری کنید می‌توانید به لطف عواملی مانند سود مرکب و سود سهام بازده بیشتری به دست آورید.
اگر سهمی‌که در آن سرمایه گذاری کرده‌اید از نظر بنیادی قوی باشد نوسانات روزانه هیچ تاثیری بر سرمایه گذاریتان نخواهد داشت.
فرق تریدر و سرمایه گذار بر اساس نگرش‌ها
تفاوت نهایی در شخصیت یا نگرش ثروت آفرینی سرمایه گذار و معامله گر نهفته است. در جدول زیر می‌توانید تفاوت‌های اصلی را مشاهده کنید:
| معامله گر (خرید و فروش) | سرمایه گذار (خرید و نگه داشتن) |
| شخصیت ناشکیبای معامله گر (خرگوش) | رویکرد آرام اما با ثبات سرمایه گذار (لاک پشت) |
| معامله گر در خلال چند دقیقه، روز، هفته، یا ماه تصمیم می‌گیرد | تصمیم‌های سرمایه گذار بر اساس نتایج بلندمدت گرفته شده در نتیجه ممکن است سال‌ها تا دهه‌ها زمان نیاز داشته باشد |
| زمان‌بندی کردن بازار؛ احتمال ضرر کردن در نتیجه از دست دادن زمان مناسب برای ورود و خروج از بازار | عدم توجه به زمان‌های کوتاه‌مدت و آشفته نشدن به دلیل نوسان‌های کوتاه‌مدت بازار |
| انتخاب و خرید سهام یا دارایی بر اساس تحلیل فنی؛ معامله گری بر اساس شتاب بازار | انتخاب و خرید سهام بر اساس تحلیل بنیادی شرکت؛ سرمایه گذاری بر روی ارزش |
| نیاز به داده‌ها و اطلاعات در زمان واقعی برای تصمیم گیری در مورد خرید و فروش و همیشه گوش به زنگ بودن | رویکرد خونسردتر؛ صرفاً نیاز به اطلاعات بنیادی شرکت‌ها |
| عدم توجه به فعالیت اقتصادی شرکت و صرفاً توجه به قیمت و حجم معاملاتی دارایی | اتخاذ تمام تصمیم‌ها بر اساس اعتقاد به رشد شرکت در بلندمدت |
| احتمال خرید دارایی استراتژی سرمایه‌گذاری یا Investing یا سهام به توصیه دوستان، سایر معامله گران، رسانه‌ها و سایر منابع بیرونی | سرمایه گذاری تنها در صورت انطباق اهداف سرمایه گذاری فرد با اهداف شرکت. انجام تحقیق شخصی و تصمیم‌گیری نهایی در صورت اعتقاد یافتن به پتانسیل رشد شرکت |
کدام یک برای سرمایه گذار خرده فروش بهتر است؟
اگر به تفاوت و فرق بین تریدر و سرمایه گذاری نگاه کنید متوجه خواهید شد که روش معامله گری بیشتر مناسب سرمایه گذاران خرده فروشی است که می‌خواهند بیشتر با سهام و دارایی‌ها سر و کار داشته باشند.
سرمایه گذاری بر روی سهام مزایای بی شماری دارد. برای این کار سرمایه گذار صرفاً باید سهام شرکتی را انتخاب کند که طرح‌های اساسی قوی ارائه بکند، دائماً در حال نوآوری و انطباق با نیاز مشتری باشد و تیم مدیریتی خوبی از آن پشتیبانی کند.
سرمایه گذار پس از مطمئن شدن از انتخاب درست دیگر نیازی به انجام هیچ کاری ندارد. لازم به ذکر است که هیچ کدام از دو روش ثروت‌اندوزی مورد بحث در این مقاله فرمول تضمینی برای کسب درآمد در بازار سهام و بازارهای مالی دیگر ندارند.
رویکرد سرمایه گذاری موفقیت در مدت زمان طولانی‌تر را تضمین می‌کند. این روش همچنین به سرمایه گذار آرامش روانی می‌دهد؛ چیزی معامله گران به ندرت از آن بهره‌مند می‌شوند.
پس یک شرکت را به صورت بنیادی تحلیل کنید، بر روی آن سرمایه گذاری کنید، از سر و صدا و آشوب بازار کناره‌گیری کنید و منتظر بمانید تا در بلندمدت از منافع بلند مدت سرمایه گذاری خود بهره‌مند شوید.
مزایا و معایب سرمایه گذاری
ساخت یک سبد سرمایه گذاری ارز دیجیتال می تواند مزایا و معایب زیادی داشته باشد. سرمایه گذاری رویکرد سنتی کسب درآمد در بازارهای مالی بوده و مبتنی بر مفهوم ایجاد ثروت از طریق «به کار انداختن پول» است. اجرای رویکرد مدیریت سرمایه بر اساس اصول سرمایه گذاری مزایای متعددی را برای فرد فراهم می‌کند از جمله:
- مسئولیت کوتاه مدت محدود: ریسکی که به نوسانات دوره‌ای بازار یا یک محصول مربوط میشود بسیار کاهش می‌یابد. شیوه‌های سرمایه گذاری افراد فعال در بازار را قادر می‌سازد تا با این تفکر که ارزش بازار به سطوح بالاتر باز می‌گردد شرایط سخت بازارها را پشت سر بگذارند.
- افزایش سرمایه غیرمنتظره: پرداخت سود سهام پیش بینی نشده و تقسیم سهام از جنبه‌های مثبت سرمایه گذاری در سهام است که ممکن است با گذشت زمان ارزش آن را بسیار افزایش دهد.
- سود مرکب: به ارزش زمانی پول اشاره می‌کند که منجر به رشد یک یک دارایی در یک دوره طولانی میشود. درآمدهای مرتبط با نرخ بهره و سرمایه گذاری کردن مجدد آن از جوانب بسیار مهم این روش سرمایه گذاری است.
- کارمزدهای معاملاتی و هزینه‌های مالیاتی: به دلیل تعداد محدود معاملات، هزینه‌های مربوط به سرمایه گذاری نیز کاهش می‌یابد. همچنین، برخی از حساب‌های سرمایه گذاری واجد شرایط تخفیف مالیاتی سود تحقق یافته هستند.
