نسبت های ارزش گذاری
برای کسانی که در بازار سهام سرمایه گذاری می کنند، تعیین کردن اینکه سهام بالاتر و یا کمتر از ارزش ذاتی خود قیمت گذاری شده باشد، اهمیت فراوانی دارد. ارزش ذاتی بر مبنای محاسبات یا درک ارزش شرکت می باشد، به شکلی که با در نظر داشتن کلیه فاکتور ها و ارزیابی فاندامنتال ارائه می گردد.
نسبت های ارزش گذری:
ارزش ذاتی احتمال دارد بالا تر و یا کلا مختلف از ارزش فعلی سهام یا قیمت بازار باشد. نسبت های ارزش بازار نشان دهنده طرز نگاه سهامداران و تحلیل گران بازار سرمایه در مورد عملکرد قبل و مورد انتظار آینده و پیش بینی روند آتی می باشد.
این نسبت ها معیار هایی می باشند که ما بین قیمت و ارزش دفتری هر سود و سهم ارتباط هایی برقرار می کنند. اگر چهار دسته نسبت های مالی نقدینگی، سودآوری، فعالیت و اهرمی که در ساختار سرمایه وجود دارد شرایط خوبی داشته باشند این نسبت ها هم بالا خواهند بود.
نسبت های ارزش بازار:
اساسی ترین نسبت ها در دسته نسبت های مالی ارزش بازار شامل
نسبت قیمت به سود (P/E):
این نسبت های ارزش بازار که از تقسیم کردن قیمت بازار سهام به سود هر سهم به دست آورده می شود رایج ترین نسبت مالی ارزش بازار است که در بازار سرمایه برای کسانی که سرمایه گذاری می کنند، تحلیل گران، مدیران، مشاوران و… از اهمیت بالایی برخوردار است. دلیل محبوبیت این نسبت توان نمایش رابطه ارزش بازار و سود هر سهم با یک عدد ریاضی را نشان می دهد.
نسبت های مالی ارزش بازار:
هدف این نسبت های ارزش بازار نشان دادن رابطه قیمتی که یک شخص سرمایه گذار برای سهم پرداخت می کند و چشم انداز آینده آتی کمپانی و سود پیش بینی شده آن می باشد. نسبت قیمت به درآمد، در تعیین کردن دوره برگشت اصل سرمایه گذاری از محل سود های آتی یک سهم به ما کمک شایانی خواهد کرد.
برای نمونه اگر شما سهامی با نسبت P/E برابر با 9 بخرید به این معناست که 9 سال طول می کشد تا شرکت کل سرمایه اولیه تان را از محل سود های خودش باز پس دهد.
روند مشخص نمودن ارزش فعلی یک کسب و کار یا شرکت، ارزش گذاری نامیده می شود. بهای فعلی دارایی بر اساس متدی که به کار گرفته شده است، می تواند مساوی با ارزش ذاتی یا ارزش اقتصادی گردد. ارزش گذاری در رکن های علوم مالی و حسابداری از اهمیت فراوانی برخوردارد، به این دلیل متد های متفاوتی جهت انجام این پروسه است.
به شکل کلی، پاسخ صحیح به سوال «ارزش دارایی یا شرکت چه میزان می باشد؟» ارزش گذاری است. برای ارزش گذاری اموال می بایست توانایی و ظرفیت کسب درآمد، هزینه های استفاده شده و بهای مواد مشابه ای که مرتبط به آن دارایی می باشند، را ارزیابی کنیم.
تاپ وان مطالعه مقاله عملیاتی کردن برنامه مدیریت ریسک را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
نسبت قیمت به سود (P/E)
به شکل معمول، ارزش گذاری شرکت ها بر اساس شاخصه هایی مانند ظرفیت توسعه و رشد، مدت زمانی که صرف فعالیت شده است، توانایی های تیم مدیریت و مقدار درآمد های فعلی و آتی، انجام می گردد.
برخی از مفهوم ها مثل «زمان» به سبب این که از آن ها استفاده بیش از حد می گردد، احتمال دارد از معنی واقعی خودشان دور گردند. مفهوم ارزش گذاری خصوصا در ارتباط با استارت اپ و شرکت ها کاربرد بسیاری دارد، قبل از پرداختن به موارد جزئی بهتر می باشد با اصل مفاهیم ارزش گذاری آشنایی کاملی پیدا کرد.
