ارزش ارز فیات در مقابل طلا

به گفته مایک مک گلون ، استراتژیست کالای بلومبرگ ، سرمایه گذاران طلا در حال حرکت به بیت کوین و اتریوم هستند.

به گفته مایک مک گلون ، استراتژیست کالای بلومبرگ ، سرمایه گذاران طلا در حال حرکت به بیت کوین و اتریوم هستند.

به گفته مایک مک گلون ، استراتژیست کالای بلومبرگ ، طلا با خروج سرمایه گذاران از ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) روبرو می شود.مک گلون در مصاحبه جدید استنبری ریسرچ می گوید که سرمایه گذاران "طلا را رها می کنند" و در عوض موقعیت خود را در دو بزرگترین ارز رمزنگاری شده بر اساس ارزش بازار حفظ می کنند. "چیزی که امسال من آن را دست کم گرفته ام این است که چقدر بی اعتنایی و خروج از طلا وجود دارد و مردم از طلا دست کشیده و به بیت کوین و اتریوم می روند. بنابراین همانطور که ما صحبت می کنیم ، طلا حدود 7 درصد در سال کاهش یافته و بیت کوین تقریبا 70 درصد افزایش یافته است. اتریوم تقریبا 400 درصد افزایش یافته است. " مک گلون می گوید محبوبیت روزافزون بیت کوین به دلیل ویژگی های تورمی آن در زمانی است که ترس از کاهش ارزش پول به دلیل افزایش عرضه پول رایج است.

"ما می توانیم به طور کامل انتظار بدهی به تولید ناخالص داخلی ، سطوح QE [کاهش کمی] ، محرک های مالی/پولی را برای ادامه عرضه نامحدود ارزهای فیات داشته باشیم.

به این معنی که مبنای نحوه قیمت گذاری بیت کوین باید دارای منبع نامحدود ارزهای فیات در مقابل عرضه محدود بیت کوین باشد. این بدان معناست که قیمت باید بر اساس قوانین اقتصادی افزایش یابد. " استراتژیست کالا می گوید که صندوق مبادله با بیت کوین مبتنی بر آتی (ETF) ، یک محصول مالی که از طریق مشتقات در معرض رمزارزهای اصلی قرار می گیرد ، می تواند تا پایان ماه آینده راه اندازی شود.در ایالات متحده رئیس کمیسیون بورس و اوراق بهادار گری گنسلر حتی به Etf آینده اشاره کرد. این یک گام کوچک خوب برای SEC خواهد بود. بنابراین منطقی است.

صرافی ارز دیجیتال و کیف پول ایران ترید از سال 1395 فعالیت خود را در زمینه تحلیل و آموزش ارز دیجیتال و از سال 1398 فعالیت خود را در زمینه مبادله ارز های دیجیتال با هدف فراهم کردن بستری امن و سریع برای خرید و فروش و نگهداری ارز های دیجیتال شروع به کار کرده است

ارزش ارز فیات در مقابل طلا

درباره ما

ما در اینوست لند، با بهره مندی از تیمی متشکل از متخصصان حوزه آی تی و اقتصاد، با بررسی و رصد روزانه ده ها رمز ارز، بهترین پیشنهادات را خدمت شما جهت سرمایه گذاری های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت ارائه خواهیم داد.

تماس با ما

نگاهی کلی بر ارز رایج فیات

ارز فیات (Fiat Money) چیست؟

به عبارت ساده، پول فیات یک ارز قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده دریافت می کند. بنابراین میزان ارزش یک ارز فیات بستگی به میزان قدرت دولت و یا کشور صادرکننده آن دارد.

سیستم پول نقد در اکثر کشورهای دنیا، به منظور خرید کالا، دریافت خدمات، سرمایه گذاری و پس انداز استفاده شده و در واقع جایگزینی برای استاندارد طلا و دیگر سیستم های مبتنی بر کالا به شمار می رود.