با این حال، سرمایه گذاری اشکالات مختلفی نیز دارد:
- در دسترس بودن سرمایه: پول سرمایه گذاری شده معمولاً تا زمان تسویه شدن پوزیشن معاملاتی به راحتی در دسترس نیستند.
- نرخ‌های بازده کمتر: اگرچه متنوع سازی سبد سهام و مدیریت پورتفولیو در کاهش ریسک سرمایه گذاری موثر است اما این اقدامات ممکن است باعث کاهش بازده سرمایه گذاری (ROI) نیز شوند. برای مثال، چاپ سال ۲۰۱۴ تحلیل کمی رفتار سرمایه گذاران موسسه دالبار (QAIB) دالبر نشان داد که نرخ بازدهی سرمایه گذاری یک شخصی معمولی در بازه زمانی ۱۰ ساله منتهی به سال ۲۰۱۳ تنها ۲/۶ درصد بود.
- زمان‌بندی بازار: اگرچه خطرات مربوط به نوسانات کوتاه مدت محدود است اما شرایط بازار در سررسید یکی از جنبه‌های اصلی تحقق سود است. اگر در زمان تسویه پوزیشن معاملاتی ارزش سرمایه گذاری کاهش یابد، سود محقق شده متحمل ضرر خواهد شد.
مزایا و معایب معامله گری یا ترید
ترید و معامله گری مزایا و معایب خود را دارد. در مقابل سرمایه گذاری، روش‌های معاملات (ترید) مبتنی بر ایجاد درآمد در کوتاه مدت است.
معامله گر اغلب نوسان‌های دوره‌ای در ارزش ابزارهای مالی را به عنوان راه مناسبی برای دستیابی به سود تلقی می‌کنند. معامله گران نوسانی، معامله گران روزانه و اسکالپرها همه روش‌های مشابه معامله کوتاه‌مدت دارند.
معامله فعال مزایای مختلفی را به معامله گران می‌دهد از جمله:
- نقدینگی: معامله گران پوزیشن‌های معاملاتی را به سرعت باز و بسته می‌کنند. این امر باعث میشود تا حساب معاملاتی‌شان دارای نقدینگی باشد.
- قرار گرفتن در معرض خطر سیستمیک: داشتن فلسفه معاملاتی فعال باعث کاهش خطرات مرتبط با سقوط بازار، ورشکستگی و فروش چشمگیر میشود. معامله گران می‌توانند به در موقعیت‌های نامساعد به سرعت از بازار خارج شوند و از تحت تاثیر قرار گرفتن حساب معاملاتی‌شان در نتیجه اتفاقات غیرقابل پیش بینی بازار جلوگیری کنند.
- بازده دوره‌ای بیشتر: دوره‌های افزایش سودآوری در این روش وجود دارد. یک سری معاملات مثبت ممکن است سود مازادی ایجاد کند که از آن می‌توان برای رشد حساب معاملاتی استفاده کرد.
- کاهش ریسک سرمایه: از طریق استفاده از لورج (اهرم)، می‌توان از مقادیر کمتری از سرمایه برای دستیابی به سود قابل قبول استفاده کرد.
با این حال، در بازار دیجیتال فعلی اجرای رویکردی صرفاً مبتنی بر معامله فعال ممکن است با اشکالات مختلفی همراه باشد از جمله:
- شکاف فنی: سیستم‌های اطلاعاتی و فناوری‌های اینترنتی دائماً در حال پیشرفت هستند و معامله گران فعال باید بخشی از سرمایه خود را به تهیه تجهیزات معمول و به روزرسانی زیرساخت‌ها اختصاص دهند.
- قرار گرفتن در معرض نوسان‌های کوتاه مدت: نوسان‌ها ممکن است در هر زمانی و تقریباً در هر بازاری رخ دهند. نوسان‌های دوره‌ای قیمت ممکن است منجر به از بین رفتن سریع حساب معاملاتی شود.
- هزینه‌ها و کارمزدها: فعالیت‌های مکرر معاملاتی، کارمزدها و هزینه‌های قابل توجهی را برای معامله گر ایجاد می‌کند.
- پیامدهای مالیاتی: سود حاصل از عملیات معاملاتی اغلب به منزله سود کوتاه مدت است و مشمول بدهی مالیاتی بیشتر است.
از کجا ارز دیجیتال بخریم؟
صرافی ارز دیجیتال رمزینکس با پشتیبانی کردن از بهترین ارزهای دیجیتال و کارمزد معاملاتی مناسب به ارائه خدمات به کاربران می پردازد. با طی کردن چند مرحله ساده از جمله ثبت و نام و احراز هویت می توانید به طور مستقیم یا با وارد شدن به بازار معاملاتی همتا به همتا به خرید و فروش ارز دیجیتال بپردازید.
بعد از ثبت نام و احراز هویت هم می توانید با مراجعه به وب سایت صرافی رمزینکس و هم با دانلود و نصب برنامه و اپلیکیشن رمزینکس در گوشی های هوشمند خود به خرید و فروش ارز دیجیتال مشغول شوید.
برای رصد قیمت لحظه ای انواع ارزهای دیجیتال به صفحه قیمت لحظه ای ارز دیجیتال مراجعه کنید. برای اطلاعات بیشتر در خصوص قوانین و مقررات خرید و فروش ارزهای دیجیتال در رمزینکس می توانید به صفحه سوالات متداول درباره رمزینکس مراجعه کنید.
سخن آخر
تریدر و سرمایه گذار بدون شک با یکدیگر تفاوت دارند اما اینکه کدام بهتر است برای هر کسی میتواند متفاوت باشد. مهم این است که هر دوی ترید و سرمایه گذاری میتواند به نوبه خود سودآور باشد. بهتر است روحیات خود را بسنجید و ببینید که با کدام روش بیشتر هماهنگی دارید. به کار گرفتن هر دو با رعایت مدیریت سرمایه توصیه میشود. فراموش نکنید که بزرگترین سرمایه داران فعلی از طریق سرمایه گذرای به موفقیت رسیده اند.
پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری چیست
پرتفولیو چیست؟ سبد سرمایه گذاری چیست؟ همان پرتفوی یا پورتفولیوی سرمایه گذاری است، اصطلاح «پرتفوی سرمایه‌گذاری» کمی پیچیده به نظر می‌رسد، اما برای ساخت یک سبد سرمایه گذاری چند قدم کلیدی وجود دارد که کاملا با سبک زندگی شما مطابقت داشته باشد، چه بخواهید سبک زندگی آرامی داشته باشید یا بخواهید به شدت درگیر دارایی های مالی خود باشید.
پرتفوی به زبان ساده
پرتفوی چیست؟ پورتفولیو سرمایه گذاری عبارت است از مجموعه ای از سرمایه گذاری ها با در نظر گرفتن برخی اهداف مالی (منطبق با یک استراتژی سرمایه گذاری) که در صورت وجود حداقل ریسک، حداکثر سود را می دهد. به طور خلاصه، پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری میتواند هر گونه دارایی باشد که برای ایجاد حداکثر استراتژی سرمایه‌گذاری یا Investing سود در صورت حداقل ریسک خریداری میشود. تعیین یک پرتفوی متعادل و نحوه چیدمان پرتفوی که اهداف سرمایه گذاری شخصی و تحمل ریسک شما را برآورده کند، یک عامل کلیدی موفقیت برای هر سرمایه گذار است. وقتی صحبت از سیاست های سرمایه گذاری می شود، سبدهای سرمایه گذاری را می توان به عنوان روش های استراتژیک و تاکتیکی دسته بندی کرد. هدف از سرمایه گذاری استراتژیک خرید دارایی های مالی در بلندمدت یا/و پردرآمد است. اما سرمایه گذاری تاکتیکی در واقع فرآیند خرید و فروش دارایی هایی است که سودهای کوتاه مدت دارند.
هدف اصلی یک سبد سرمایه گذاری، دریافت بهترین نتیجه در حوزه تحقق یک سیاست سرمایه گذاری پیشرفته از طریق انتخاب معتبرترین و سودآورترین سرمایه گذاری است. پورتفولیو (پرتفوی) از انواع مختلفی از دارایی های سرمایه گذاری تشکیل شده است.
انواع سبد های سرمایه گذاری (پرتفوی)
پس از اینکه با مفهوم پورتفولیو چیست آشنا شدید به سراغ انواع پرتفوی می رویم. انواع سبد سرمایه گذاری یا پرتفوهای سرمایه گذاری با روش تولید سود و میزان ریسک به این صورت تقسیم می شوند: محافظه کارانه (conservative)، میانه (moderate) و تهاجمی (aggressive).
1- پورتفولیوی محافظه کارانه
پورتفولیوی conservative پرتفویی با ریسک متوسط و بنابراین کم سودتر است که شامل وام های کوتاه مدت، اوراق قرضه و سایر ابزارها با حداقل ریسک است.
2- پورتفولیوی تهاجمی
پرتفوی تهاجمی، پرتفوی بسیار پرخطر و در مقابل بسیار سودآور است که عمدتاً از سهام تشکیل شده است. این نوع پرتفوی ها عموماً توسط سرمایه گذارانی مدیریت می شوند که آماده ریسک هستند و در مدیریت پرتفوی از نظر روانی تحمل نوسانات زیاد بازار را دارند.
3- پورتفولیوی میانه
در میان انواع پورتفولیو سرمایه گذاری، پرتفوی متوسط یا moderate یک پرتفوی سهام متوسط است و به طور معمول از دارایی های پربازده، کم درآمد و در عین حال قابل اعتماد تشکیل شده است.
ریسک پرتفوی چیست؟ همان طور که از معنی پرتفوی بر می آید، هدف اصلی پرتفوی سرمایه گذاری این است که از مجموعه ای از دارایی های سرمایه گذاری، ویژگی های مطلوبی دریافت کند که اگر هر یک از آن دارایی ها بطور جداگانه مورد سرمایه گذاری واقع شوند، چنین ویژگی هایی نداشته باشند. هدف نهایی ایجاد یک سبد سرمایه گذاری، دستیابی به بهترین ترکیب از ریسک سرمایه گذاری و سود است. ریسک بازده دارایی به طور کلی با متغیر یا ناپایدار بودن بازده دارایی محاسبه می شود. ریسک سرمایه گذاری عمدتاً به وسیله یک استراتژی که به تنوع سرمایه گذاری شناخته شده است، کاهش می یابد. استراتژی سرمایه گذاری در دارایی های غیر مرتبط متنوع است که در معرض قرار گرفتن پرتفوی با هر یک از دارایی ها باعث محدود کردن آن می شود و کمک می کند که به بازده پایدارتری دستیابی پیدا کنید. به عبارت دیگر، متنوع سازی دارایی ها در یک سبد باعث می شود که هرگاه ارزش یک دارایی به شدت کاهش پیدا کند، ارزش کل سبد کاهش کمی داشته باشد.
برای اینکه پرتفوی خود را بسازید در قدم اول باید پلتفرم معاملاتی خود را متناسب با اهداف و نیازمندی های خود انتخاب کنید تا معامله موفقیت آمیزی داشته باشید.