ارزش گذاری به شکل های مختلفی در هر یک از زمینه های علمی تعریف شده اما وقتی که در علم های حسابداری و مالی از ارزش گذاری سخن می گوییم، منظور همان ارزش و بهای فعلی کسب و کار و اموال است. بهای فعلی به شکلی می تواند نشانگر ارزش اقتصادی، ذاتی، بازاری و منصفانه گردد. هر یک از این عبارت ها در زمینه های حسابداری و همچنین مالی، مفهوم خاص خود را دارند.
ارزش ذاتی:
به معنی ارزش حقیقی یک شرکت، با مدنظر قرار گرفتن ارزش تمام دارایی ها از قبیل مشهود و نامشهود که به وسیله تحلیل بنیادین کسب می شود.
ارزش اقتصادی:
بالاترین ارزشی که خریداران یا اشخاص سرمایه گذار برای یک شرکت یا دارایی قائل می باشند و آماده پرداخت آن ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ می گردند.
ارزش منصفانه:
ارزش منصفانه بعضی اوقات با ارزش بازار جا به جا می گردد، این دو ارزش مفهوم بسیار نزدیکی به یک دیگر دارند ولی تفاوت های خیلی کوچک سبب تمایز آنها می گردد.
ارزش منصفانه، بهای عقلانی از دید فعالان بازار و همان قیمت مورد توافق ما بین خریدار و فروشنده می باشد، البته در شرایطی که هر دو طرف معامله با خواسته و اطلاع کافی خود، به انجام معامله بپردازند.
ارزش بازار:
این نوع ارزش، بهایی می باشد که در بازار بر مبنای مقدار عرضه و تقاضا تعیین می گردد.
احتمال دارد با خود بگویید منظور از ارزش گذاری دقیقا کدام یک از این مفهوم ها می باشد؟ پاسخ این سوال وابسته به عوامل زیادی بستگی دارد؛ از جمله
- انواع دارایی یا شرکت که قرار است ارزش گذاری گردد
- داده های قابل دسترس
- شیوه استفاده شده جهت ارزش گذاری
به فرض مثال؛ شرکت های بورسی را به شکل معمول، با به کارگیری تحلیل بنیادین، ارزش گذاری می کنند و بهای فعلی تمامی موارد نقدی آتی را به دست می آورند تا در آخر ارزش ذاتی محاسبه گردد. ارزش ذاتی شرکت ها احتمال دارد برابر با ارزش منصفانه و بازار نباشد. ارزش منصفانه خیلی از اموال مالی، مثل سهام، به واسطه عرضه و تقاضا مشخص می گردد.
چگونگی معین شدن ارزش یک استارت آپ یا شرکت:
به این دلیل که بازار معامله مشخصی برای شرکت ها موجود نمی باشد، باید از متد های دیگری ارزش منصفانه آن ها را مشخص گردد و در این مرحله می باشد که به عنوان متد های برای کسب ارزش منصفانه یک شرکت، معنای ارزش گذاری مطرح می شود.
مقصود از ارزش گذاری:
اصلی ترین هدف یک ارزش گذاری، تعیین شدن ارزش استارت آپ فعلی یا شرکت است. بپردازیم به این موضوع که معیین کردن ارزش فعلی کسب و کار چه اهمیتی دارد؟
دلایل ارزش گذاری برای کسب و کار:
هر کسب و کار در وقت های متفاوت لازم می باشد ارزش گذاری گردد. برخی شرکت های جدید در شروع فعالیت خود برای جذب نمودن سرمایه و برخی کسب و کار ها وقت تملیک و ادغام باید ارزش گذاری شوند.
اصلی ترین دلیل های ارزش گذاری:
به دست آوردن ارزش معامله: وقتی که یک فرد یا موسسه بخواهد کمپانی را بخرد، باید ارزش معامله آن شرکت مشخص می گردد. ارزش معامله، ارزشی خواهد بود که هر دو طرف قضیه با آن موافق اند. ارزش معامله یک شرکت احتمال دارد بالا تر یا پایین تر از ارزش ذاتی آن باشد، که این امر به واسطه ارزش گذاری، تعیین می گردد.
اقدام به جذب سرمایه: در کل شرکت ها، زمان جذب سرمایه، باید میزان سهم هر سرمایه گذار مشخص گردد و جهت این امر می بایست اول دارایی شرکت ارزش گذاری گردد.
تاپ وان مطالعه مقاله طرح کسب و کار یا بیزینس پلن را به شما عزیزان پیشنهاد می نماید.
