مدیریت پرتفوی و انواع استراتژی مدیریت سبد سهام
دارایی به منابع مالی گفته می‌شود که برای فرد دارای ارزش اقتصادی باشد و مدیریت دارایی عبارت است از مجموعه فعالیت‌هایی که برای نگهداری، بهکارگیری و توسعه دارایی‌های یک نهاد، شرکت یا گروه انجام می‌گیرد. لازمه‌ی تصمیم‌گیری در فرآیند مدیریت دارایی، مواردی همچون دانش، تجربه کافی و بهکارگیری اصول تنوع‌بخشی است. شرکت مدیریت دارایی، نهادی است که به نمایندگی از مشتریان خود به سرمایه‌گذاری می‌پردازد و از مهم‌ترین مزایای این شرکت‌ها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• دراختیار داشتن منابع مالی بیشتر
• سرمایه‌گذاری در چند حوزه و مجموعه بزرگتری از اوراق
• امکان تنوع‌بخشی در سبد مشتریان
استراتژی این شرکت‌ها در سرمایه‌گذاری میتواند متفاوت باشد؛ برخی با توجه به تمایلات مشتریان، سبد سهام را تشکیل می‌دهند و برخی دیگر با توجه به استراتژی صندوق‌های شاخصی، استراتژی سبد را انتخاب می‌کنند؛ امروزه مدیریت دارایی میتواند به وسیله صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، صندوق بازنشستگی، سبدگردانی اختصاصی و صندوق پوشش ریسک انجام شود. منابع درآمدی در این شرکت‌ها، هزینه کمیسیون و خدماتی است که از مشتریان خود دریافت می‌کنند.
آشنایی با شرکت‌های سبدگردانی
همانطور که انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران در مطلب “سبدگردانی اوراق بهادار در کارگزاری آگاه ” ذکر شد، سبدگردانی به خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهادار، بنام سرمایه‌گذار معین و توسط سبدگردان گفته می‌شود که در قالب قراردادی مشخص و به‌منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار انجام می‌گیرد. از مزیت این شرکت‌ها، می‌توان به اداره آنها توسط مدیران و کارشناسانی خبره در زمینه سرمایه‌گذاری اشاره کرد. از دیگر نهادهای سرمایه‌گذار، می‌توان به صندوق‌های سرمایه‌گذاری اشاره کرد که در شیوه‌ی سرمایه‌گذاری توسط آنها و سبد‌گردان‌ها، تفاوت‌هایی وجود دارد.
از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در سبدگردانی، پورتفو به صورت خاص برای هر فرد تهیه می‌شود در نتیجه اهداف فرد سرمایه‌گذار، میزان ریسک گریزی و افق زمانی وی در سبد، در نظر گرفته خواهد شد. در این سبدها، فرد سرمایه‌گذار مالکیت مستقیم سرمایه خود را دارد و در واقع سرمایه‌گذاری بانام او انجام می‌شود؛ این در حالی است که مالکیت در صندوق‌ها به‌صورت مشاع است و افراد با خرید هر واحد به همان میزان در سود و زیان صندوق سهیم می‌شوند. مدیران صندوق‌ها با فروش این واحدها، وجه لازم برای سرمایه‌گذاری در انواع اوراق را به‌دست می‌آورند. شرکت‌های سبد¬گردان علاوه بر تشکیل سبدهای سرمایه‌گذاری برای افراد حقیقی و حقوقی، می‌توانند نقش انواع ارکان صندوق‌های سرمایه‌گذاری را نیز بر عهده داشته باشند
آشنایی با مدیریت پرتفوی
یکی از وظایف مهم شرکت‌های مدیریت دارایی، مدیریت پرتفوی است. پرتفوی به معنای مجموعه‌ای از دارایی‌ها و مدیریت پرتفوی، هنر و علم تصمیم‌گیری در مورد سیاست و ترکیب سرمایه‌گذاری، متناسب‌سازی سرمایه‌گذاری با اهداف، تخصیص دارایی برای افراد و مؤسسات و کنترل ریسک است. به بیانی دیگر می‌توان گفت مدیریت پرتفوی به معنای تعیین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت‌ها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه، رشد در مقابل اطمینان و دیگر انتخاب‌ها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسک است. به‌طورکلی مراحل تشکیل هر پرتفوی به این شرح است:
• تعیین سیاست سرمایه‌گذاری
• تجزیه‌وتحلیل اوراق بهادار
• تشکیل سبد سرمایه‌گذاری
• تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری
• ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری
تعیین سیاست سرمایه‌گذاری
میزان بازده درخواستی چه‌قدر است؟ میزان نقدشوندگی چه‌قدر باشد؟چه میزان ریسک را می‌توانیم متحمل شویم؟
تجزیه و تحلیل اوراق بهادار
بر اساس استراتژی تعیین‌شده در قدم قبلی، سبد سهام از چه سهم‌هایی و با چه ترکیبی تشکیل شود؟
تشکیل سبد سرمایه‌گذاری
چقدر از سرمایه را وارد بازار سهام کنیم؟ میزانی که در بانک سپرده‌گذاری می‌کنیم چه‌قدر باشد؟ چه میزان از سرمایه را به خرید طلا و ارز اختصاص دهیم؟
تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری
با توجه به سبد سهام تشکیل شده، آیا به اهداف موردنظر سرمایه‌گذاری خود نزدیک شده‌ایم؟
ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری
در دوره‌های مختلف، عملکرد مدیریت پرتفوی چگونه است؟
انواع استراتژی مدیریت سبد سهام
استراتژی منفعل
استراتژی منفعل یا انفعالی: در این نوع استراتژی، به دلیل عدم توانایی پیش‌بینی جریان آتی بازار یا عملکرد قیمت سهام، هدف اصلی نزدیک کردن بازده پرتفوی به بازده شاخص موردنظر است. در این نوع استراتژی، نوع مدیریت پرتفوی به‌صورت خرید و نگهداری است. در این شرایط خرید سهام بر مبنای چندین معیار انجام شده و تا پایان دوره سرمایه‌گذاری، حفظ می‌شود. بنابراین هیچ‌گونه فعالیت خریدوفروشی پس از ایجاد پرتفوی وجود ندارد.
استراتژی منفعل، به نام‌های مختلفی همچون استراتژی سرمایه‌گذاری در شاخص نیز، گفته می‌شود. در این حالت مدیریت هیچ‌گونه تلاشی جهت شناسایی سهام با قیمت پایین یا با قیمت بالا از طریق روش‌های تجزیه و تحلیل نمی‌نماید و همچنین هیچ‌گونه تلاشی در جهت پیش‌بینی حرکات کلی در بازار انجام نمی‌دهد.
چگونه پرتفوی شاخص انفعالی تشکیل دهیم؟
برای ایجاد پرتفوی با نگاه استراتژی انفعالی، سه روش مرسوم وجود دارد:
روش پیگیری کامل: در این روش همه سهام موجود در شاخص به نسبت وزنشان در آن شاخص خریداری می‌گردند.