پول فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد ؟

پول هسته اصلی اقتصاد است. امروزه تمام پول‌های مورد استفاده در اقتصادهای غربی، ارز یا پول فیات است. اسکناس دلار، یک تکه کاغذ است که نه ارزش ذاتی دارد و نه می‌توان آن را در بانک مرکزی به طلا یا سایر کالاهای فیزیکی تبدیل کرد. بنابراین، ارزهای فیات هیچ پشتوانه فیزیکی ندارند. پس پول فیات چیست و چه چیزی آن را ارزشمند کرده است؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ می‌دهیم و نحوه کارکرد ارز فیات، تاریخچه و مزایا و معایب پول کاغذی را بررسی می‌کنیم و در آخر به مقایسه پول بی پشتوانه با ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

پول فیات چیست؟

در باور عامه مردم تمام ارزها و پول‌های جهان، دارای پشتوانه طلا، نقره و یا هرگونه کالای فیزیکی واقعی هستند. در گذشته این باور مردم درست بود اما امروز دیگر این چنین نیست. به زبان ساده، ارزهای فیات، کالایی هستند که ارزش خود را از کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند، بلکه ارزش خود را از دولت صادر کننده آن می‌‌گیرند. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود. اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور صادرکننده آن وابسته است.

در دنیا همچنان پول‌هایی وجود دارند که ارزش آن‌ها به پشتوانه کالایی آن‌هاست که به این پول، پول کالایی یا Commodity Money می‌گویند و در نقطه مقابل پول فیات قرار دارند. دلار، یورو، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌روند.

مفهوم پول در تاریخ بشر در گونه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. کاربرد و هدف اصلی ایجاد پول، تسهیل در انجام مبادلات میان انسان‌ها است. در مصر باستان مردم برای انجام مبادلات خود از فلز استفاده می‌کردند. همانطور که در متون اقتصادی نوشته شده، در منطقه جغرافیایی ترکیه کنونی، قوم Lydians برای اولین بار از سکه‌های طلا و نقره برای مبادلات خود استفاده می‌کرده‌اند.

تاریخچه پول کاغذی

کشوری چین در قرن هفتم میلادی اولین کشوری بود که از پول کاغذی برای مبادلات خود استفاده کرد (منبع). در قرن یازدهم، عرضه این ارزش ارز فیات در مقابل طلا پول کاغذی به صورت انحصاری در اختیار حکومت چین بود. پول در شکل کاغذی، در قرن ۱۵ میلادی در امپراطوری سوئد برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت و به این شکل، پول کاغذی یا اسکناس وارد دنیای غرب شد.

تغییر پول در قرن بیستم

پس از جنگ جهانی اول، دولت‌ها و کشورها متعهد شدند که در صورت تقاضای افراد، پول کاغذی کشور خود را با کالاهای موجود در کشورشان (عموما طلا) بازخرید کنند. به عبارتی در آن سال‌ها دولت‌ها متعهد بودند که اگر فردی پول کاغذی را به دولتی ارائه دهد، آن دولت باید معادل طلای آن را پرداخت کند. با این‌حال، هزینه‌های جنگ و مشکلات اقتصادی بعد از آن به قدری بالا بود که کشورها مجبور به دریافت وام از سایر کشورها شدند و هزینه توسعه مجدد کشور، به شدت بالا رفت.

این افزایش هزینه‌ها مانع از عملیاتی کردن صددرصد تعهد دولت‌ها شد. کم کم دولت‌ها تعهدات خود را زیر پا گذاشتند و حاضر به دریافت پول و پرداخت معادل کالایی آن نشدند؛ در واقع امکان چنین کاری برای آنها وجود نداشت. کم کم پول چاپ شده توسط دولت‌ها بدون ایجاد پشتوانه کالایی آن رواج یافت. نتیجه چنین تصمیمی، افزایش تورم و کاهش ارزش پول کشورها بود.

توافق برتون وودز (Bretton Woods)

از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۷۱ میلادی توافقی تحت عنوان Bretton Woods انجام شد که مطابق آن، هر ۳۵ دلار آمریکا معادل ۱ اونس طلا ارزش‌گذاری شد. از این رو، پول سایر کشورها با ارزش دلار تنظیم شده و دیگر نیازی به پشتوانه‌سازی کالایی نداشتند. ایالات متحده نیز متعهد شد که با خرید پشتوانه طلا برای دلارهای خود و نگهداری آنها در بانک‌های مرکزی سایر کشورها، به توافق برتون وودز متعهد بماند.

شوک نیکسون

Nixon Shock اصطلاحی برای توصیف تاثیرات مجموعه‌ای از سیاست‌های اقتصادی مطرح شده توسط ریچارد نیکسون، رئیس جمهور آمریکا در سال ۱۹۷۱ است. مهم‌ترین اثر سیاست‌های نیکسون فروپاشی نظام پولی برتون وودز بود. این شوک عملا پایانی بر قرارداد Bretton Woods بود و نتیجه آن توقف تبدیل دلار امریکا به طلا شد. از آن زمان تا به امروز، سیستم پول‌های فیات در سطح جهان پذیرفته شد. اصلی‌ترین مولفه پول فیات، نداشتن پشتوانه کالایی است.