ادغام یا تملیک:
ادغام وقتی اتفاق می افتد که دو شرکت جهت توسعه فعالیت ها و کم شدن هزینه و دلایل دیگر، به یک شرکت تبدیل گردد. تملیک در وضعیتی می باشد که یک شرکت با خریداری همه یا بیشتر سهام شرکت دیگر، به مدیریت آن بپردازد.
در هر دوی این حالت ها لازم می باشد دارایی های شرکت ارزش گذاری شوند تا سهم هر دو طرف و ارزش معامله تعیین می گردد. بعضی اوقات زمان تملیک و ادغام، افراد برای پرداخت بهای معامله در عوض پرداخت پول، سهام خود را واگذار می کنند در این شکل هم جهت معین گردیدن ارزش واقعی سهم هر شرکت، باید فرآیند ارزش گذاری انجام گیرد.
مشکلات احتمالی بر سر راه ارزش گذاری:
ارزش گذاری روند سخت و همراه با بعضی مشکلات می باشد. همان طور که قبلا بیان شده، اصلی ترین قصد آن دست یابی به ارزش ذاتی است. جهت تعیین کردن ارزش ذاتی یک شرکت لازم می باشد از همه اطلاعات مرتبط با آن شرکت اطلاع داشته باشیم؛ از شرایط فروش قبل و گذشته درآمد های فعلی گرفته تا ارزش برند، وضعیت عملکرد مدیران و اندازه بازار. به این دلیل واضح می باشد که نمی شود به راحتی به همه این اطلاعات دسترسی داشت.
دو مشکل مهم جهت ارزش گذاری:
دسترسی نداشتن به اطلاعات مرتبط با شرکت: این موضوع حتی در مورد شرکت های بورسی که لازم می باشند کل صورت های مالی را دائما در اختیار اشخاص قرار دهند، صدق میکند.
هیچ اتفاق نظری برای استفاده از انواع متد های ارزش گذاری وجود ندارد. هر یک از شیوه های ارزش گذاری، بر اساس مقدار تناسب با شرکت و دیگر شرایط می تواند به کار بسته شود. از جهتی به خاطر تفاوت های فراوانی بین ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ شرکت ها، اتفاق نظری جهت استفاده از این متد ها وجود ندارد.
این دو چالش سبب می گردند تحلیل گران دائما در جهت دست یابی به مناسب ترین تخمین از ارزش گذاری دارایی ها، تلاش کنند.
ارزش جایگزینی چیست؟
یکی از عبارتهای پرکاربرد در حوزه حسابداری و مالی، ارزش جایگزینی (Replacement value) است. بهعبارت دیگر ارزش جایگزینی به هزینهها و مخارجی میگویند که باید برای ساخت یا خرید یک کالای کاملا مشابه با دارایی فعلی پرداخت کنیم.
یکی از روشهای ارزشگذاری سهام یک شرکت، استفاده از روش ارزش جایگزینی است. فرض کنید قصد راهاندازی یک شرکت جدید را دارید و میخواهید این شرکت توانایی رقابت با شرکت دیگری در زمینه فعالیت شما داشته باشد. بنابراین شرکت شما باید حداقل، امکانات و دستگاههایی که در شرکت رقیب بهکار برده میشوند را داشته باشد. پس شما نیاز دارید که ارزش داراییهای آن شرکت در زمان حال، هزینههای تولید، هزینههای یافتن بازار مناسب، هزینههای حقوق و دستمزد، هزینههای آب و برق و. همه و همه را محاسبه کنید تا بتوانید هزینههای لازم برای راهاندازی شرکتی مشابه شرکت رقیب را بهدست آورید. بعد از تخمین زدن هزینهها و ارزشگذاری داراییهای شرکت رقیب، این هزینه را تقسیم بر تعداد سهام میکنیم و ارزش جایگزینی هر سهم بهدستمیآید. بهطور کلی میتوان گفت که به ارزش اوراق بهادار یک شرکت با این فرض که قصد ایجاد شرکت موردنظر را در تاریخ محاسبه داشته باشیم، ارزش جایگزینی آن میگویند.
ارزش جایگزینی مبحثی مهم، بهخصوص در شرکتها است. با توجه به پیشرفت تکنولوژی، نوآوریها و خلاقیتهای جدید در راه تولید محصولات، ممکن است وسایلی ساخته شوند که با هزینهای کمتر منجر به تولید یک کالا شود.