روش نمونه‌گیری: در این روش، مدیر پرتفوی تنها به خرید نمونه‌ای از سهام که در شاخص مبنا وجود دارد، می‌پردازد.
روش بهینه‌سازی یا برنامه‌ریزی غیرخطی: در این روش از اطلاعات تاریخی تغییرات قیمت‌ها و همبستگی بین سهام (ارتباط هر سهم با سهم دیگر) استفاده می‌شود و بر این اساس ترکیب پرتفوی مشخص خواهد شد.
استراتژی فعال
استراتژی‌فعال: این استراتژی عمدتاً به‌منظور هماهنگی با پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت یا میان‌مدت بازار و سهم بکار می‌رود. یعنی مدیر پرتفوی در حال خریدوفروش سهم است تا بتواند بازدهی بیش از بازدهی شاخص بازار (بازدهی متوسط بازار) کسب کند.
برای مدیریت فعال پورتفوی، سه نوع استراتژی وجود دارد.
استراتژی سنجش موقعیت بازار: سرمایه‌گذار با پیش‌بینی آینده بازار، حجم سرمایه‌گذاری را بین اوراق بهادار تغییر می‌دهد و در صورت پیش‌بینی بازده بالاتر از متوسط برای پرتفوی، نسبت به تعدیل و اصلاح ریسک پرتفوی اقدام می‌نماید. یعنی مدیر پرتفوی اگر بداند بازار در روند نزولی (صعودی) قرار خواهد گرفت، بیشتر (کمتر) در اوراق بهادار با درآمد ثابت (مثل اوراق مشارکت یا اوراق خزانه اسلامی)، سرمایه‌گذاری می‌کند و حجم سرمایه‌گذاری در سهام را کاهش (افزایش) می‌دهد.
استراتژی گلچین سهام: سرمایه‌گذار، وزن سهام زیر قیمت را در پرتفوی افزایش و وزن سهام بالای قیمت را کاهش می‌دهد. از این طریق ریسک پرتفوی نیز متنوع می‌شود و انتخاب‌های سهم بر سایر سهام اثر می‌گذارد.
استراتژی تمرکزبخش: این روش مشابه استراتژی گلچین سهام است، با این تفاوت که واحد موردنظر به‌جای سهام، صنعت است.
انتخاب استراتژی
در ادامه به مهم‌ترین عواملی که مدیر پرتفوی باید برای تعیین نوع استراتژی خود در نظر بگیرد، اشاره خواهیم کرد:
– شرایط حاکم در بازار و نوع بازار: مدیر پرتفوی در شرایط رونق بازار از استراتژی فعال و در شرایط رکودی از استراتژی مدیریت منفعل در بازار بهره می‌گیرد.
– سطح کارایی بازار: در بازاری که کارایی آن در سطح بالایی قرار دارد، مدیریت منفعل استفاده می‌شود و مدیران به سمت سرمایه‌گذاری در صندوق‌های شاخصی و متنوع حرکت می‌کنند. در مقابل در بازارهای غیرکارا به‌تناسب وجود شکاف‌ها و فرصت‌های آربیتراژی، مدیران به سمت بهره‌گیری از توان تحلیل‌گری و مدیریت فعال حرکت می‌کنند.
– نگاه و ویژگی شخصیتی مدیران: ظرفیت ریسک‌پذیری و محافظه‌کاری مدیران پرتفوی، نوع استراتژی که آنها در سبد سهام خود به کار می‌گیرند را مشخص می‌کند.
– اندازه و حجم پرتفوی: مدیران پرتفوی‌هایی باارزش و حجم بالا، از سیستم مدیریتی منفعل استفاده می‌کنند و دلیل آن حجم بالای معاملاتی است که در صورت تغییر پرتفوی، باید انجام دهند و در مقابل مدیر یک پرتفوی کوچک به‌راحتی میتواند با اجرای مدیریت فعال به جابه‌جایی سهام در پرتفوی خود بپردازد.
– سطح تحمل ریسک پرتفوی: هرچه پرتفوی تحمل ریسکش بالاتر رود از استراتژی منفعل به سمت استراتژی مدیریت فعال حرکت خواهیم کرد.
– انتظار و توقع سرمایه‌گذار: سهامداران محافظه‌کار معمولاً استراتژی منفعل را به کار می‌گیرند و در مقابل سهام‌دارانی که انتظار سود بیشتری دارند از مدیریت پرتفوی فعال استفاده می‌کنند.
تعریف جامع و کامل از اصطلاح پرتفوی در بازار بورس ایران
در این مقاله آموزشی سایت ایتسکا به تعریف جامعی از واژه پرتفوی در بازار بورس ایران خواهیم پرداخت، در پایان این مقاله شما اطلاعات کاملی از واژه پرتفوی، پرتفیولو، سبد سهام، عوامل مؤثر بر تشکیل سبد سهام و بسیاری از موارد مهم دیگر خواهید داشت.
تعریف واژه پرتفوی
پرتفوی واژه‌ای فرانسوی است و ریشهٔ آن به زمان آغاز به کار بورس برمی‌گردد، در آن زمان سهامداران مدارک سهام خود را درون کیف چرمی بزرگی به نام پرتفیولو قرار می‌دادند که بعدها با دیجیتالی و آنلاین شدن خریدوفروش سهام همین نام بر روی مجموع سهام خریداری‌شدهٔ سهامداران باقی ماند.
درواقع مجموع سهام خریداری‌شده توسط سهام‌دار،، اوراق مشارکت و اوراق قرضه، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله و… در اصطلاح پرتفوی گفته می‌شود.
انگلیسی: Portfolio
فرانسوی: Portefeuille
معادل فارسی: سبد سهام
تفاوت پرتفیولو، سبد سهام و پرتفوی
به مجموع سهام خریداری‌شده توسط سهام‌دار در زبان انگلیسی پرتفیولو (Portfolio)، در زبان فرانسوی (Portefeuille) و در زبان فارسی پرتفوی یا سبد سهام می‌گویند.
هدف اصلی از ایجاد سبد یا پرتفوی در بازار بورس
سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی همیشه با ریسک همراه است، بازار بورس نیز از این قاعده مستثنا نیست. سرمایه‌گذاری بر روی سهام یک شرکت ریسک بسیار بالایی دارد، درواقع با نزولی شدن سهم کل سرمایه شما نزول خواهد کرد.
اما داشتن سبد سهام یا همان پرتفوی، ریسک سرمایه‌گذاری سهام‌دار را به پایین‌ترین حد خود می‌رساند، برای مثال شما با 20 میلیون اقدام به سرمایه‌گذاری در بازار بورس می‌کنید، با خرید 4 سهم 5 میلیونی درصد ریسک سرمایه‌تان را کاهش می‌دهید.
اگر دو سهم از سهام پرتفوی شما دچار نزولی و زیان شود، سه سهام دیگر شما میتواند زیان وارده را جبران کرده و شما در حالت سربه‌سر قرار دهد.
دراین‌باره یک اصطلاح بسیار رایج وجود دارد.