طبقه بندی انواع پرتفوی سرمایه گذاری
- براساس درجه تجسم: غیر مادی و مادی
- براساس انقضای سرمایه گذاری: کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت
- مطابق سودآوری: سرمایه گذاری های پربازده، با درآمد متوسط و زیان ده (سرمایه گذاری در پروژه های اجتماعی و زیست محیطی که به دنبال سود نیستند)
- مطابق ویژگی مشارکت در سرمایه گذاری: سرمایه گذاری مستقیم (سرمایه گذار بطور مستقیم در انتخاب سرمایه پذیر دخیل است)، سرمایه گذاری غیرمستقیم (صندوق های سرمایه گذاری، مشاورین، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و … سرمایه پذیر را تعیین می کنند)
- براساس میزان ریسک: سرمایه گذاری با ریسک بالا، با ریسک متوسط، کم ریسک و سرمایه گذاری بدون ریسک
- براساس نوع سرمایه پذیر: واقعی (خرید سرمایه واقعی)، مالی (سرمایه گذاری در سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار)، سفته بازی (خرید دارایی ها، ( جفت ارزها ،فلزات گرانبها، سهام و …) استثنائا برای کسب سود از طریق تغییرات احتمالی قیمت آنها در آینده)
- براساس میزان نقدینگی: نقدینگی بالا (در مدت زمان کوتاهی تبدیل به پول نقد می شوند)، نقدینگی متوسط (ممکن است بین 1 تا 6 ماه تبدیل به پول نقد شوند)، نقدینگی کم (پس از 6 ماه به پول نقد تبدیل می شوند)، بدون نقدینگی (به خودی خود نقد نمی شوند و فقط به عنوان بخشی از یک دارایی نقد می شوند)
سرمایه گذار در روند فعالیتش در انتخاب سرمایه پذیر دارای خصوصیات مختلف دچار مشکل می شود. اکثر آنها فرض می کنند که یک مجموعه خاصی از سرمایه گذاران - یا به عبارت دیگر یک سبد سرمایه گذاری- باید شکل بگیرد. ابزارهای سرمایه گذاری بیشماری وجود دارند که یک سبد سرمایه گذاری را تشکیل می دهند، اما اصلی ترین آنها عبارتند از سهام، اوراق قرضه، طلا، ارزها و املاک.
مدیریت پرتفوی چیست - آموزش ساخت سبد سرمایه گذاری
مرحله 1: تعیین سیاست سرمایه گذاری و نوع پورتفولیوی سرمایه گذاری
درک وضعیت مالی فعلی، انتخاب یک سیاست سرمایه گذاری و نوع پورتفوی مربوطه، اولین گام برای ساخت سبد سرمایه گذاری شماست. به طور کلی، یک فارغ التحصیل تازه وارد در ابتدای کار خود باید استراتژی پورتفولیوی متفاوتی از یک فرد متاهل 60 ساله و دارای فرزند داشته باشد. به عبارتی باید با نوع ترکیب سبد سرمایه گذاری آشنا باشید.
مرحله 2: تعیین استراتژی مدیریت سبد سرمایه گذاری
دو رویکرد اساسی برای مدیریت پورتفولیو وجود دارد که شامل استراتژی مدیریت پورتفولیوی فعال (سرمایه گذاری فعال) و استراتژی مدیریت پورتفولیو منفعل (سرمایه گذاری غیر فعال) می شود. مدیریت سبد سرمایه گذاری فعال شامل هزینه های بالاتری است و بر بهره گیری از ناکارآمدی های بازار تاکید دارد، در حالی که مدیریت دارایی های غیر فعال سرمایه گذاری های کم هزینه ای هستند که برای بلندمدت نگهداری می شوند.
مرحله 3: تجزیه و تحلیل دارایی ها و ساخت سبد سرمایه گذاری
برای قرار دادن دارایی‌ها در سبد سرمایه گذاری، معیارهای کلی مثل نسبت‌های سودآوری، ریسک و نقدینگی آنها وجود دارد. برای اختصاص دادن دارایی مورد نظر شما راه های مختلفی وجود دارد.
خرید درصد کمی از سهام شرکت وعده این را می دهد که شما هم از رشد شرکت سود می کنید، اما ریسکش بالا است زیرا ممکن است سهام ارزش شان را نیز از دست بدهند. خریداران سهام معمولاً برای به حداقل رساندن ریسک، برای سرمایه گذاری در سهام از وجوه استفاده می کنند.
اوراق قرضه (bonds) امن تر و در عین حال کمتر سودآور در نظر گرفته می شوند. همچنین می توان آنها را به عنوان سرمایه گذاری با درآمد ثابت نام برد.
این صندوق ها برخلاف سهام فردی، امکان خرید وجوه متقابل را به شما می دهند، تنوع فوری را به پرتفوی خود اضافه کنید. برخی از آنها نیاز به مدیریت فعال دارند، در حالی که برخی دیگر نیازی ندارند. برای مثال، صندوق‌های شاخص و صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF) در بورس سعی می‌کنند عملکرد یک شاخص فارکس بازار خاص را مطابقت دهند. صندوق های ETF مانند سهام فردی، می توانند به طور فعال در طول روز معاملاتی در فارکس معامله شوند، در حالی که صندوق های شاخص را فقط می توان با قیمت تعیین شده در پایان روز معاملاتی خرید و فروش کرد.
مرحله 4: اندازه گیری عملکرد پورتفولیو
شما باید اثربخشی یک سبد سرمایه گذاری یا پورتفولیو سرمایه گذاری را از نظر مقایسه سودآوری و ریسک واقعی ارزیابی کنید. بازده پورتفولیو تنها بخش کوچکی است. بدون ارزیابی بازده ریسک آنها، سرمایه گذار نمی تواند کل تصویر سرمایه گذاری را ببیند.
مرحله 5: تعادل پورتفولیوی خود را به موقع انجام دهید
با گذشت زمان ممکن است اهداف سرمایه گذاری شما تغییر کند یا آنچه که قبلا روی آن سرمایه گذاری کرده اید خراب شود. به همین دلیل است که حسابرسی یک پرتفوی برای ارزیابی اینکه محتوای آن با وضعیت اقتصادی تغییر یافته، یا با کیفیت سرمایه گذاری اوراق بهادار و اهداف سرمایه گذار مغایرت نداشته باشد، حیاتی است و مبحث مهمی در آموزش مدیریت پرتفوی به حساب می آید.
چرا معامله سبد در بازارهای مالی
همراه با توسعه ابزارهای ترکیبی شخصی PCI (که از طریق روش GeWorko ایجاد می شود)، فرصت مناسبی برای معامله سبدهای سرمایه گذاری شامل دارایی های مختلف در بازارهای مالی، بجای معامله جداگانه ابزارها ایجاد شده است. از طریق این فناوری، معامله سبد (portfolio) مبتنی بر دو سبد سرمایه گذاری مثل معامله جداگانه ابزارهای مالی انجام می شود، به طوری که یک دارایی (سبد سرمایه گذاری پایه یا base portfolio) به عنوان بخش پایه عمل می کند و دارایی دیگر (سبد سرمایه متقابل یا qute portfolio) به عنوان بخش متقابل عمل می کند. معاملات پرتفوی در مقایسه با معاملات تعداد زیادی اوراق بهادار فردی کارآمدتر است. در نتیجه این نوع معامله یک راه عالی برای متعادل کردن مجدد پورتفولیو به آسانی و همچنین با اطمینان بیشتر است.