این امر به ویژه در مشاغل مبتنی بر فناوری رایج است، زیرا فناوری موجود بهسرعت تغییر میکند که ممکن است باعث شود ارزش دفتری داراییها با ارزش واقعی یا بازاری آن داراییها تفاوت چشمگیری داشته باشد. همانند روش ارزش دفتری، روش ارزش جایگزینی، ارزش هر دارایی را مستقل از عملیات یا ظرفیت تولید کل تجارت در نظر میگیرد. ارزش داراییهای مجزا شرکت به هم اضافه میشوند تا به یک ارزیابی کلی برسند.
با مثالی سادهتر این موضوع را بیان میکنیم. فرض کنید یک صندلی ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ داریم، اگر بخواهیم یک صندلی مشابه با صندلی قبلی خود بسازیم چقدر باید هزینه کنیم؟ اگر بخواهیم همانند آن صندلی را بخریم چطور؟ به این مبلغ که برای ساخت یا خرید صندلی جدید پرداخته میشود، ارزش جایگزینی میگویند. تخمین زدن ارزش یک صندلی کار ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ آسانی است اما هزینه و مخارج تهیه چنین اطلاعاتی بهخصوص در زمینه محاسبه ارزش یک شرکت کار آسانی نیست و این اطلاعات به راحتی بهدست نمیآید.
البته در تمامی شرایط تنها استفاده از روش ارزش جایگزینی پیشنهاد نمیشود. افراد باید هنگام بررسی یک شرکت علاوهبر ارزش جایگزینی آن، باید به موارد دیگری مثل وضعیت صورتهای مالی شرکت، سودآوری آن، میزان بدهیها و. نیز توجه کنند.
در شرایط تورمی استفاده از این روش اطلاعات درست و کاملی در اختیار افراد قرار نمیدهد. با استفاده از ارزش جایگزینی، ارزش موجود در ترازنامه به ارزش واقعی آن نزدیکتر میشود. بنابراین استفاده از سایر روشها نیز برای ارزشگذاری شرکت قابل توجیه است.
میتوانید ویدیوهای بیشتری از تالاربورس را در آپارات (شبکه اشتراک ویدیو) و همچنین کانال یوتیوب تالاربورس مشاهده کنید.
روش ارزش ویژه حسابداری
روش ارزش ویژه حسابداری : به عنوان یکی از شیوه ها در امور مالی می توان به روش ارزش ویژه حسابداری اشاره کرد . در واقع این شیوه جزئی از حسابداری سرمایه گذاری است و زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سرمایه گذار نتواند کنترل کاملی را بر روی دارایی های خود داشته باشد . در واقع در این روش سرمایه گذار بر روی دارایی خود تأثیرگذار هست ولی نمی تواند کنترل زیادی روی آن ها داشته باشد ، برای نمونه میتوان به شرکت های مادر و تابعه اشاره کرد .
روش ارزش ویژه حسابداری
اگرچه این مثال به صورت کلی بیان شده است ولی یک سرمایهگذار تنها در صورتی میتواند تأثیر بالای روی سرمایه یک شرکت داشته باشد که حداقل ۲۰ تا ۵۰ درصد از سهام شرکت و یا حق رأی آن را در اختیار داشته باشد . با این وجود حتی اگر یک سرمایه گذار کمتر از ۲۰ درصد از سرمایه شرکت را دارا باشد ولی همچنان دارای تأثیر قابل توجهی را بر روی فعالیت آن باشد ، خواهد توانست تا از روش ارزش ویژه ، به جای روش هزینه ها در حسابداری خود استفاده کند .
استثنا در بکارگیری روش ارزش ویژه حسابداری
در کل سرمایه گذاری در اشخاص وابسته و یا مشارکت های – خاص- تنها باید با استفاده از روش ارزش ویژه در گزارشات مالی تلفیقی توسط به کار گرفته شود .
ارگان ها با سرمایهگذاریهای ریسک پذیر ، صندوق های مشترک سرمایه گذاری و اشخاص مشابه آن ها میتوانند سرمایه گذاری در اشخاص وابسته و مشارکت های خاص را از طریق روش ارزش منصفانه بدست آورند .
افراد نباید از روش ارزش ویژه در مورد سرمایه پذیری هایی که با ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ هدف واگذاری در آینده جلب شده اند و در واقع شرایط لازم را برای قرار گرفتن در گروه سرمایههای لازم برای فروش را دارند ، استفاده کنند .