«هیچ‌گاه تمام تخم‌مرغ‌هایتان را در یک سبد نگذارید»
تعریف جامع و کامل از اصطلاح پرتفوی در بازار بورس ایران 1
تعریف ارزش پرتفوی
به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند.
واژه پرتفوی علاوه بر بازار بورس در معنای عام نیز کاربرد دارد، بسیاری از کارشناسان مالی عقیده دارند برای افزایش ثروت، افراد باید اقدام به تشکیل سبدی از سرمایه‌گذاری‌های مختلف کنند.
یک سبد سهام بهینه در بازارهای مالی ایران متشکل از داشتن سبد سهام پربازده در بورس، اوراق با درآمد ثابت، سپرده‌های بانکی، طلا، ارز و مستغلات است؛ تشکیل پرتفوی این‌چنینی باعث حفظ سرمایه و در اکثر موارد باعث ثروت سازی می‌شود.
پرتفوی لحظه‌ای چیست؟ چه تفاوتی با پرتفوی دارد
پرتفوی لحظه‌ای چیست و چه کاربردی در بورس دارد؟ تفاوت پرتفوی لحظه‌ای با پرتفوی؟ در این مطلب از سایت کارگزاری دانش و سرمایه به معرفی پرتفوی لحظه‌ای می‌پردازیم.
زمانی که بحث بورس و سرمایه‌گذاری می‌شود، نام پرتفوی قطعاً به میان می‌آید. پرتفوی، تنها بر یک نوع نیست. نوعی از پرتفوی نیز وجود دارد که به صورت لحظه ای بوده و اهمیت آن نیز بسیار زیاد است. پرتفوی لحظه ای چیست چه کاربردی در بورس میتواند داشته باشد؟
در این مطلب تلاش می‌کنیم به این سؤال پاسخ داده شود و علاوه بر آن به تفاوت پرتفوی با پرتفوی لحظه ای بپردازیم. این مبحث میتواند برای تازه واردان در بازار بورس و کسانی که به مفاهیم سرمایه‌گذاری علاقمند هستند، مفید باشد. بنابراین توصیه می‌کنیم تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
پرتفوی چیست؟
پرتفوی درواقع یک اصطلاح کلی برای کیف پول سرمایه‌گذاری شما است. این اصطلاح از زمانی که افراد اوراق بهادار و اسناد مالی خود را در کیف پول‌هایشان حمل می‌کردند بوده است، تا زمانه حال بر جای مانده است. اما در حال حاضر تعریف دقیق‌تری برای پرتفوی وجود دارد. در این تعریف:
« شما در هر زمینه و حوزه‌ای که سرمایه‌گذاری کرده باشید، این سرمایه‌ها اعم از بازار طلا، بورس، ارز و. ، در پرتفوی شما قرار می‌گیرند. »
به‌طورکلی پرتفوی در بازار بورس به معنای مجموعه‌ای از سهام‌ها است که شما آنها را خریداری کرده و در سبد بورسی خود دارید. پرتفوی به‌طورکلی به مجموعه‌ای از دارایی‌ها اشاره دارد. اگر دارایی شما در بازار بورس تنها از یک سهام تشکیل شده باشد، استفاده از اصطلاح پرتفوی چندان درست نیست.
جدا از تعریف لغوی، پرتفوی میتواند یک استراتژی مناسب در بازار بورس برای به حداقل رساندن زیان و افزایش سود باشد. درواقع سرمایه‌گذاران حرفه‌ای ترجیح می‌دهند به‌جای آن که تمام سرمایه خود را روی یک سهام صرف کنند، یک پرتفوی قوی متشکل از چندین سهام مختلف داشته باشند.
متنوع بودن سهام‌ها کمک می‌کند که شما سبدهای سرمایه‌گذاری متنوعی داشته باشید و در صورت سقوط یک سهام، همچنان سهام‌های در حال رشد در سبدهای دیگر داشته باشید. داشتن یک پرتفوی حرفه‌ای، نیازمند کسب تجربه و دانش یا استفاده از تجربه متخصصان این حوزه است.
پرتفوی لحظه ای چیست؟
پرتفوی لحظه ای نوع دیگری از پرتفوی است که شما در سامانه بورسی خود می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید. اطلاعات این بخش بیان می‌کند که به صورت لحظه ای سبد سهام شما در چه وضعیتی قرار دارد. درواقع سرمایه‌گذاران برای بررسی دارایی خود و محاسبه سود و زیان سهام خریداری شده، به بخش پرتفوی لحظه ای مراجعه می‌کنند.
توجه داشته باشید که پرتفوی لحظه ای همانطور که از نامش پیدا است، تغییرات سبد سهام شما را به صورت آپدیت شده و آنلاین نمایش می‌دهد. اما لازم است برای اینکه سود و زیان خود در بازار بورس را محاسبه کنید، قیمت روز و همچنین نقطه پایانی را نیز در نظر بگیرید؛ چرا که مبنای این محاسبات با تکیه بر قیمت میانگین خرید خواهد بود.
کاربرد پرتفوی لحظه ای در بورس
تا اینجا متوجه شدیم که پرتفوی به معنی دارایی‌های شما در بازار بورس و یا به عبارت دیگر مجموعه سهام‌هایی است که خریداری کرده‌اید. اما پرتفوی در بازار بورس همچنین به این معنی است که شما به‌عنوان سرمایه‌گذار باید سرمایه خود را به چند بخش تقسیم کرده و با خریداری سهام‌های مختلف، پرتفوی مناسبی تشکیل بدهید.
در این صورت با رصد کردن پرتفوی لحظه ای می‌توانید مدیریت بهتری از سهام‌های خود را در دست داشته و میزان سود و زیان خود را به روش حرفه‌ای‌تری کنترل کنید.
ارزش پرتفوی لحظه ای سرمایه چیست؟
زمانی که در بازار سرمایه به ارزش یک پرتفوی اشاره می‌کنیم، درواقع منظور ما ارزش عددی سبد سرمایه آن فرد است. با توجه به اینکه بازار بورس به صورت لحظه‌ای در حال تغییر است، ارزش پرتفوی سرمایه شما نیز لحظه‌به‌لحظه تغییر می‌کند و شما می‌توانید وضعیت آن را در سامانه بورسی خود همیشه زیر نظر داشته باشید.
البته ممکن است ارزش پرتفوی لحظه ای سرمایه در بعضی از مواقع به تمام دارایی‌های فرد در بازارهای سرمایه مختلف اشاره داشته باشد. در این صورت باید ارزش دارایی‌های فرد در تمام بازارهای مالی محاسبه شود.
تفاوت پرتفوی لحظه ای با پرتفوی
همانطور که تا اینجا اشاره کردیم تفاوت پرتفوی با پرتفوی لحظه ای تقریباً روشن شده است. اما به‌طورکلی باید بدانید که پرتفوی به دارایی واقعی شما اشاره دارد که در بازار بورس به معنی سهام‌هایی است که آنها را خریداری کرده‌اید. اما پرتفوی لحظه ای به معنی بررسی وضعیت سود و زیان سهام‌های تحت مالکیت شما است.