ارز فیات چطور کار می‌کند؟

چیزی که ارزهای فیات را ارزشمند می‌کند، قدرت کشوری است که آن را چاپ و عرضه می‌کند. همچنین پذیرش طرفین قراردادها در استفاده از آن ارز است. در واقع زمانی که مردم جهان در ذهن خود یک ارز مانند دلار را می‌پذیرند و در مبادلات مالی خود از آن به عنوان انتقال ارزش استفاده می‌کنند، آن ارز ارزشمند می‌شود. از این رو اگر مردم اعتقاد و اعتماد خود را نسبت به یک پول فیات از دست بدهند، آن پول دیگر ارزشی نخواهد داشت.

این اتفاقی است که در مورد پول فیات رخ می‌دهد. در مورد پول‌های کالایی چنین اتفاقی رقم نمی‌خورد؛ زیرا آن پول به دلیل داشتن پشتوانه کالایی، ذاتا دارای ارزش است. اگر از فردا مردم جهان به این نتیجه برسند که دلار را در تبالات مالی خود استفاده نکنند و در قراردادهای تجاری خود از ارز دیگری استفاده کنند، ارزش دلار کاهش یافته و به تدریج از رده خارج خواهد شد. از طرفی اگر دولتی سیاست‌های نادرست پولی را در زمینه پول فیات ملی خود اتخاذ کند، مستقیما در ارزش آن تاثیر خواهد گذاشت. لذا تعادل میان عرضه و تقاضا و همچنین قدرت اقتصادی، نظامی، فرهنگی و غیره یک کشور، مستقیما در ارزش ارز ملی آن تاثیر دارد.

مثال‌هایی از پول فیات

ارزش یک ارز فیات به شدت به سیاست‌های اقتصادی یک کشور وابسته است. برای مثال، کشور زیمباوه نمونه‌ای از بدترین انواع مدیریت ارز یک کشور است. بانک مرکزی این کشور در زمان مواجهه با بحران اقتصادی، با سرعت خیره‌کننده‌ای اقدام به چاپ پول کرد. نتیجه چنین اقدامی در زیمباوه، وقوع ابر تورم در اقتصاد این کشور بود. تورم کشور زیمباوه در سال ۲۰۰۸ بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیون درصد تخمین زده شد . قیمت‌ها با چنان سرعتی افزایش می‌یافت که مردم برای خرید کالاهای اساسی مجبور به حمل کیسه‌های پول بودند. در اوج بحران اقتصادی در این کشور، ارزش ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه معادل ۴۰ سنت دلار امریکا بود.

مزایا و معایت پول بدون پشتوانه

در این بخش به بیان مزایا و معایب ارزهای فیات می‌پردازیم. البته اقتصاددانان و سایر کارشناسان امور مالی، در زمینه ارزهای فیات اتفاق نظر ندارند. موافقان و مخالفان این سیستم پولی دلایل خود را دارند.در نتیجه هیچ کدام را نمی‌توان ۱۰۰ درصد درست یا غلط دانست.