نکات مهم در مورد بهکارگیری روش ارزش ویژه در شرکت حسابداری
- در هنگام استفاده از این روش ، رویه های حسابداری سرمایه گذار و سرمایه پذیر باید یکی باشد .
- تاریخ گزارشگری اطلاعات مالی توسط سرمایهگذار و سرمایه پذیر نباید بیش از سه ماه با هم اختلاف داشته باشد . در صورت وجود هرگونه اختلاف در این زمینه باید تعدیل های لازم را بر روی معاملات مهم بین دو تاریخ اعمال کرد .
- اگر سرمایه گذار در استفاده از روش ارزش ویژه زیان کند ، ارزش دفتری منافع سرمایهگذاری او کاهش پیدا خواهد کرد ولی از صفر کمتر نمی شود . البته زیان های بیشتر نیز تا زمانی به عنوان بدهی سرمایه گذاری تعیین میشوند که سرمایه گذار متعهد شود تا زیان ها را تعین کند یا پرداختهای را به جای سرمایه پذیر به این منظور انجام دهد .
روش ارزش ویژه چگونه عمل می کند؟
در روش ارزش ویژه برخلاف روش تلفیقی ، روند ادغام حساب ها در آن وجود ندارد ؛ به جای آن سرمایه گذار متناسب با سرمایه خورد و ارزش ویژه سرمایه پذیر سرمایه گذاری را گزارش خواهد کرد . البته سرمایه پذیر هر چقدر که دارای سود یا ضرر باشد حساب سرمایه را به میزان متناسب با سهام سرمایه گذار افزایش خواهد داد که از آن به عنوان افزایش ارزش ویژه یاد میشود .
کاربردهای روش ارزش ویژه حسابداری
امور حسابداری سرمایهگذاری در واحد تجاری وابسته باید با روش ارزش ویژه انجام شود ، مگر در مواردی که
- واحد سرمایهگذار خود واحد تجاری فرعی بوده و یا اینکه کاملاً متعلق به واحد دیگر باشد . در صورتی که واحد تجاری فرعی شعبه با مالکیت کمتر از ۱۰۰ درصد سهام باشد ، سایر سهامداران با وجود آگاهی از مقصد واحد سرمایه گذار در عدم بکارگیری از روش ارزش ویژه می توانند با آن مخالفتی نکنند .
- زمانی که سهام یا اوراق قرضه واحد سرمایه گذار در بورس اوراق بهادار یا سایر بازارها در دسترس عموم مردم قرار نگیرد و معامله نشود .
- زمانی که واحد اصلی سرمایه گذار ، گزارش های مالی تلفیقی را که در دسترس عموم قرار میگیرد بر طبق استانداردهای حسابداری تهیه کند
- بعد از اعمال روش ارزش ویژه ، هرگونه سرمایه گذاری در واحد تجاری وابسته که تحت عنوان نگهداری شده برای فروش نشود ، باید بر مبنای حداقل ارزش دفتری و بر اساس روش ارزش ویژه یا خالص ارزش فروش محاسبه شود .
- واحدهای سرمایه گذار باید از زمانی که تسلط خود را بر واحد های سرمایه پذیر تا مدت زیادی از دست می دهند ، باید استفاده از روش ارزش ویژه را متوقف کنند . از این تاریخ به بعد حسابداری سرمایه گذاری ، تابع استاندارد شماره ۱۵ حسابداری خواهد بود
- حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری وابسته در زمان محسوب شدن به عنوان واحد تابعه به روش ارزش ویژه محاسبه خواهد شد.
در میان استاندارد های حسابداری می توان به شماره ۲۰ از آن ها اشاره کرد ، چرا که این شماره با الزامی کردن بکارگیری روش ارزش افزوده ویژه جهت شناسایی سرمایه گذاری در واحد های تجاری وابسته و برای حذف اغلب معافیت های در نظر گرفته شده در استاندارد های قبلی در رابطه با استفاده از این روش ، تأثیر بسزایی در نحوه ارائه و مزمون گزارشات مالی شرکت های تجاری وابسته دارد . اهمیت حذف کردن سود و زیان های تحقق نیافته در معاملات با شرکت های وابسته و الزام واحد ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ های سرمایه گذار مشمول این استاندارد در بکارگیری روش ارزش افزوده از جمله مهم ترین اثرات این استاندارد می باشد .