در بخش پرتفوی لحظه ای شما می‌توانید سهام‌هایی را که در حال مدیریت آنها هستید به صورت دقیق مشاهده کنید. به‌طورکلی پرتفوی لحظه ای بر پایه معاملات آنلاین شما استوار است و هرگونه معامله‌ای که از طریق کارگزاری انجام می‌دهید، گزارش سود و زیان آن در بخش پرتفوی لحظه ای به صورت اتوماتیک وارد می‌شود.
در این مطلب تلاش کردیم تا به یکی از مهم‌ترین موضوعات در بازار بورس یعنی پرتفوی لحظه ای بپردازیم. پرتفوی لحظه ای در کنار پرتفوی دو ابزار مهم برای سرمایه‌گذاران است تا بتوانند مدیریت بهتر سرمایه خود را در بازار بورس به انجام برسانند و کنترل بهتر سود و زیان در سرمایه‌گذاری را در دست بگیرند.
بهترین روش تشکیل سبد سهام کدام است؟ آموزش صفر تا صدی
ریشه کلمهی پورتفولیو در کلمهی لاتین portafoglio نهفته و معنی آن “پوشه‌ای برای حمل کاغذهای جدا از هم” یا همان پرونده است. این کلمه مرکب از دو کلمهی دیگر است: porta به معنای “حمل کردن” و foglio به معنای “ورق، برگه”. معادل این کلمه در انگلیسی (portable folio)، به معنی برگه‌ها و مدارک قابل‌حمل در یک پرونده است.
معنای کلمهی پورتفو یا پورتفولیو (portfolio)
تشکیل سبد سهامی یا پورتفولیو مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، وجه نقد و معادل‌های نقدی از جمله صندوق‌های سرمایه‌گذاری سرمایه ثابت و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF)ها است. عموم مردم بر این باورند که سهام، اوراق قرضه و پول نقد هسته‌ی مرکزی یک سبد سرمایه را تشکیل می‌دهند. فلسفه‌ی تشکیل پورتفولیو همان ایده‌ی قدیمی “نچیدن همه‌ی تخم‌مرغ‌ها در یک سبد” بوده است، بدین معنا که برای پوشش ریسک یک سرمایه‌گذاری توسط سرمایه‌گذاری‌های دیگر باید سرمایه را در موضوعات و مکان‌های گوناگون توزیع نمود پس تنوع دارایی در پورتفو مفهوم پایه‌ای است.
از مهم‌ترین مباحث مرتبط با موضوع پورتفو، اقلام تشکیل‌دهنده و انواع آن، نحوه‌ی چیدمان پورتفو و عوامل تأثیرگذار بر تخصیص سرمایه به هر یک از اقلام آن، بحث ریسک و تحمل ریسک مشتری و مدیریت پورتفو است. در این مقاله قصد داریم به انواع رویکردهای موجود در چیدمان پورتفو و ریسک موجود در هر نوع بپردازیم. برای مطالعه‌ی بیشتر در موضوعات دیگر نیز می‌توانید به مقاله‌ی “ مدیریت پورتفو ” و “ انواع ریسک سرمایه‌گذاری ” در سایت آکادمی دانایان مراجعه نمایید.انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران
لزوم تشکیل پورتفو و بهتری روش تشکیل سبد سهامی
وقتی از پورتفولیو برای مقاصد سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنید، انتظار دارید که سهام، اوراق قرضه یا هر دارایی مالی دیگر بازدهی داشته باشد و برای شما کسب سود کند یا ارزش آن در طول زمان افزایش یابد. سرمایه‌گذاری در قالب پرتفوی ممکن است استراتژیک باشد یعنی دارایی‌های مالی را به‌قصد نگهداری آن دارایی‌ها برای مدت طولانی خریداری می‌کنید. یا تاکتیکی باشد یعنی سرمایه‌گذاری فعالانه در جایی که دارایی را به امید دستیابی به سود کوتاه‌مدت خریدوفروش می‌نمایید. اکثر متخصصان موافق‌اند که اگرچه در برابر ضرر تضمینی وجود ندارد، اما تنوع‌بخشی جزء کلیدی برای دستیابی به اهداف بلندمدت مالی و درعین‌حال به‌حداقل‌رساندن ریسک است. حال بسته به اینکه به هر یک از اقلام موجود در پورتفو چه وزنی (درصدی) تخصیص دهیم، انواع مختلفی از پورتفو را خواهیم ساخت.
انواع پورتفولیو در تشکیل بهترین سبد سهامی
به تعداد سرمایه‌گذاران و مدیران پول میتواند انواع مختلف سبد و استراتژی پرتفوی یا تشکیل سبد سهامی وجود داشته باشد. همچنین هر شخص ممکن است چندین پورتفولیو داشته باشد که محتوای هر یک از آنها استراتژی یا سناریوی سرمایه‌گذاری متفاوتی را منعکس کند، استراتژی‌هایی که برای نیازهای متفاوتی است.
تخصیص پرتفوی در تصویر نمونه‌ای از سرمایه‌گذاری محتاطانه (با تحمل ریسک پایین) است. به‌طورکلی، یک استراتژی محافظه‌کارانه (conservative strategy) سعی می‌کند با سرمایه‌گذاری عمده در اوراق بهادار با درآمد ثابت که ریسک پایینی دارد، از ارزش پرتفوی محافظت کند. در این مثال، می‌بینید که 50٪ سرمایه در این پورتفو به اوراق قرضه اختصاص داده شده است که ممکن است شامل سرمایه‌گذاری در شرکت‌های درجه یک و اوراق قرضه دولتی مثلاً اوراق قرضه‌ی شهرداری‌ها باشد. 20 درصد سهام میتواند شامل سهام شرکت‌های بسیار بزرگ، خوشنام و باسابقه‌ی طولانی در عملکرد مالی خوب باشد و 30 درصد باقیمانده، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت مثل وجه نقد، گواهی سپرده و حساب‌های پس‌انداز با بازده بالا باشد.
نمونه ای از یک سبد محافظه‌کارانه
چند نکته در مورد تشکیل سبد سهامی
در تشکیل سبد سهامی حتما برخی از مفاهیم مانند مدیریت ریسک، بازه‌ی زمانی مورد نظر برای سرمایه‌گذاری، توجه به وضعیت بنیادی و صورت‌های مالی شرکت باید در نظر گرفته شود و با توجه به همه‌ی موارد مطرح شده، اقدام به تشکیل سبد سرمایه‌گذاری شود.
تشکیل سبد سهام ترکیبی (Hybrid Portfolio)
رویکرد پورتفولیوی ترکیبی، تنوع سبد را در بین طبقات مختلف دارایی ایجاد می‌کند. به‌طورکلی، یک سبد ترکیبی مستلزم داشتن نسبت‌های نسبتاً ثابتی از سهام، اوراق قرضه و سرمایه‌گذاری‌های جایگزین (کالاها، املاک و مستغلات ، حتی آثار هنری، فرهنگی و تاریخی) است. این مفید‌ترین حالت است، زیرا از نظر تاریخی، سهام، اوراق قرضه و جایگزین‌ها همبستگی کمتری با یکدیگر داشته‌اند، بدین ترتیب اصل تنوع‌بخشی (diversification) و پوشش ریسک صورت می‌گیرد.