• کمبود: یکی از مشکلات پول کالایی، کمبود منابع و کالاهای دارای ارزش برای پشتوانه سازی یک ارز است. اقتصاد کشورها به سرعت پیشرفت می‌کنند و اگر بخواهیم با سیستم قبل، معادل ارزهای خود ذخایر طلا و کالاهای دارای ارزش داشته باشیم، با کمبود منابع مواجه خواهیم شد و همچنین نگهداری و ذخیره طلا و استفاده نکردن از آن، کار عقلانی به نظر نمی‌رسد. از این رو پول فیات تحت تاثیر کمبود کالای فیزیکی مانند طلا قرار نمی‌گیرد و محدودیتی برای آن نخواهد داشت.
• هزینه: تولید پول فیات نسبت به پول کالایی مقرون به صرفه‌تر است و هزینه بسیار کمتری دارد.
• انعطاف‌پذیری: ارز فیات به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی آن‌ها انعطاف‌پذیری کامل در زمان وقوع بحران‌های اقتصادی را می‌دهد. پول کالایی چنین انعطافی ندارد.
• هزینه نگهداری: پول کالایی دارایی پشتوانه طلا، نقره و غیره است. این کالاها، پشتوانه ارز ملی یک کشور است و نگهداری و حفاظت از آن، مسئله‌ای حیاتی برای کشورهاست. هزینه نگهداری خزانه یک کشور بسیار بالاست. در حالی که ارزهای فیات هیچ پشتوانه فیزیکی نداشته و در نتیجه هزینه نگهداری ندارند.
• ارزش ذاتی: ارز فیات هیچ ارزش ذاتی ندارد. این سیستم به دولت‌ها این اجازه را می‌دهد که از هیچ، پول خلق کنند. این اتفاق منجر به ایجاد تورم بیش از اندازه در کشور خواهد شد و می‌تواند باعث فروپاشی سیستم اقتصادی یک کشور شود.
• پیشینه تاریخی: ارزش ارز فیات در مقابل طلا از نظر تاریخی، پیاده سازی سیستم‌های اقتصادی مبتنی بر پول فیات در نهایت منجر به فروپاشی و سقوط مالی یک کشور شده که نشان می‌دهد استفاده از این سیستم خطر بالایی دارد.

ارزهای فیات در مقایسه با ارزهای دیجیتال

نداشتن پشتوا نه فیزیکی وجه اشتراک ارزهای دیجیتال شده و ارزهای فیات است؛ اما تفاوت اصلی آنها در این است که پول‌های فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کشورها کنترل می‌شود و تصمیمات آن‌ها مستقیما بر روی ارز آن کشور تاثیر دارد. اما ارزهای دیجیتال کاملا غیرمتمرکز هستند و هیچ نهاد مرکزی آن را کنترل نمی‌کند.

تفاوت قابل توجه دیگر این دو سیستم مالی، شکل پولی است که در این دو سیستم عرضه می‌شود. بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال عرضه محدودی دارند و مقدار مشخصی از آن‌ها وجود دارند و هیچ کس نمی‌تواند تعداد آن را افزایش یا کاهش دهد و کاملا الگوریتمی‌اند. در مقابل، دولت‌ها و بانک‌های مرکزی هیچ محدودیت و مانعی برای چاپ پول ندارند و عملا عرضه ارز فیات نامحدود است.

از آنجا که ارزهای رمزنگاری شده، شکل دیجیتالی پول هستند و هیچ فرم فیزیکی ندارند، به مکان جغرافیایی خاصی محدود نبوده و بدون مرز هستند. تراکنش‌ها در سیستم رمز ارزها برخلاف ارزهای فیات، غیرقابل بازگشت است.

نوسان قیمت ارزهای دیجیتال در مقایسه با ارزهای فیات بسیار بالاست. یکی از دلایلی که رمز ارزها را نمی‌توان به جایگزین ارزهای فیات تبدیل کرد، همین نوسانات بالای قیمتی آن‌هاست. ثبات قیمت یکی مولفه‌های اساسی در مورد یک ارز است.

سخن پایانی

در این مقاله پول فیات را معرفی کردیم. مختصری از تاریخچه پول در زندگی بشر را شرح داده و انواع پول را بررسی کردیم. ارز فیات در مقابل ارز یا پول کالایی قرار می‌گیرد و وجه تمایز آن، نداشتن پشتوانه کالایی است. ارزش ارزهای فیات به قدرت کشور صادر کننده آن وابسته است. در انتهای مقاله نیز ارزهای دیجیتال را به عنوان گونه جدیدی از ارز معرفی کردیم و شباهت‌ها و تفاوت‌های ارزش ارز فیات در مقابل طلا رمز ارزها را با پول‌های فیات مقایسه کردیم.

استاندارد طلا چیست؟

استاندارد طلا چیست؟

استاندارد طلا نوعی پولی ثابت که تحت آن ارز دولت نیز ثابت می شود و ممکن است آزادانه به طلا تبدیل شود. همچنین می تواند به یک سیستم پولی رقابت آزاد اشاره کرد

که در آن طلا در بانک به عنوان ارز معامله می شود، یا معیار تجارت بین المللی ، که در آن برخی یا همه کشورها نرخ ارز خود را بر اساس ارزش برابری نسبی طلا بین ارزهای

جداگانه تعیین می کنند.