علاوه بر این، معامله گر این فرصت را در اختیار دارد که معامله ابزارهای منحصر به فرد خود را که در برابر نوسانات بازار مقاوم هستند، پیش بینی کند، ترکیب بهینه سود و ریسک را پیش بینی کند و رفتار ابزارهای خود را بر اساس داده های تاریخی تجزیه و تحلیل کند. معاملات پرتفوی از طریق این فناوری تنها در پلتفرم معاملاتی حرفه ای نت ترید ایکس (NetTradeX) امکان پذیر است.استراتژی پرتفوی شما چیست و چطور مدیریت سبد سهام را انجام می دهید؟
ARK Invest کتی وود استراتژی رمزنگاری را به مشاوران سرمایه گذاری ارائه می دهد
با مشارکت Eaglebrook، استراتژی هایی به مشاوران سرمایه گذاری ثبت شده ارائه می شود.
شرکت سرمایه گذاری کتی وود، Ark Investments، دو استراتژی رمزنگاری را در دسترس قرار داده است که به طور فعال توسط مشاوران سرمایه گذاری ثبت شده مدیریت می شوند. این استراتژی در 3 اکتبر اعلام کرد که این استراتژی به عنوان یک حساب مدیریت جداگانه (SMA) از طریق همکاری با پلتفرم دارایی دیجیتال Eaglebrook در دسترس خواهد بود.
هدف استراتژی ارزهای دیجیتال ARK سرمایه گذاری بر انقلاب ارز است و این شرکت در بیانیه ای ادعا می کند که “می تواند به عنوان یک تخصیص استراتژیک برای یک سبد دارای تنوع خوب عمل کند.”
کتی وود موسس و مدیر عامل ARK گفت:
“این استراتژی یک سرمایه گذاری شخصی است که برای پاسخگویی به نیازهای مشاوران مالی، مدیران ثروت و مشتریان آنها از طریق ارائه، در میان سایر مزایا، مالکیت مستقیم، حداقل های پایین و یکپارچه سازی گزارش پرتفولیو طراحی شده است. این یک حساب مدیریت شده (SMA) خواهد بود. “استراتژی سرمایه‌گذاری یا Investing
این همکاری باید به Ark اجازه دهد تا پیشنهادات خود را فراتر از صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) گسترش دهد. SMA پورتفولیویی است که توسط یک مشاور مالی یا شرکت سرمایه گذاری برای یک سرمایه گذار ایجاد می شود. در یک ETF، سرمایه گذاران مالک سهام صندوق هستند نه اوراق بهادار اساسی.
طبق وب سایت رسمی، صندوق برتر ARKs، Ark Innovation ETF، با سرمایه گذاری در شرکت های نوآوری مخرب، رشد سرمایه بلندمدت را هدف قرار داده است. با 7.946 میلیارد دلار دارایی تحت مدیریت، 60.11 درصد کاهش تا 30 سپتامبر، S&P 500 23.87 درصد و قیمت BTC بیش از 58 درصد در سال 2022 کاهش یافته است. این بیت کوین تا سال 2030 به 1 میلیون دلار خواهد رسید.
یاسین المانجرا، تحلیلگر ارزهای دیجیتال ARK در بیانیه ای گفت: «بسیاری از فعالیت های سفته بازی ناپدید شده است. او افزود که این لحظه “یک نقطه ورود جذاب برای سرمایه گذاران است.”
آرک بیش از 1.4 میلیون سهم Coinbase (COIN) را از طریق سه صندوق در ماه ژوئیه پس از اینکه رگولاتورها شرکت را به اتهام تجارت داخلی مورد بررسی قرار دادند، فروخت. در آن زمان، این شرکت یکی از بزرگترین سهامداران کوین بیس بود.
آموزش سرمایه گذاری با استراتژی DCA
بازار ارز دیجیتال: از دست رفتن سرمایه یا بدست آوردن سودهای بزرگ؟
بازار رمز ارزهای دیجیتال امروزه در سرتاسر دنیا سرمایه‌گذاران زیادی را به خود جلب کرده است؛ شاید بتوان یکی از علت‌های هجوم سرمایه‌گذاران به این بازار را «سوددهی قابل‌توجه» این بازار دانست؛ اما در کنار این عامل، یکی از علت‌هایی که همواره نگرانی مخاطبان بازار ارزهای دیجیتال را به همراه دارد بی‌شک ترس «از دست دادن سرمایه» و «متضرر شدن» در بازار است. ترسی که کمابیش گریبان هر سرمایه گذاری را در هر بازاری می‌گیرد، چرا که در سرمایه گذاری‌های بزرگ، پیش از آن که سرمایه‌گذار به محاسبات کسب سود خود بیاندیشد، معمولاً با یک سوال کلیدی همراه است: «آیا سرمایه‌ی من حفظ خواهد شد؟»
معمولاً کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند و در آن اقدام به خرید و فروش بیت کوین و آلت‌کوین می‌کنند بصورت مداوم با ترسی بزرگ دست و پنجه نرم می‌کنند؛ ترس از دست دادن سرمایۀ خود. بدین منظور، یعنی کاهش ترس از دست دادن سرمایه و جلوگیری از ضررهای بزرگ، پژوهشگران و فعالان حوزۀ رمزارزها، همواره راهکارهای نوین و امن سرمایه گذاری را معرفی می‌کنند. این معرفی میتواند شامل سرمایه گذاری در پلتفرم‌ها و الگوهای متفاوت، سرمایه گذاری با روش‌های معتبر و دارای امنیت و همچنین سرمایه گذاری به‌صورت سپرده‌های مدت‌دار و غیره باشد.