تشکیل سبد سهام تهاجمی متمرکز بر سهام (Aggressive, Equities-Focused Portfolio)
دارایی‌های زیربنایی در یک پرتفوی تهاجمی عموماً ریسک‌های بزرگی را در جستجوی کسب سودهای عالی متحمل می‌شوند. طرفداران سرمایه گذاری تهاجمی به دنبال شرکت‌هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصربه‌فردی دارند. بسیاری از آنها هنوز برند معروفی نیستند، اما پتانسیل رشد چشمگیری در آینده دارند همچون استارتاپ‌ها و پروژه‌های جسورانه .
تشکیل سبد سرمایه‌گذاری دفاعی متمرکز بر سهام (Defensive, Equities-Focused Portfolio)
پورتفولیویی که تدافعی است، تمایل دارد روی سهام شرکت‌هایی تمرکز کند که تولیدکننده‌ی کالاهای مصرفی‌اند، کالاهایی که در برابر رکود نفوذناپذیر هستند و همیشه مورد درخواست جوامع خواهند بود. سهام تدافعی هم در زمان‌های رکود و هم در زمان‌های رونق بازار، خوب عمل می‌کند. مهم نیست که شرایط اقتصادی در یک دوره‌ی معین چقدر بد باشد، شرکت‌هایی که محصولاتی را تولید می‌کنند که برای زندگی روزمره ضروری هستند، همیشه زنده خواهند ماند.
تشکیل سبد سهام متمرکز بر درآمد (Income-Focused, Equities Portfolio)
این نوع پورتفولیو متشکل از انواع سهامی است که از طریق پرداخت سود سهام (سود تقسیمی) یا انواع دیگر توزیع عواید بین سهامداران، موجب کسب درآمد برای سهامداران می‌شود. برخی از سهام موجود در سبد درآمدی ممکن است از همان نوع سهام موجود در سبد دفاعی باشند، اما تفاوت در رویکرد مدیر پورتفو است که در اینجا آنها را عمدتاً به دلیل بازدهی بالا و درآمدزایی‌شان انتخاب می‌نماید. تشکیل یک سبد سهامی متمرکز بر درآمد باید جریان نقدی مثبت (positive cash flow) ایجاد کند. خرید سهام تراست‌های سرمایه‌گذار در املاک و مستغلات (REIT) نمونه‌هایی از این نوع سرمایه‌گذاری‌های درآمدزا هستند زیرا این تراست‌ها مالک املاک و مستغلات درآمدزا در طیف وسیعی از بخش‌های دارایی هستند.
تشکیل سبد سرمایه‌گذاری جسورانه و متمرکز بر سهام (Speculative, Equities-Focused Portfolio)
این نوع پورتفو مناسب سرمایه‌گذارانی است که سطح بالایی از تحمل ریسک را دارند. سهم‌های جسورانه میتواند شامل عرضه‌های عمومی اولیه (IPO) یا سهامی شرکت‌هایی است که شایع شده پتانسیل رشد بالایی خواهند داشت. سهام شرکت‌های فناوری اطلاعات یا مراقبت‌های پزشکی و بهداشتی که در فرایند توسعه‌ی یک محصول جدید قرار دارند نیز در این دسته قرار می‌گیرند.
بهترین روش تشکیل سبد سهام در بورس ایران
تشکیل سبد سهام ریزه کاری‌های بسیاری دارد و بسیار وابسته به مشخصات فردی و شرایط شما دارد. برای مثال تشکیل سبد سهام برای یک فعال حرفه‌ای بازار بسیار متفاوت از تشکیل سبد سهام یک سرمایه‌گذار تازه کار است. مخاطب این مقاله افرادی هستند که اطلاعات عمیقی پیرامون سرمایه‌گذاری ندارند، بنابراین یک توصیه‌ی فراگیر برای آنها دارید و آن هم تشکیل سبد متنوعی از سهام است.
برای مثال اگر قصد تشکیل سبد سرمایه‌گذاری را دارید تمام دارایی خود را به یک یا چند سهم محدود اختصاص ندهید. سعی کنید از صنایع پیش‌رو و اثرگذار بر بازار سرمایه مانند صنعت فولاد، پتروشیمی، بانکی و پالایشی سهامی را که نسبت قیمت به سود خالص کمتری دارند برای سبد سرمایه‌گذاری خود انتخاب کنید. هرچند که این پیشنهادها هم صرفاً چارچوب کلی را به شما ارائه می‌دهد و تشکیل سبد سهام امری تخصصی است و باید به متخصصان این امر سپرده شود. از این رو برای افرادی که کار اصلی آنها سرمایه‌گذاری در بورس نیست پیشنهاد می‌شود صندوق‌های سرمایه‌گذاری را انتخاب کنند.
سخن پایانی آکادمی دانایان در رابطه با تشکیل سبد سهامی
در چینش سبد سرمایه چه در جایگاه یک فرد، چه در جایگاه مدیریت پورتفو لازم است دو نکته‌ی اساسی را مد نظر داشته باشید: 1) میزان تحمل ریسک و 2) مدت‌زمان موردنظر برای هر سرمایه‌گذاری
همانطور که گفتیم در چینش و توزیع سهام در یک پورتفو عامل تعیین‌کننده میزان تحمل ریسک (Risk Tolerance) صاحبان سرمایه است، پس تشخیص میزان ریسک سرمایه‌گذاری به طور قابل‌توجهی بر محتوای پرتفوی تأثیرگذار است. بر همین اساس سرمایه‌گذاران با میزان تحمل ریسک بالا لازم است به‌جای سهم‌هایی که در طولانی‌مدت رشد می‌کنند، در پورتفوی خود از موقعیت سهم‌هایی استفاده کنند که رشد سریع و تهاجمی دارند، مثلاً اوراق قرضه با بازده بالا یا فرصت‌های سرمایه‌گذاری در املاک، سرمایه‌گذاری‌های بین‌المللی و … . در رویکردی کلی، یک سرمایه‌گذار باید قرارگرفتن در معرض سهام یا طبقاتی از دارایی را که تحمل نوسانات آنها را ندارد، به حداقل برساند.
نکته‌ی دوم تأثیر افق زمانی (Time Horizon) بر چینش پورتفولیو و تخصیص سرمایه است. مشابه موضوع تحمل ریسک، سرمایه‌گذاران باید در هنگام چینش یک سبد سرمایه‌گذاری، مدت‌زمان سرمایه‌گذاری را نیز در نظر داشته باشند و با نزدیک شدن به تاریخ هدف، به سمت تخصیص دارایی به موارد محافظه‌کارانه و دارایی‌ها یا سهم‌های سریع نقدشونده حرکت کنند تا از سود پرتفوی تا آن نقطه، محافظت کنند.