نکات کلیدی:

• استاندارد طلا یک سیستم پولی است که با ارزش طلای فیزیکی پشتیبانی می شود.
• سکه های طلا و همچنین اسکناس های کاغذی که توسط طلا پشتیبانی می شوند یا می توانند برای طلا بازخرید شوند ، به عنوان ارز تحت همین سیستم استفاده می شوند.
• استاندارد طلا در سراسر تمدن بشر محبوب بود ، اغلب بخشی از یک سیستم دو فلزی است که از نقره نیز استفاده می شود.
• اکثر اقتصادهای جهان از سال ۱۹۳۰ استاندارد طلا را کنار گذاشته اند و اکنون رژیم های ارزی فیات شناور آزاد دارند.

استاندارد طلا چگونه کار می کند

استاندارد طلا یک سیستم پولی است که ارز یا پول کاغذی یک کشور دارای مقداری مستقیم با طلا است. با استاندارد طلا ، کشورها توافق کردند پول کاغذی را به مقدار

مشخصی از طلا تبدیل کنند. کشوری که از استاندارد طلا استفاده می کند برای طلا قیمت ثابتی تعیین کرده و طلا را با این قیمت خریداری و می فروشد. از آن برای تعیین

ارزش ارز استفاده می شود. به عنوان مثال ، اگر ایالات متحده قیمت هر اونس طلا را ۵۰۰ دلار تعیین کند ، ارزش دلار ۱/۵۰۰ اونس طلا خواهد بود.

برخی از استانداردهای طلا فقط به گردش واقعی سکه ها و شمش های طلا ، یا شمش های فلزی متکی هستند ، اما برخی دیگر ارزهای کالایی یا کاغذی را مجاز می دانند.

سیستم های تاریخی اخیر فقط توانایی تبدیل پول ملی به طلا را دارند و در نتیجه توانایی تورم بانک ها یا دولت ها را محدود می کنند.

چرا طلا؟

بیشتر طرفداران پول ، طلا را به دلیل ویژگی های ذاتی آن به عنوان وسیله مبادله انتخاب می کنند. طلا کاربردهای غیرپولی دارد ، به ویژه در جواهرات ، الکترونیک و دندانپزشکی ،

بنابراین باید همیشه حداقل سطح واقعی تقاضا را حفظ کند. برخلاف الماس ، بدون از دست دادن ارزش کاملاً و به طور مساوی قابل تقسیم است و با گذشت زمان خراب نمی شود.

جعل و تقلب کاملاً غیرممکن است و دارایی ثابتی نیز دارد – مقدار زیادی طلا در کره زمین وجود دارد و تورم محدود به سرعت استخراج است.

مزایا و معایب استاندارد طلا:

استفاده از استاندارد طلا مزایای زیادی از جمله ثبات قیمت دارد. این یک مزیت بلند مدت است که تورم قیمت ها را با گسترش عرضه پول برای دولت ها کنترل می کند.

تورم نادر است و ابر تورم اتفاق نمی افتد زیرا حجم پول تنها در صورت افزایش عرضه ذخایر طلا رشد می کند. به همین ترتیب ، استاندارد طلا می تواند نرخ های ثابت

بین المللی را بین کشورهایی که شرکت می کنند فراهم کند و همچنین می تواند عدم اطمینان در تجارت بین الملل را کاهش دهد.

اما ممکن است باعث عدم تعادل بین کشورهایی شود که از استاندارد طلا استفاده می کنند. ممكن است كشورهاي توليد كننده طلا در مقايسه با كشورهايي كه اين

فلز گرانبها را توليد نمي كنند ، ذخاير خود را افزايش دهند. به گفته برخی از اقتصاددانان ، استاندارد طلا همچنین ممکن است از کاهش رکود اقتصادی جلوگیری کند زیرا

مانع توانایی دولت در افزایش عرضه پول می شود – ابزاری که بسیاری از بانک های مرکزی برای کمک به رشد اقتصادی دارند.

تاریخچه مختصر از استاندارد طلا:

حدود ۷۰۰ سال قبل از میلاد ، طلا برای اولین بار به شکل سکه ساخته شد و این نوع ساخت قابلیت استفاده از آن را به عنوان یک واحد پولی افزایش داد. قبل از این ،

هنگام تنظیم معاملات ، طلا باید توزین و از نظر خلوص بررسی می شد.

سکه های طلا یک راه حل کامل نبودند ، زیرا یک روال معمول برای قرن های بعدی ، بنابراین برای جمع آوری طلا کافی بود آن را به شمش تبدیل کرد. در سال ۱۶۹۶ ،

Great Recoinage در انگلیس یک فناوری را تولید کرد که تولید سکه را به صورت خودکار انجام می داد و برش را پایان می داد.