شاید برای شما هم سوال مطرح شود که «استراتژی‌های امن» برای سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟ در حوزۀ تبلیغاتی بیت کوین و آلت‌کوین‌ها و بطور گسترده بازار ارزهای دیجیتال، همواره با این سوالات مواجه می‌شویم که «چه ارزی بخرم که سود کنم؟» ، «در کدام پلتفرم سرمایه گذاری کنم تا سود بزرگ و کوتاه‌مدت بدست بیاورم؟» ، «چگونه سرمایۀ خود را مدیریت کنم» ، «مطابق کدام استراتژی سرمایه گذاری کنم تا به سود خوبی برسم» ، «چه زمانی بیت کوین بخرم» و سوالاتی از این دست.
آموزش سرمایه گذاری با استراتژی DCA
سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، معمولاً به عنوان یک سرمایه گذاری دارای ریسک شناخته میشود، اما آیا این گمان عمومی دربارۀ این بازار گمان درستی است؟ هم بله و هم نه. اگر از این زاویه به بازار ارزهای دیجیتال نگاه کنیم که بازاری نوین و تازه‌پا در عرصۀ تجارت و بیزنس محسوب میشود و عوامل بسیار زیادی هستند که نوسانات آن را رقم می‌زنند، می‌توان ادعا کرد که یکی از پر ریسک‌ترین بازارهای موجود، بازار ارزهای دیجیتال است.
بیت کوین در طی یک سال 2000 درصد افزایش قیمت به خود دیده است و در سال بعد چیزی در حدود 70 درصد کاهش قیمت داشته است (2018-2017) ! این به اندازۀ کافی عجیب و برای ورود به این بازار شک‌برانگیز است. البته از این نکته غافل نشویم که ما معمولاً عادت داریم برای ورود به یک بازار و سرمایه گذاری در آن، دست به مقایسه با سایر بازارها بزنیم تا شاخص ریسک آن را تا حدی تشخیص بدهیم؛ از این حیث سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی در مقایسه با بازار طلا، ملک، دلار و حتی تجارت کالا و خرید و فروش اجناس، پر ریسک و خطرناک به نظر می‌رسد.
استراتژی DCA به شما می‌گوید چه زمانی بیت کوین بخرید!
اما زمانی که به سرمایه‌های وارده و روزافزون این بازار نگاه می‌کنیم، سوالی مطرح میشود که چگونه سرمایه‌های هنگفت این‌چنینی در حال ورود به بازار هستند؟ پاسخ تنها و تنها یک چیز است. با مدیریت سرمایه و دانش کافی. از آن جهت که ما توانایی کنترل بازار را نداریم، پس نمی‌توانیم بازار را بصورت قطعی پیش‌بینی کنیم، البته از این مهم غافل نشویم که کار ما پیش‌گویی نیز نیست! اما آیا این دلیل کافی‌ای برای ورود نکردن به کریپتوکارنسی است؟
یک پاسخ قطعی وجود دارد و آن هم «خیر» است؛ چرا که پژوهشگران این حوزه، هر روزه در حال ارائۀ استراتژی‌ها و راهکارهایی برای کسب سود حداکثری و کاهش ضررهای بزرگ هستند؛ چیزی که در نهایت میتواند تا حد قابل‌‌قبولی شک و تردیدهای ما را برای ورود و فعالیت در این بازار از بین ببرد.
مدیریت سرمایه: راه رهایی از ضررهای بزرگ در بازار ارزهای دیجیتال
امروزه کوتاه‌ترین و البته کامل‌ترین پاسخی که به منظور حفظ سرمایه و کسب سود متناسب با سرمایه می‌توان به این قبیل شک و تردیدها داد این است که شما «باید توانایی مدیریت سرمایۀ خود» را کسب کنید. شایان توجه است که این توانایی تنها و تنها با یک آموزش اصولی و معتبر بدست می‌آید. به منظور دریافت اطلاعات بیشتر درباره‌ی آموزش اصولی و معتبر می‌توانید صفحۀ آموزش ارز دیجیتال را در سایت ما دنبال کنید؛ با استفاده از مجموعه نوشته‌ها و ویدیوهای منتشر شده می‌توانید فعالیت خود را در بازار ارزهای دیجیتال آغاز کنید. توانایی مدیریت سرمایه، علاوه بر این که شامل یک بحث روان‌شناسانه یعنی کنترل هیجانات در بازار، مقابله با ترس و جلوگیری از طمع میشود، به طور مشخص یک مهارت زمان‌مند است. یعنی کسانی که در حوزۀ خرید و فروش بیت کوین و آلت‌کوین‌ها فعالیت می‌کنند لازم دارند بدانند که چه زمانی باید یک رمزارز را بخرند؟
استراتژی DCA
مسئله اساسی در مدیریت سرمایه، مشخص ساختن دقیق و اصول‌مند «زمان‌های خرید و فروش» است. این تعیین‌سازی، به ما کمک می‌کنند که ریسک معاملات خود را که هر لحظه ممکن است موجب ضرر یا از دست رفتن سرمایۀ ما بشود را، تا حد قابل‌توجهی کاهش دهیم. بسته به دوره‌های زمانی مختلف در بازار بازار ارزهای دیجیتال و همچنین رفتار رمزارزها، الگوی نوسانی آنها و همچنین پیش‌بینی‌های اصول‌مندی که دربارۀ رفتار آنها میشود، استراتژی‌های مختلفی برای سرمایه گذاری امن ارائه می‌گردد.
استراتژی DCA به شما می‌گوید چه زمانی بیت کوین بخرید
بازار کریپتوکارنسی، به دلیل پرمخاطب بودن خود همواره استراتژی‌های متفاوتی را به خود دیده است. این استراتژی‌ها به منظور کاهش ریسک سرمایه گذاری و افزایش بازدهی سرمایه مطرح می‌شوند. یکی از استراتژی‌های پرطرفدار و قابل‌توجه که اکثر پژوهشگران و سرمایه‌گذاران حوزۀ بازار ارزهای دیجیتال بر ترویج و توصیۀ آن می‌کوشند، استراتژی DCA یا «میانگین‌سازی هزینه دلاری بیت کوین» است. این استراتژی را با نام دیگر آن یعنی «استراتژی انباشت زمان‌مند» نیز می‌شناسند. اگر خیلی کوتاه و اجمالاً بخواهیم این استراتژی را توضیح دهیم باید بگوییم: «کل سرمایه‌ای که می‌خواهم در بیت کوین وارد کنم را، تقسیم‌بندی و زمان‌مند می‌کنم».