برای مثال، سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که در حال پس‌انداز برای دوران بازنشستگی است و قصد دارد تا پنج سال دیگر بازار کار را ترک کند. حتی اگر این سرمایه‌گذار از تحمل ریسک بالایی برای سرمایه‌گذاری در سهام و اوراق بهادار پرریسک‌تر برخوردار باشد، لازم است بخش بزرگ‌تر پرتفوی خود را در دارایی‌های محافظه‌کارانه‌تر مانند اوراق قرضه و گواهی‌های سپرده نقدی (مشابه پول نقد) سرمایه‌گذاری کند تا به محافظت از آنچه در طول عمر کاری خود پس‌انداز نموده کمک کند. برعکس، فردی که تازه‌وارد بازار کار شده ممکن است بخواهد کل سبد سرمایه‌ی خود را در سهام سرمایه‌گذاری کند، زیرا چندین دهه برای سرمایه‌گذاری فرصت دارد و میتواند نوسانات کوتاه‌مدت بازار را برای کسب سود در بلندمدت تحمل نماید.
پرتفوی چیست و چه کاربردی در بورس دارد ؟
شاید کلمه پرتفوی را از زبان افرادی که در حوزه سرمایه گذاری، به خصوص سرمایه گذاری در بازارهای مالی مانند بورس فعالیت می کنند را خیلی شنیده باشید. یا هنگام بررسی صندوق های سرمایه گذاری مشترک، با کلمه پرتفوی مواجه شده باشید. اما دقیقا پرتفوی چیست و چه کاربردی انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران در بورس یا به صورت کلی چه کاربردی درسرمایه گذاری دارد؟
پرتفوی چیست ؟
پرتفوی مجموعه ای از سرمایه گذاری های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، پول نقد، واحدهای صندوق های مشترک سرمایه گذاری با سرمایه محدود، و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) است. مردم به طور کلی معتقدند سهام، اوراق قرضه و پول نقد هسته اصلی یک پرتفوی را تشکیل می‌دهند. اگرچه این مسئله در اغلب موارد صحیح است، اما نیازی نیست آن را به عنوان یک قاعده کلی در نظر بگیریم. یک پرتفوی ممکن است شامل طیف گسترده‌ای از دارایی‌ها، از جمله املاک و مستغلات، سکه، ارز، طلا، آثار هنری و سرمایه گذاری های خصوصی باشد.
شما ممکن است تصمیم بگیرید پرتفوی خود را شخصاً نگهداری و مدیریت کنید، یا اینکه به یک مدیر مالی، مشاور مالی یا یک متخصص امور مالی دیگر اجازه دهید پرتفوی شما را مدیریت کند.
صرف نظر از ترکیب دارایی، پرتفوی شما باید درجاتی از تنوع را داشته باشند، و منعکس کننده میزان ریسک پذیری، اهداف بازده مالی، افق زمانی و سایر محدودیت‌های مربوطه، از جمله شرایط مالیاتی، نیازهای نقدینگی، شرایط قانونی و شرایط منحصر به فرد دیگر سرمایه‌گذار باشد.
مدیریت پرتفوی
یک پرتفوی را می‌توان به عنوان یک کیک در نظر گرفت که به قطعاتی با اندازه‌های مختلف تقسیم شده است، هر قطعه نمایانگر گروهی از دارایی‌ها و یا سرمایه گذاری های مختلف است. هدف سرمایه گذاران این است که یک پرتفوی متنوع، همراه با همگونی مناسب بین بازده ریسک در برابر سطح بازدهی، متناسب با سطح ریسک پذیری شخصی خود ایجاد کنند. اگرچه سهام، اوراق قرضه و پول نقد معمولاً به عنوان عناصر اصلی ساخت یک پرتفوی در نظر گرفته می‌شوند، شما می‌توانید یک پرتفوی با انواع مختلف دارایی‌ها، از جمله املاک و مستغلات، سهام، طلا، انواع اوراق قرضه، نقاشی‌ها و دیگر کالاهای هنری را ایجاد کنید.
پرتفوی که در تصویر بالا به عنوان مثال آورده شده است، تخصیص منابع یک سرمایه‌گذار با تحمل ریسک کم را نمایش می‌دهد. به طور کلی، یک استراتژی محافظه‌کارانه سعی می‌کند با سرمایه گذاری در اوراق بهادار کم‌خطر از ارزش پرتفوی محافظت کند. در مثال بالا مشاهده می‌کنید که 50٪ منابع به اوراق قرضه اختصاص داده شده، که میتواند حاوی شرکت‌هایی با درجه عالی و اوراق قرضه دولتی از جمله شهرداری‌ها باشد. تخصیص 20% منابع به سهام میتواند شامل سهام ممتاز یا سرمایه کلان باشد و 30٪ انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران اختصاص یافته به سرمایه گذاری های کوتاه‌مدت نیز میتواند شامل پول نقد، گواهی سپرده (CD) و حساب‌های پس‌انداز با بازده بالا باشد.
اکثر متخصصان سرمایه گذاری توافق دارند تنوع دادن به پرتفوی، گرچه ضامن قطعی جلوگیری از ضرر نیست، اصلی اساسی برای دستیابی به اهداف طولانی مدت مالی است؛ که در عین حال، ریسک را به حداقل می‌رساند.
انواع پرتفوی
به تعداد سرمایه‌گذاران و مدیران مالی، انواع مختلف پرتفوی و استراتژی‌های سرمایه گذاری وجود دارد. همچنین می‌توان پرتفوی های چندگانه داشت که محتوای آنها میتواند منعکس کننده استراتژی یا سناریوی های سرمایه گذاری متفاوت باشد و در جهت نیازهای گوناگون ساختار یافته باشند.
1. پرتفوی ترکیبی
رویکرد پرتفوی ترکیبی در انواع مختلف دارایی تنوع ایجاد می‌کند. ایجاد یک پرتفوی ترکیبی، مستلزم جای‌گیری در اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی هنر، در کنار بازار سهام است. به طور کلی، یک پرتفوی ترکیبی شامل قسمت‌هایی نسبتاً ثابت از سهام، اوراق قرضه و سرمایه گذاری های جایگزین است. این مسئله از این جهت سودمند است که از نظر تاریخی، سهام، اوراق قرضه و گزینه‌های جایگزین، همبستگی کاملی با یکدیگر نشان نداده‌اند.
2. پرتفوی سرمایه گذاری
هنگامی که از یک پرتفوی برای اهداف سرمایه گذاری استفاده می‌کنید، انتظار دارید سهام، اوراق قرضه یا دیگر دارایی‌های مالی بازدهی کسب کند، یا با گذشت زمان ارزش افزوده بیافرینند، یا هر دوی این شرایط را داشته باشند. یک پرتفوی سرمایه گذاری ممکن است استراتژیک باشد (جایی که شما دارایی‌های مالی را با قصد نگه داشتن طولانی مدت خریداری می کنید)؛ یا تاکتیکی (جایی که شما به امید دستیابی به سودهای کوتاه‌مدت انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران به خرید و فروش منابع مالی می‌پردازید).