قانون اساسی ایالات متحده در سال ۱۷۸۹ تنها حق سکه و قدرت تنظیم ارزش آن را به کنگره داد. ایجاد یک پول ملی متحد ، امکان استاندارد سازی یک سیستم پولی

را فراهم کرد که تا آن زمان شامل سکه های خارجی در گردش ، بیشتر برای نقره بود. با وجود نقره در فراوانی بیشتر نسبت به طلا ، یک استاندارد دو فلزی در سال ۱۷۹۲

به تصویب رسید. در حالی که نسبت برابری نقره به طلا با رسمیت متوسط ​​۱۵تا ۱ برابر به طور دقیق نسبت بازار را در آن زمان منعکس می کند ، پس از ۱۷۹۳ ارزش نقره

به طور مداوم کاهش یافته ، مطابق قانون گرشام ،ارزش طلا نقره را از گردش خارج کرده است.

به اصطلاح “دوران استاندارد طلای کلاسیک” از سال ۱۸۱۹ در انگلیس آغاز شد و به فرانسه ، آلمان ، سوئیس ، بلژیک و ایالات متحده گسترش یافت. هر دولتی پول ملی

خود را به یک وزن ثابت در طلا گره زد. به عنوان مثال ، تا سال ۱۸۷۹ ، دلار آمریکا با هر اونس ۲۰٫۶۷ دلار قابل تبدیل به طلا بود. این ارزش ارز فیات در مقابل طلا نرخ برابری برای تعیین قیمت معاملات

بین المللی مورد استفاده قرار گرفت. بعداً کشورهای دیگر نیز برای دستیابی به بازارهای تجاری غرب به این کشور پیوستند.

وقفه های زیادی در ایجاد استاندارد طلا به خصوص در زمان جنگ وجود داشت و بسیاری از کشورها استانداردهای دو فلزی (طلا و نقره) را آزمایش کردند. دولتها غالباً بیش

از میزان ذخیره طلای خود هزینه می کردند و تعلیق استانداردهای ملی طلا بسیار معمول بود. علاوه بر این ، دولت ها تلاش کردند تا رابطه صحیح بین ارزهای ملی و طلا را

بدون ایجاد تحریف ایجاد کنند.

تا زمانی که دولت ها یا بانک های مرکزی امتیازات انحصاری در عرضه ارزهای ملی را حفظ می کردند ، استاندارد طلا محدودیت بی اثر یا ناسازگار در سیاست های مالی ثابت می کرد.

استاندارد طلا در طول قرن ۲۰ به آرامی از بین رفت. در ایالات متحده در سال ۱۹۳۳ دوباره تولید آن آغاز شد ، زمانی که فرانکلین دلانو روزولت دستور اجرایی را به جرم داشتن

خصوصی طلای پولی امضا کرد.

پس از جنگ جهانی دوم ، توافق برتون وودز ، کشورهای متفقین را مجبور کرد دلار آمریکا را به عنوان ذخیره به جای طلا بپذیرند و دولت ایالات متحده متعهد شد که به اندازه

کافی طلا را برای پس گرفتن دلارهای خود نگه دارد. در سال ۱۹۷۱ ، دولت نیکسون تبدیل دلار آمریکا به طلا را خاتمه داد و یک رژیم ارزی فیات ایجاد کرد.

استاندارد طلا در مقابل فیات

همانطور که از نام آن پیداست ، اصطلاح استاندارد طلا به یک سیستم پولی گفته می شود که در آن ارزش پول بر اساس طلا باشد. در مقابل ، یک سیستم فیات یک سیستم

پولی است که در آن ارزش ارز بر اساس هیچ کالای فیزیکی نیست بلکه در عوض مجاز به نوسان پویا در برابر ارزهای دیگر در بازارهای ارز است. اصطلاح “فیات” از لاتین “fieri”

گرفته شده است ، به معنای یک عمل یا حکم خودسرانه. با توجه به این ریشه شناسی ، در نهایت ارزش ارزهای فیات مبتنی بر این واقعیت است که آنها با حکم دولت به عنوان پول

قانونی تعریف می شوند.