اکنون قصد داریم که این استراتژی را باز کنیم و توضیحاتی درخوری برای آن ارائه کنیم؛ استراتژی Dca معمولاً برای سرمایه گذاری‌های بلندمدت و البته سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و باحوصله پیشنهاد میشود. بازار رمزارزها، بازار بسیار بزرگی است و قابلیت‌های فراوان و روزافزون دارد. بدین معنا که می‌توان ادعا کرد در مرحلۀ اول کار خود را بیت کوین و بلاک‌چین آغاز کرده و اکنون به دنیایی وسیع و پر رمز و راز تبدیل شده است.
آموزش سرمایه گذاری با استراتژی DCA
استراتژی Dca به ما می‌گوید که خرید مورد نظر خود از بیت کوین (یا آلت‌کوین‌ها) را به مقدارهای مشخص و در فواصل زمانی مقرر تقسیم‌بندی کنید. برای درک بهتر روش، تصور کنید که می‌خواهید در یک منطقۀ کم‌بارش باغی از درخت بکارید. اگر بخواهیم عقلانی رفتار کنیم، نباید تمامی درختان را در یک قسمت از زمین و در یک روز یا هفته بکاریم. باید چند درخت را در روز اول، چند درخت را در روز دوم، چند درخت را در هفتۀ چهارم و الی آخر بکاریم. این روش این اطمینان را به ما می‌دهد که متوجه حاصل‌خیزی خاک بشویم، بتوانیم آب‌وهوا را تا حد خوبی بشناسیم و اگر حین انجام کار نتایج خوبی برای ما حاصل نشد، دست نگه داریم و در منطقۀ دیگری کاشتن درخت‌ها را ادامه بدهیم.
برگردیم سراغ بازار ارزهای دیجیتال؛ در روش Dca ما قرار نیست کل سرمایۀ موجود خود را در یک روز یا یک هفته صرف خرید بیت کوین بکنیم؛ چرا که ما می‌خواهیم حاصل‌خیزی بیت کوین را و شرایط غالب بر بازار را نیز بسنجیم تا دچار ضرر نشویم و محصول و سود خود را برداشت کنیم. در همین راستا، به فرض مثال در روز اول، معادل یک/بیستم سرمایۀ خود را بیت کوین می‌خریم. سپس دست نگه می‌داریم و بازار را نظاره می‌کنیم. در همین حین منتظر فرصت‌های مناسب برای تجدید خرید خود می‌گردیم. شاید سوال شود که چه زمانی، برای تجدید خرید بیت کوین ما توصیه میشود؟ پاسخ کوتاه و اجمالی قطعاً یک چیز است: زمانی که سرمایه‌گذاران در حال فروش بیت کوین‌های خود هستند و یا زمانی که بازار قرمز است! البته این پاسخی به قدر کافی علمی نیست. باید عوامل بسیار دیگری نیز سنجیده شود.
با این حال ما خرید دوم خود از بیت کوین را که به فرض مثال دو/بیستم از کل سرمایۀ ماست را در فرصت زمانی بعدی وارد بازار می‌کنیم و همینطور الی آخر. ممکن است که پروسۀ خرید بیت کوین ما چند ماه طول بکشد، اما در نهایت ما ریسک معاملاتی خود را بازار پر نوسان بیت کوین به حداقل رسانده‌ایم؛ چرا که قیمت خرید ما با گذشت زمان، متوسط قیمت دارایی آن خواهد شد. استراتژی انباشت یا Dca این امکان را به ما می‌دهد که قیمت خرید خود از بیت کوین را به طور متوسط کاهش دهیم؛ چرا که قرار نیست یکباره کل سرمایۀ خود را صرف خرید بیت کوین کنیم، بلکه در فواصل زمانی مناسب و به مقدارهای متناسب و از پیش‌تعیین‌شده سرمایۀ خود را وارد بازار می‌کنیم و در نهایت می‌توانیم ادعا کنیم که ما بیت کوین های خود را در قیمت‌های مناسب و قابل‌توجهی خریداری کرده‌ایم.
چرا که با توجه به محدود بودن عرضۀ بیت کوین، این پیش‌بینی واقع‌بینانه وجود دارد که قیمت بیت کوین با گذشت زمان، قطعاً افزایش خواهد یافت. البته استراتژی Dca این دستاورد را نیز برای ما به همراه خواهد داشت که ترس جاماندن از قیمت‌های پایین‌تر در یک رمزارز را تا حد بسیار خوبی کاهش بدهیم.
استراتژی DCA
استراتژی DCA یا انباشت زمان‌مند رمزارز، در قالب یک مثال:
ضمن تاکید بر این نکته که استراتژی Dca معمولاً برای «سرمایه گذاری‌های بلندمدت و کم‌ریسک» به کار می‌رود، به سراغ یک مثال عینی در بازار بازار ارزهای دیجیتال می‌رویم تا درک استراتژی Dca برای ما آسان‌تر بشود:
فرض کنیم فردی $2600 دلار سرمایۀ اولیه دارد و می‌خواهد آن را وارد بازار کریپتو کند.
او مطابق مطالعات خود و توصیۀ سرمایه‌گذاران استراتژی Dca را در پیش می‌گیرد و خود را مقرر می‌کند که در اول هر ماه میلادی، معادل 100 دلار بیت کوین بخرد؛
پس اگر فرد به صورت ماهیانه مقدار 100 دلار بیت کوین در بالاترین قیمتِ روزانۀ اول هر ماه را خریداری کند، تنها با گذشت 26 ماه، معادل 0.326451 بیت کوین خواهد داشت که مطابق محاسبۀ قیمت بیت کوین در آن زمان، یعنی پایان 26 ماه مقرر، او 11,327 دلار خواهد داشت. در حقیقت یعنی فرد طی 26 ماه، به سود 435 درصدی رسیده است توانسته است توانسته است 2,600 دلار سرمایۀ اولیۀ خود را در مدت دو سال و دو ماه، بیشتر از سه برابر کند.