3. پرتفوی تهاجمی و متمرکز بر سهام
پرتفوی تهاجمی به طور کلی مبتنی بر قبول ریسک‌های بزرگ به دنبال بازگشت سرمایه با بازده بالاست. سرمایه‌گذاران تهاجمی به دنبال شرکت‌هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند. بیشتر آنها هنوز نام زبان‌زدی ندارند.
4. پرتفوی دفاعی، متمرکز بر سهام
پرتفوی دفاعی تمرکز خود را بر روی کالاهای اصلی مصرف کننده قرار می‌دهد که در مقابل رکود آسیب‌پذیر نیستند. سهام دفاعی در شرایط خوب و بد بازار، بازدهی مناسبی دارند. هر قدر هم که اقتصاد در یک زمان مشخص بد باشد، شرکت‌هایی که محصولاتی ضروری برای زندگی روزمره تولید می‌کنند سرپا خواهند ماند.
5. پرتفوی متمرکز بر درآمد
این نوع پرتفوی از سهامی که به سهامداران خود سود می‌پردازند، یا به گونه‌های دیگر پرداختی دارند، کسب منفعت می‌کنند. برخی از سهام موجود در پرتفوی درآمدی، می‌توانند در پرتفوی دفاعی نیز جای بگیرند، اما در این دسته آنها اساساً برای بازده بالا انتخاب می‌شوند. پرتفوی درآمدی باید جریان نقدی مثبتی ایجاد کند. صندوق‌های اعتباری سرمایه گذاری در املاک و مستغلات (REITs)نمونه‌هایی از سرمایه گذاری های درآمدزا هستند.
6. پرتفوی متمرکز بر سهام سفته‌بازانه
پرتفوی سفته بازانه برای سرمایه‌گذارانی که ریسک پذیری بالایی دارند بهترین گزینه است. معاملات سفته بازی می‌توانند شامل عرضه های اولیه عمومی (IPO) یا سهامی باشند که بر اساس شایعات اهداف تصاحب هستند. شرکت های فناوری یا مراقبت‌های بهداشتی که در آستانه تولید یک محصول انقلابی هستند نیز در این گروه قرار می گیرند.
تأثیر ریسک پذیری بر تخصیص منابع در پرتفوی
اگرچه یک مشاور مالی می تواند یک مدل پرتفوی کلی برای شخصی خاص ایجاد کند، ریسک پذیری یک سرمایه‌گذار باید به طور قابل توجهی در محتوای پرتفوی انعکاس پیدا کند.
به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار محافظه‌کار ممکن است پرتفوی شامل سهام دارای ارزش کلی بالا، صندوق‌های سرمایه گذاری با شاخص بازار گسترده، اوراق قرضه مناسب سرمایه گذاری و سرمایه گذاری های نقدی با درجه اعتبار بالا مانند سپرده بانکی را ترجیح دهد.
در مقابل، یک سرمایه‌گذار با ریسک پذیری بالا ممکن است برخی از سهام رو به رشد با ارزش کلی پایین را با جای‌گیری در سهامی تهاجمی و با ارزش کلی بالا ترکیب کند، مقداری سرمایه گذاری در اوراق بهادار با بازده بالا انجام دهد، و به دنبال املاک و مستغلات، فرصت‌های سرمایه گذاری بین‌المللی و جایگزین برای پرتفوی خود باشد. به طور کلی، یک سرمایه‌گذار باید مواجهه با اوراق بهادار یا آن دسته از دارایی‌هایی را که نوسان آنها موجب نگرانی خاطر می‌شود را به حداقل برساند.
تأثیر افق زمانی بر تخصیص منابع در پرتفوی
مشابه ریسک پذیری، سرمایه‌گذاران باید هنگام ساخت پرتفوی به مدت زمان سرمایه گذاری خود نیز توجه داشته باشند. به طور کلی، سرمایه‌گذاران باید با نزدیک شدن به تاریخ هدف خود، به سمت تخصیص دارایی محافظه‌کارانه پیش روند تا از درآمدی که پرتفوی تا آن زمان داشته محافظت کنند.
به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار پس‌انداز برای بازنشستگی را در نظر بگیرید که قصد دارد ظرف 5 سال نیروی کار را ترک کند. حتی اگر آن سرمایه‌گذار با سرمایه گذاری در سهام و اوراق بهادار پر خطر مشکلی نداشته باشد، باید بخش بیشتری از پرتفوی خود را در دارایی‌های محافظه‌کارانه‌تری مانند اوراق قرضه و پول نقد سرمایه گذاری کند تا از این طریق به حفظ پس‌انداز فعلی خود کمک کند. برعکس، یک فرد که تازه وارد نیروی کار شده میتواند کل پرتفوی خود را به سهام اختصاص دهد، زیرا ممکن است چندین دهه برای سرمایه گذاری فرصت داشته باشد، و توانایی آن را داشته باشد تا ضرر برخی از نوسانات کوتاه مدت بازار را تحمل کند.
نکات کلیدی
- پرتفوی مجموعه‌ای از سرمایه گذاری های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، پول نقد و معادل نقدی آن و همچنین همتایان آنها در صندوق‌های سرمایه گذاری است.
- سهام و اوراق قرضه، عموماً به عنوان عناصر اصلی سازنده پرتفوی در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه ممکن است یک پرتفوی متشکل از انواع مختلفی از دارایی‌ها (از جمله املاک و مستغلات، طلا، نقاشی‌ها و دیگر مجموعه‌های هنری) باشد.
- متنوع‌سازی مفهومی کلیدی در مدیریت پرتفوی است.
- تحمل فرد در برابر ریسک، اهداف سرمایه گذاری و افق زمانی، همه عوامل مهمی در هنگام جمع‌آوری و تنظیم پرتفوی سرمایه گذاری است.
پرتفوی سرمایه گذاری چیست؟
پرتفوی سرمایه گذاری سبدی از دارایی است که میتواند شامل سهام، اوراق قرضه، پول نقد و غیره باشد. چگونگی درهم آمیختن این سرمایه‌ها بازتاب‌دهنده ریسک پذیری و اهداف مالی سرمایه‌گذاران است. برای کمک عملی‌تر، همکاری با یک مشاور مالی محلی که میتواند شما را در ایجاد یک پرتفوی سرمایه گذاری مناسب برای شخص شما راهنمایی کند، گزینه مناسبی است.
تعیین چگونگی تخصیص منابع پرتفوی سرمایه گذاری
اگر به دنبال سرمایه گذاری هستید، احتمالاً اصطلاح تخصیص دارایی را شنیده‌اید. این اصطلاح نحوه تجزیه پرتفوی براساس طبقات دارایی را توضیح می‌دهد. طبقه دارایی دسته‌ای از سرمایه گذاری های مختلف است. به عنوان مثال، سهام، بخشی از یک شرکت است که تحت مالکیت شماست و نرخ بازدهی ثابتی ندارد. در عین حال، اوراق قرضه و گواهی سپرده (CD)میتواند شامل درآمد ثابت باشد.