در دهه های قبل از جنگ جهانی اول ، تجارت بین المللی بر اساس آنچه به عنوان استاندارد طلا کلاسیک شناخته می شد ، انجام می شد. در این سیستم تجارت بین ملت ها

با استفاده از طلای فیزیکی حل و فصل می شد. کشورهایی که مازاد تجاری دارند طلا را به عنوان پرداختی برای صادرات خود جمع کردند. برعکس ، کشورهایی که کسری تجاری داشتند ،

ذخایر طلای خود را کاهش می دادند ، زیرا طلا به عنوان پرداخت واردات از این کشورها خارج می شد.

درباره استاندارد طلا:

طلا یک عنصر شیمیایی با نماد Au (از لاتین: aurum) و شماره اتمی ۷۹ است ، و آن را به یکی از عناصر عدد اتمی بالاتر تبدیل می کند که به طور طبیعی ساخته می شود.

به شکل خالص ، فلزی روشن ، کمی زرد مایل به قرمز ، متراکم ، نرم ، انعطاف پذیر و شکل پذیر است. از نظر شیمیایی ، طلا یک فلز انتقالی و عنصر گروه ۱۱ است.

طلا یکی از عناصر شیمیایی کم واکنش است و در شرایط استاندارد جامد است. طلا غالباً به شکل اولیه (بومی) آزاد ، به صورت ناگت یا دانه ، در سنگ ، در رگ و در رسوبات آبرفتی

تشکیل می شود. در یک سری محلول جامد با عنصر بومی نقره (به عنوان الکتروم) و همچنین به طور طبیعی با مس و پالادیوم آلیاژ می شود. کمتر معمولاً در مواد معدنی به صورت

ترکیبات طلا ، غالباً با تلوریم (تلوریدهای طلا) وجود دارد.در صورت تحقیقات بیشتر درباره طلا و انواع آن می توانید به سایت تابستان گالری بروید و با کارشناسان طلا ارتباط برقرار کنید.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات(Fiat) یا پول فیات به عنوان پول قانونی شناخته می شود که ارزشش را از دولتی که آن را صادر کرده است می گیرد. پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش ان همانطور که گفته شد توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. واژه فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته شده است. کشورهای جهان از پول فیات به جای مبادلات پایاپای و کالای فیزیکی برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می نمایند. ارز فیات را می توان جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی در نظر گرفت.

درواقع fiat یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نشده، بلکه ارزشش از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی. ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می‌دهد، زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

انسان ها قبل از آن که سیستم اقتصاد به صورت امروزی و به طور پیچیده ای شکل گرفته باشد، در ابتدا چیزی به عنوان پول نداشتند. برای تبادل بین یکدیگر از کالا استفاده کرده و کالایی را با کالای دیگر بدون در نظر گرفتن ارزش کالا و تنها براساس نیازشان، مبادله می کردند. به این سیستم مبادله کالا با کالا یا پایاپای گفته می شد. با گذشت زمان و آزمون و خطای سیستم های مختلف مبادله، انسان ها به سیستم سکه طلا و نقره روی آوردند. اولین نمونه سکه ضرب شده در تاریخ ۶۴۰ پیش از میلاد در آناتولی غربی ضرب و مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان مردم به مبادله با سکه های طلا و نقره اعتماد کرده و از آن برای داد و ستد استفاده کردند.

اما سابقه اولین چاپ پول فیات به کشور چین باز می گردد که در آن زمان قابل تبدیل به واحدهای پولی دیگر از جمله نقره، طلا و ابریشم بود. در ارزش ارز فیات در مقابل طلا قرن ۱۳ سیستم ارز فیات توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد، سیستم پول فیات در قرن ۱۷ وارد قاره اروپا شده و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت. اما از آنجا که سیستم فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد، استاندارد نقره را جایگزین آن کردند. کم کم سیستم ارز فیات به فرانسه نو و همچنین مستعمرات آمریکای شمالی رسید و از این سیستم ارزی برای مبادلات و انتقال دارایی در معاملات استفاده شد. ایالات متحده آمریکا که در ابتدای قرن بیستم مجددا سیستم کالایی را جایگزین پول فیات کرده بود و از سال ۱۹۳۳ به بعد ارزش ارز فیات در مقابل طلا مبادله طلا با پول های کاغذی را متوقف کرده بود، نهایتا در سال ۱۹۷۲ میلادی، (همزمان با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون)، با کنارگذاشتن استاندارد طلا از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد.

آنچه که باعث اهمیت ارزهای فیات در جهان شد این بود که دولت ها و بانک های مرکزی ارزش ارز فیات در مقابل طلا به واسطه این ارزها سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند.