در پایان قابل ذکر است که به طور معمول از یکی از دو روش اصلی حسابداری یعنی بهای تمام شده و یا روش ارزش ویژه حسابداری ، برای سرمایه گذاری در سهام عادی استفاده می شود . اگر از روش بهای تمام شده استفاده کنیم ، حسابداری سرمایه گذاری ، براساس مفاد استاندارد حسابداری (FASB) تحت عنوان حسابداری سرمایه گذاری معین در اوراق قرضه و سهام انجام می شود . اگر برخلاف مورد قبل به این منظور از روش ارزش ویژه استفاده شود ، حسابداری سرمایه گذاری بر مبنای (APB) و تحت عنوان روش ارزش ویژه برای سرمایه گذاری در سهام عادی انجام می گیرد که به وسیله استاندارد حسابداری با عنوان تلفیق شرکت های فرعی با اکثریت سهام تحصیل شده اصلاح می شود .
حسابداری
در معاوضه دارايي ها توجه به يک نکته الزامي است چنانچه دو دارايي که با هم معاوضه مي شوند مشابه باشند براي تعويض آنها با يکديگر شناسايي سود غير منطقي است اما بر اساس اصل احتياط کل زيان شناسايي مي گردد اما در معاوضه دارايي هاي غير مشابه کل سود و زيان معامله شناسايي مي گردد
معاوضه دارايي هاي غير مشابه:
ثبت زير انجام مي پذيرد:
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
استهلاک انباشته دارايي واگذار شده
بانک(درصورت دريافت سرک نقدي)
بهاي تمام شده دارايي واگذار شده
نکته:در ثبت بالا فرض بر دريافت سرک نقدي گذاشته شده بديهي است چنانچه سرک نقدي پرداخت شده باشد ثبت بانک بستانکار خواهد شد همينطور فرض بر سود است چنانچه زيان در ميان باشد به جاي سود بستانکار , زيان بدهکار خواهيم داشت
سرک نقدي پرداخت شده
ارزش متعارف دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
سرک نقدي دريافت شده
ارزش دفتري دارايي واگذار شده
ارزش متعارف دارايي واگذار شده
سود يا زيان معاوضه
معاوضه دارايي هاي مشابه:
ابتدا با استفاده از فرمول زير سود يا زيان معاوضه را مشخص ميکنيم سپس بر اساس سود يا زيان ثبتهاي متفاوتي خواهيم داشت
ارزش دفتري دارايي واگذار شده
ارزش متعارف دارايي واگذار شده
سود يا زيان معاوضه
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
استهلاک انباشته دارايي واگذار شده
بانک(درصورت پرداخت سرک نقدي)
بهاي تمام شده دارايي واگذار شده
نکته:در ثبت بالا فرض بر پرداخت سرک نقدي گذاشته شده بديهي است چنانچه سرک نقدي دريافت شده باشد ثبت بانک بدهکار خواهد شد
سرک نقدي پرداخت شده
ارزش متعارف دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
سرک نقدي دريافت شده
الف-بودن سرک نقدي: سودي شناسايي نمي شود
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
ارزش دفتري دارايي واگذارشده
استهلاک انباشته دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي واگذار شده
ب-پرداخت سرک نقدي:سودي شناسايي نمي شود
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
استهلاک انباشته دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي واگذار شده
سرک نقدي پرداخت شده
ارزش دفتري دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
ج-دريافت سرک کمتر از25% از ارزش مبادله:سود به تناسب بخش نقدي مبادله شناسايي مي شود
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
استهلاک انباشته دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي واگذار شده
سود قابل شناسايي
سرک نقدي دريافتي
ارزش دفتري دارايي واگذار شده
بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده
سرک نقدي دريافت شده
کل سود حاصل از معاوضه
سود قابل شناسايي
سرک نقدي دريافت شده
ارزش متعارف دارايي تحصيل شده
نکته:کل سود حاصل از معاوضه از تفاوت ارزش دفتري و ارزش متعارف دارائي واگذار شده بدست مي آيد