تعدادی مثال از گزینه‌های مالی مختلف که می‌توان از آنها برای ایجاد پرتفوی سرمایه گذاری استفاده کرد:
- صندوق‌های قابل معامله در بورس (EFTs)
- صندوق‌های مشارکتی
- صندوق‌های اوراق قرضه
- صندوق‌های سرمایه گذاری املاک و مستغلات (REITS)
شما می‌توانید این موارد را به طور تصادفی در یک پرتفوی ریخته و انتظار بازدهی عمده داشته باشید. اما متنوع‌سازی پرتفوی نکته‌ای اساسی است، تخصیص دارایی شما باید به میزان ریسک پذیری شما پایبند باشد.
ایجاد پرتفوی سرمایه گذاری با در نظر گرفتن میزان ریسک پذیری شخصی
ریسک به معنای احتمال بالقوه از دست دادن پول در زمانیست که بازار یا طبقه‌ای خاص از سرمایه عملکرد مناسبی ندارد. هنگام سرمایه گذاری همیشه درجاتی از ریسک وجود دارد. اگر به هیچ وجه قادر به از دست دادن سرمایه خود نیستید، می‌توانید آن را در یک حساب پس‌انداز یا بهترین گواهی سپرده‌ای که می‌توانید پیدا کنید قرار دهید. FDIC هر دو را بیمه می‌کند. این بدان معناست که شما کل پول خود را به شکلی که ممکن است با یک سهام از دست بدهید، از دست نخواهید داد.
ریسک پذیری شما میزان انعطافی که می توانید در سرمایه گذاری های خود تحمل کنید را تعیین می‌کند. به عبارت دیگر، این مسئله نشان می‌دهد که چقدر می‌توانید فراز و نشیب های حاصل از هر سرمایه گذاری را تحمل کنید. این همان چیزی است که سرمایه‌گذاران آن را نوسان بازار می نامند.
اگر ظرف سال‌های کوتاهی به پول خود احتیاج دارید و توانایی از دست دادن هیچ مقداری از آن را ندارید، ظرفیت تحمل ریسک کمی دارید. این بدان معناست که شما احتمالاً از یک رکود بزرگ در بازار بهبود نخواهید یافت.
از طرف دیگر، کسی که طی مدت 40 سال به پول خود احتیاج ندارد، احتمالاً میتواند نوسانات و فراز و نشیب‌های بیشتری را تحمل کند. این سرمایه‌گذار در صورت کاهش ارزش سرمایه گذاری خود، زمان لازم برای صبر کردن تا بازگشت بازار به حالت بهینه را خواهد داشت.
در دنیای سرمایه گذاری، طول مدت هم اکنون تا زمانی که به پول خود نیاز دارید، به عنوان افق زمانی شما شناخته می شود. هنگام ساخت پرتفوی سرمایه گذاری خود باید به دقت در این مورد فکر کنید.
هرکدام از ما بر اساس اهداف و وضعیت زندگی خود میزان ریسک پذیری متفاوتی داریم. به عنوان مثال، شخصی که تازه از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده احتمالاً میتواند سرمایه گذاری تهاجمی داشته باشد، زیرا زمان زیادی در اختیار دارد. در همین حال، یک بازنشسته 75 ساله که برای تحصیلات نوه خود پس‌انداز می‌کند، ممکن است نتواند ریسک افت پرتفوی را متحمل شود، و بنابراین یک پرتفوی محافظه‌کارانه‌تر خواهد داشت.
چگونگی ایجاد پرتفوی سرمایه گذاری با استفاده از صندوق قابل معامله در بورس (ETF)
همانطور که در بالا اشاره شد، تخصیص دارایی نحوه تقسیم پول موجود در پرتفوی در بین طبقات مختلف دارایی است. بهترین تخصیص دارایی برای پرتفوی شخصی شما به عوامل زیادی بستگی دارد. اگر به تازگی شروع به کار کرده‌اید، باید یک مشاور مالی انتخاب کنید تا در درک این مسئله که سرمایه گذاری های مختلف چگونه می‌توانند شما را تحت تأثیر قرار دهند، به شما کمک کند.
هنگامی که به تخصیص دارایی خود فکر می‌کنید، به خاطر داشته باشید که طبقات دارایی به دسته‌های کوچکتر تقسیم می‌شوند؛ و هر یک به شکلی متفاوت به شرایط بازار پاسخ می‌دهند. به عنوان مثال، سهام یک شرکت با شرکتی دیگر بسیار متفاوت است. به همین دلیل است که افراد سرمایه گذاری های مشابه را با هم در یک گروه قرار می‌دهند. این امر خصوصاً در مورد صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) معمول است.
صندوق قابل معامله در بورس، صندوقی است که شامل تعدادی سهام مشابه است. این میتواند به معنای سهام یک بخش خاص از اقتصاد یا حتی سهام کشور‌های مختلف باشد. یک صندوق قابل معامله در بورس میتواند فقط در شرکت‌های بزرگ و نامی، یا فقط در شرکت‌های کوچک با پتانسیل رشد بالا سرمایه گذاری کند. سرمایه گذاری در چندین نوع صندوق قابل معامله در بورس، سرمایه کلی سهام شما را متنوع می‌کند، زیرا در صندوق‌هایی که رفتا‌های متفاوت در شرایط اقتصادی مختلف دارند، سرمایه گذاری می‌کنید. بیشتر مشاوران سرمایه گذاری در واقع پول مشتریان خود را در صندوق‌های قابل معامله در بورس سرمایه گذاری می‌کنند.
بنابراین حین تفکر در سرمایه گذاری های خود یان نکته را مد نظر داشته باشید، که مشاوران مالی توصیه می‌کنند که یک پرتفوی متنوع برای سرمایه گذاری ایجاد کنید. این بدان معنی است که در چندین طبقه مختلف دارایی سرمایه گذاری کنید. این مسئله همچنین به معنای انتخاب گزینه‌های متنوع در یک طبقه دارایی منفرد است.
وقتی در حال ساخت پرتفوی سرمایه گذاری خود هستید، در مورد تخصیص دارایی خود خوب فکر کنید. اطمینان حاصل کنید که پرتفوی شما به میزان ریسک پذیری شما پایبند است؛ بدین معنی که به چه میزان می‌توانید از پس فراز و نشیب‌های بازار بر‌آیید.
برخی از طبقات دارایی، مانند سهام، عموماً به عنوان سرمایه گذاری هایی با ثبات کمتر در نظر گرفته می‌شوند. در همین حال، اوراق بهادار با درآمد ثابت و اوراق قرضه معمولاً سرمایه گذاری مطمئن‌تری محسوب می‌شوند. همچنین، به افق زمانی خود یا زمانی که برای سرمایه گذاری در اختیار دارید، قبل از اینکه واقعاً به آن پول نیاز داشته باشید، فکر کنید.
دیدگاه شما