تفاوت پول کالایی با پول فیات در ارزش ذاتی آن هاست. پول کالایی دارای ارزش ذاتی بوده و ارزش ذاتی خود را از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه ارزش ارز فیات در مقابل طلا های طلا و نقره می گیرد. در مقابل پول Fiat فاقد ارزش ذاتی است. ارزش پول فیات از وعده دولت صادرکننده اش نشات می گیرد.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

با اینکه سیستم استاندارد طلا توانسته بود بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند و از سوی دیگر هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند و تجار و بازرگانان از آن برای مبادلات بین المللی استفاده می کردند و با تمام مزیت های دیگر سیستم استاندارد طلا، این سیستم نتوانست ماندگاری خود را حفظ کند. آنچه که به عنوان دلایل عدم ماندگاری سیتم استاندارد طلا عنوان می شود، عبارتند از:

• معدن های جدید طلا به شدت کمیاب شدند.
• مردم طلاهای خود را احتکار کردند و به کمبود آن دامن زدند.
• نرخ طلا که در ابتدا به صورت نرخ ثابتی تعریف شده بود اجرا نشد و به این دلیل نرخ طلا به صورت محاسبه ای باقی ماند.
• با شروع جنگ جهانی ذخایر مالی کشورها با کمبود مواجه شد.

در کنار این عوامل از آنجا که کار با این سیستم نیز به مرور سخت شد، سیستم استاندارد طلا در دهه ۸۰ میلادی از بین رفته و پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

1. مقرون به صرفه بودن و نیاز به هزینه کمتر برای تولید پول فیات
2. کمبود و نبود ذخایر طلا روی آن اثر ندارد
3. انعطاف پذیری پول فیات در بحران های اقتصادی
4. در اختیار قراردادن قدرت زیاد به دولت ها و بانک های مرکزی در ارزهای فیات با اقتصاد قوی
5. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور (یعنی نقش ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله)، را در واحد پولی خود ذخیره کند، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
6. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد. چراکه تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
7. عرضه پول فیات توسط بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شود (برعکس رمزارزها)و دلیل آن هم این است که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست. این کنترل عرضه به دولت ها امکان می دهد تا قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را داشته باشند.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: تورم همزمان با تولد پول فیات با آن همراه شد. به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد. چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر زده و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند. چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگرعرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. ایجاد حباب در پول فیات: با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. وابسته بودن ارزش ارز فیات به سیاست: ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت صادرکننده اش دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

دلیل استفاده اقتصادهای مدرن از fiat انعطاف پذیری و ارائه قدرت مدیریت به دولتمردان کشورهاست که به واسطه این انعطاف پذیری می توانند ارزهای خود را مدیریت کرده، سیاست های پولی را تعیین کرده و بازارهای جهانی باثباتی را ایجاد نمایند.همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات) هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید، اما این سکه ها به ندرت برای خریدهای روزمره استفاده می شوند و بیشتر به عنوان یک دارایی که قابلیت ذخیره سازی دارد استفاده می شوند.

حتی رمزارزهای مانند بیتکوین در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند، نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و رمزارز با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو رمزارز و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارند. کنترل این ارز توسط دولت صادرکننده اش انجام می شود، در صورتی که رمزارز ماهیت دارد.

از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است. به عنوان مثال بیتکوین یا اتریوم نمونه هایی از رمزارزها هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در سکه دارد.

تراکنش در رمزارزها برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با رمزارز این است که سیستم ارز فیات قابلیت مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتری را دارد. در صورتی که در بازار رمزارز این شرایط کاملاً برعکس است. این بازار بسیار پر نوسان است.

نتیجه گیری

سابقه پول فیات به قرن ها قبل باز میگردد. کشور چین اولین کشوری بود که پول فیات را چاپ و از آن برای مبادلات استفاده کرد. سیستم پول فیات در کنار تمام مزایایی که برای اقتصاد جوامع ایجاد کرد، از جمله مقرون به صرفه بودن و هزینه تولید پایین، اما دارای معایبی نیز هست که مهمترین آن تورم است. ارز فیات با رمزارز تفاوت های بسیاری دارد. از جمله اینکه ماهیت رمزارزها غیرمتمرکز بوده و توسط هیچ نهاد ثالث و یا دولتی کنترل نمی شوند.