د-دريافت سرک نقدي بيشتر از 25% ارزش مبادله: در اين حالت ديگر دو دارايي از حالت مشابه خارج مي شوند و ثبتهاي حسابداري ماند تعويض دارائي هاي غيرمشابه انجام مي شود
مثال1:يک دارايي به لرزش دفتري 600 ريال با دارايي مشابه ديگري به ارزش متعارف 800 ريال معاوضه و مبلغ 200 ريال وجه نقد دريافت مي شود دارايي تحصيل شده معادل چند ريال در دفاتر ثبت مي شود
ارزش دارايي واگذاري 1000=200+800
سود مبادله 400=600-1000
با توجه به اينکه سود مبادله کمتر از25% است و سرک نقدي دريافت شده است
سود قابل شناسايي 80=(200+800)/200*400
ارزش دارايي تحصيل شده 480=800+200-600
مثال2:يک شرکت فروشنده اتومبيل ,اتومبيل خود را با يک دستگاه رايانه معاوضه کرد ساير اطلاعات در تاريخ31 خرداد 1377 در ارتباط با اين رويداد به شرح زير است:
ارزش دفتري اتومبيل 30000
قيمت فروش اتومبيل بر اساس سياهه 45000
ارزش متعارف رايانه 43000
سرک نقدي پرداخت شده 5000
سود ناشي از معاوضه را محاسبه کنيد
ارزش متعارف اتومبيل 38000=5000-43000
سود ناشي از معاوضه 8000=30000-38000
چون معاوضه غير مشابه است ملاک ارزش متعارف دارايي واگذار شده است
مثال3:تجهيزاتي به ارزش دفتري150 ريال و ارزش متعارف 170 ريال همراه با پرداخت30 ريال سرک نقدي واگذار و در عوض ماشين الاتي به ارزش روز 210 ريال دريافت گرديد بهاي تمام شده دارايي تحصيل شده چند ريال است:
پاسخ:معاوضه دارايي غير مشابه
سود معاوضه 20=150-170
بهاي تمام شده ماشين آلات 200=20+30+150
مثال4:شرکتي ماشين الاتي به ارزش دفتري125 ريال و ارزش متعارف100 ريال با يک قطعه زمين به ارزش متعارف230ريال معاوضه کرد در اين معاوضه مبلغ 120 ريال نيز نقدا پرداخت نمود ثبت حسابداري:
زيان معاوضه 25-=125-100
بهاي تمام شده زمين 220=25-120+125
مثال5: در معاوضه دارايي هاي ثابت مشابه ارزش دفتري دارايي واگذار شده 11000 سرک نقدي دريافت شده 3000ارزش روز دارايي تحصيل شده7000 ريال است ثبت حسابداري:
ارزش دفتری سهام به چه معناست؟
عصر بازار- ارزش گذاری سهام یکی از مفاهیم مهم در حوزه تحلیل سهم شرکت های بورسی است.
به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از سنا، به منظور ورود به مبحث ارزشگذاری شرکتها، ابتدا باید به مفهوم ارزش، انواع ارزش، تفاوت ارزش با قیمت و عوامل موثر بر ارزش، بپردازیم. در مطلب ارزش گذاری سهام شرکت ها در بورس اوراق بهادار، توضیحاتی در خصوص ارزش گذاری و انواع آن داده شده است. در این گزارش قصد داریم به توضیح کاملی در خصوص ارزشگذاری به روش ارزش دفتری بپردازیم. ابتدا مروری خواهیم داشت به تفاوت دو مفهوم ارزش و قیمت.
تفاوت ارزش و قیمت
اکثر مواقع مردم مفهوم ارزش و قیمت را معادل یکدیگر قرار میدهند. بهمنظور روشن شدن تفاوت مفهوم ارزش و قیمت، ابتدا به بیان مفهوم هر یک میپردازیم. قیمت؛ وجهی است که خریدار در قبال تملک کالا یا خدمات خاص، حاضر به پرداخت آن است و از سوی دیگر فروشنده به ازای دریافت آن اقدام به واگذاری کالا(خدمات) خواهد کرد. ارزش، انتظار ذهنی که افراد از منافع آتی یک یا مجموعهای از داراییها دارند، را ارزش میگویند. در نتیجه لزوماً قیمت بیانکننده ارزش یک دارایی نیست میتواند بالاتر یا پایینتر از آن باشد.
همانطور که در مطالب گذشته، بیان شده است، مفاهیم مختلفی برای ارزش وجود دارد. در این بخش از مطالب به توضیح مفصل هر یک از انواع این ارزشها میپردازیم.
برای یک دارایی 5 نوع ارزش قابل محاسبه است.
ارزش دفتری: ارزشی است که در ترازنامه درج شده است و از تقسیم مجموع حقوق صاحبان سهام (پس از کسر سهام ممتاز) بر تعداد سهام منتشر شده به دست میآید.