این را هم در نظر داشته باشیم که فرد مورد نظر بدون درنظر گرفتن شرایط بازار اقدام به خرید و انباشت بیت کوین می‌کند. به این معنا که برای او اهمیتی ندارد که قیمت بیت کوین در روز خرید چقدر است و در فرضیۀ ما شخص سرمایه‌گذار همچون یک ربات حاضر در صرافی عمل می‌کند؛ او مقرر است اول هر ماه میلادی 100 دلار بیت کوین بخرد، بدون اینکه شرایط و اوضاع و احوال بازار و بیت کوین را بررسی کند! این را هم درنظر داشته باشیم که فرد می‌توانست کل سرمایۀ اولیۀ خود را یعنی 2600 دلار را در ابتدای سال 2019 وارد بیت کوین کند و پس از گذشت 26 ماه از بیت کوین 3846 دلاری به بیت کوین 34699 دلاری برسد! این یعنی چیزی در حدود 9 برابر کردن سرمایۀ خود! اما یک ایراد اساسی وجود دارد؛
این که در شرایطی که بازار قرمز میشود و فشار فروش بیت کوین به حداکثر خود می‌رسد، هیچ تضمینی برای کنترل هیجانات وجود ندارد. یعنی در واقع در شرایطی که همه فروشنده هستند، به احتمال بسیار بالا ما هم فروشنده خواهیم بود! از این مسئله چنین برداشت میشود که احتمالاً ما توانایی مشاهدۀ ضررهای بزرگ خود را نداریم و ناگزیریم که در مقطعی سرمایۀ خود را از بازار خارج کنیم. استراتژی انباشت یا Dca دقیقاً این امکان را برای ما ایجاد می‌کند که با خرید در مقطع‌های زمانی متفاوت، میانگین خرید خود را در حد معقولی نگه داریم. یعنی گاهی خریدهایی در قیمت‌های بسیار پایین داشته باشیم و گاهی خریدهایی در قیمت‌هایی بالاتر، که در نهایت، متوسط هزینۀ خرید ما را در جایگاه خوبی نگه می‌دارد. البته می‌توان شجاعانه ادعا کرد که استراتژی Dca بسیار هوشمندانه است، چرا که میتواند به افراد مبتدی یا سرمایه‌گذاران کم‌سواد ولی صبور، نیز خدمت کند. به جداول زیر نگاه کنید؛ کارکرد استراتژی Dca مطابق اعداد و ارقام قابل‌درک‌تر خواهد بود:
کوین اولری استراتژی سرمایه گذاری خود را به اشتراک گذاشت؛ 20 درصد شامل ارزهای دیجیتال
کوین اولری (Kevin O’Leary)، رئیس شرکت سرمایه گذاری او شرز (ETFs O’Shares)، استراتژی سرمایه‌گذاری ارزدیجیتال خود را در مصاحبه‌ای با شبکه خبری CNBC به اشتراک گذاشته است.
او گفت که یک پنجم سرمایه‌گذاری‌هایش شامل ارزهای دیجیتال یا شرکت‌هایی است که در فضای کریپتو فعالیت می‌کنند. وی گفت:
«من یک میلیونر هستم، 20 درصد از سبد سرمایه گذاری من اکنون مختص ارزهای دیجیتال و بلاک چین (blockchain) است.»
در نوامبر سال گذشته، او گفت که کریپتو 10 درصد از پرتفوی او را تشکیل می دهد. برای اولین بار در اکتبر سال گذشته سرمایه‌گذاری‌های او در ارزهای دیجیتال نسبت به سرمایه‌گذاری در طلا بیشتر شد.
از اولری پرسیده شد که آیا برخی استراتژی سرمایه‌گذاری یا Investing از ارزهای دیجیتال در دهه آینده وجود خواهند داشت یا خیر. وی تاکید کرد:
«شما باید متنوع عمل کنید. من صاحب 32 موقعیت مختلف، از جمله سهام FTX هستم.»
اولری در آگوست سال گذشته، سخنگوی صرافی FTX شد. این صرافی ارزدیجیتال توسط میلیاردر 30 ساله سم بنکمن فراید (Sam Bankman-Fried) تأسیس شده است.
اولری توضیح داد:«نکته اصلی این است که شما نمی دانید چه ارزی بهتر عمل خواهد کرد. اتریوم، سولانا هلیوم یا آوالانچ کدام یک بهتر خواهد بود؟ من مالک همه آنها هستم.»
اولری، در مورد فرمان اجرایی بایدن در خصوص قانونگذاری ارزهای دیجیتال که در روز چهارشنبه امضا شد، گفت: «این فرمان یک ممنوعیت همه جانبه نبود، بنابراین خبر خوبی است.»
بسیاری از افراد در صنعت کریپتو از دستور اجرایی بایدن استقبال کردند. برخی می گویند که این فرمان مشروعیت ارزهای دیجیتال را فراهم می کند، اما برخی دیگر خوشحال هستند که شامل اقدامات بسیار محدودکننده ای نیست.
با این حال، اولری از نگرانی خود در مورد تاکید دستورالعمل بایدن بر خطرات آب و هوایی مرتبط با ارز دیجیتال، سخن گفت. او گفت که پس از دستور اجرایی بایدن، سهام خود را در شرکت های ماینینگ بیت کوین (bitcoin) که به صورت عمومی معامله می شوند را فروخته است.
هفته گذشته، این سرمایه گذار مشهور اعلام کرد که با گروهی از سناتورهای ایالات متحده در مورد مقررات ارزهای دیجیتال، به ویژه نحوه اعمال آنها برای سرمایه گذاران نهادی، جلسه ای داشته است. به گفته او زمانی که موسسات بتوانند روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنند، قیمت بیت کوین به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت. و به نظر او این امر میتواند دو تا سه سال طول بکشد.
دیدگاه شما