ارزش بازار: ارزشی که در بازار از طریق عرضه و تقاضا برای شرکت تعیین می شود.
ارزش جایگزینی: برآورد مبالغ جایگزین کردن هر یک از داراییهای شرکت است.
ارزش اسمی: ارزشی است که در زمان تاسیس شرکت برای سهام آن تعیین و در اساسنامه آن درج میشود. این ارزش در ایران معادل 1000 ریال است.
ارزش ذاتی: ارزش فعلی جریانات نقدی که دارایی در آینده برای سرمایهگذاران دارد.
ارزش تصفیه: ارزش شرکت شرکت پس از کسر بدهیها از داراییهای آن است.
انواع روشهای ارزشگذاری
ارزشگذاری یکی از مسائل تاثیرگذار در تصمیمگیری سرمایهگذاران و تخصیص بهینه منابع است. روشها و رویکردهای مختلفی برای ارزیابی داراییها با توجه به نوع دارایی وجود دارد.
بهمنظور درک بهتر مدلهای ارزشیابی ابتدا باید با مفاهیم ارزش فعلی و ارزش آتی آشنا شویم. پس از بیان کامل این مفاهیم به توضیح مدلهای ارزشگذاری خواهیم پرداخت.
مدل های ارزشگذاری
برای ارزیابی یک شرکت مدلهای مختلفی وجود دارد که به برخی از پرکاربردترین آنها میپردازیم.
1- ارزشگذاری مبتنی بر داراییها
2- تنزیل جریان نقدی آزاد
3- تنزیل ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ سود تقسیمی
4- ارزشگذاری نسبی
ارزش دفتری هر سهم از تقسیم مجموع حقوق صاحبان سهام (پس از کسر سهام ممتاز) بر تعداد سهام منتشر شده و ارزش دفتری داراییها از کسر استهلاک انباشته از بهای تمام شده دارایی، به دست میآید. این ارزش بیانکننده مبلغی است که در ترازنامه منعکس میشود.در نتیجه در ابتدای تاسیس شرکت، مبنای تعیین ارزش دفتری و ارزش اسمی هر دو یکی است. مگر آنکه انتشار سهام به صرف یا انتشار سهام به کسر صورت گرفته باشد. با گذشت زمان و با توجه به عملکرد شرکت و همچنین تغییر سرفصلهایی از جمله اندوختهها و سود(زیان) انباشته، بین ارزش دفتری و ارزش اسمی تفاوت ایجاد میشود.
ارزش دفتری از معادله پایه حسابداری به دست میآید به این معنا که:
روش ارزشگذاری به شیوه دفتری یکی از سادهترین روشهای ارزشگذاری تلقی میشود. یکی از ایراداتی که در خصوص استفاده از ارزش دفتری برای ارزشگذاری مطرح میشود این است که بر مبنای معادله حسابداری بوده و ثابت است در نتیجه عوامل تاثیرگذار همانند تورم و نوسانات نرخ بهره که در ارزشیابی صحیح یک دارایی موثر هستند، در نظر گرفته نمیشود. این عوامل سبب ایجاد فاصله بین ارزش دفتری و ارزش واقعی دارایی میشود.
برخی از تحلیلگران که از ارزش دفتری برای ارزشگذاری شرکتها استفاده میکنند، علاوه بر ارزش داراییهای فیزیکی، ارزش دارایی های نامشهود را ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ ارزش دفتری سهام به چه معناست؟ برآورده کرده و در محاسبه خود در نظر میگیرند.
کاربرد ارزش دفتری داراییهای شرکت:
1-با مقایسه ارزش دفتری و ارزش بازار داراییها، می توانیم استنباط کنیم که سهام یا دارایی، کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی خود، در بازار قیمتگذاری شده است.
2-ارز ش دفتری، ارزش تئوریک کل داراییهای شرکت است که سهامداران می توانند در زمان انحلال شرکت آن را دریافت کنند.
3-پس از فروش داراییها چنانچه قیمت فروش را از ارزش دفتری آن کسر نماییم، سود یا زیان سرمایهای به دست میآید.
جمعبندی
سهام شرکت های سهامی عام به روش های مختلفی ارزش گذاری می شود. یکی از این روش ها، ارزش دفتری است که بیان کنند حاصل تفاضل دارایی و بدهی به تعداد سهام منتشره است. در مطالب بعدی روش های دیگر ارزش گذاری را با هم مرور خواهیم کرد.
دیدگاه شما