نمونه هایی از هزینه سرمایه


هزینه های عملیاتی و سایردرآمدهای عملیاتی

هزینه های عملیاتی و سایر درآمدهای مالیاتی : سود و زیان ناشی از فعالیتهای شرکت که مربوط به عملیات آن بوده ولی مرتبط با عملیات اصلی واحد تجاری نمی باشد ، تحت سرفصل سایر درآمدها و هزینه های عملیاتی ثبت و در صورت سود و زیان طبقه بندی می گردد .

هزینه های عملیاتی

هزینه عملیاتی مخارجی است که برای مدیریت و نگهداری یک کسب و کار به صورت روزانه خرج می شود. هزینه عملیاتی در حقیقت یکی از اجزای اساسی درآمد عملیاتی است و معمولاً در صورتحساب سود و زیان شرکت منعکس می‌شود. اگرچه هزینه های عملیاتی به طور معمول شامل مخارج سرمایه ای نمی‌شوند، اما می‌توانند بسیاری از اجزای عملیاتی یک شرکت را شامل شوند. این هزینه های عملیاتی عبارتند از:

  • کارمزدهای قانونی و حسابداری
  • پرداخت‌های بانکی
  • هزینه فروش
  • مخارج بازاریابی
  • هزینه های سفر و سرگرمی
  • هزینه تحقیق و توسعه غیر سرمایه ای
  • مخارج مربوط به تجهیزات اداری
  • مبالغ بابت اجاره
  • تعمیر و نگهداری تجهیزات

معادل‌ انگلیسی هزینه عملیاتی عبارت است از:
Operating Cost

سایر درآمدهای عملیاتی

این سرفصل شامل مواردی از قبیل کسری و اضافات انبار ( ناشی از انبارگردانی ) ، فروش ضایعات ( با توجه به حواله انبار و مدارک مزایده یا فروش صورت گرفته) ، زیان کاهش ارزش موجودی ها ( در راستای بکارگیری قاعده اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش در قیمت گذاری پایان دوره موجودی ها طبق استاندارد حسابداری ) ، سود و زیان تسعیر ارز ( ناشی از تفاوت نرخ ارز مربوط به اقلام پولی در پایان سال مالی طبق استاندارد حسابداری تسعیر ارز ) و …. می باشد

هزینه‌های عملیاتی حساب درآمد

هزینه‌های عملیاتی حساب درآمد، صورت ‌حساب درآمد هزینه ‌ها و درآمد یک شرکت در طول یک بازه زمانی مشخص را پیگیری و ثبت می‌کند تا تصویری از سودآوری آن ارائه کند. صورت حساب درآمد هزینه ‌ها را غالبا در 6 گروه دسته ‌بندی می‌ کنند. این 6 گروه عبارتند از:

  • هزینه کالاهای فروخته شده
  • هزینه‌های فروش، عمومی، و اداری
  • نمونه هایی از هزینه سرمایه
  • هزینه استهلاک و کاهش ارزش دارایی
  • سایر هزینه‌های عملیاتی
  • هزینه سود و بهره
  • مالیات بر درآمد

تمام هزینه‌های عملیاتی حساب درآمد را می‌توان تحت عنوان هزینه‌های عملیاتی در نظر گرفت اما به هنگام تعیین درآمد عملیاتی با استفاده از صورت حساب درآمد، هزینه‌های مرتبط با بهره و مالیات بر درآمد کسر می‌شوند.

ثبت درآمدها، هزینه ها برداشت و سرمایه گذاری مجدد صاحب سرمایه

از جمله رویدادهایی که منجر به تغییر حق مالی صاحب سرمایه می شود، سرمایه گذاری مجدد وبرداشت صاحب واحد تجاری است.

سرمایه گذاری مجدد

به معنای آن است که صاحب موسسه با آوردن پول یا مال دیگری، دارایی موسسه متعلق به خود را افزایش می دهد، در مقابل در طرف دیگر معادله حسابداری، سرمایه افزایش می یابد.بدین ترتیب توازن معادله حسابداری برقرار می ماند. اثر سرمایه گذاری مجدد بر عناصر اساسی حسابداری به صورت زیر است:

صندوق (یا دارایی آورده شده دیگر) افزایش یافته بدهکار

سرمایه افزایش یافته بستانکار

سرمایه گذاری مجدد می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد. سرمایه گذاری نقدی به معنای آن است که مالک با آوردن پول اقدام به افزایش سرمایه موسسه بنماید.

برای مثال مدیر موسسه الف مبلغ 100 میلیون ریال سرمایه شرکت را افزایش دهد ، نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

سرمایه گذاری غیر نقدی به معنای آن است که مالک با اوردن اموالی غیر از پول، اقدام به افزایش سرمایه موسسه بنماید.

اگر یک دستگاه خودرو به ارزش 500 میلیون ریال به موسسه اختصاص دهیم و از این طریق سرمایه را افزایش دهیم ، نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

برداشت

برداشت به معنای آن است که صاحب یک موسسه برای مصارف شخصی پول یا مال دیگری را از دارایی های موسسه متعلق به خود بردارد و یا مخارج شخصی خود را از محل وجوه نقد موسسه پرداخت کند. ازآنجا که وجه برداشت شده ممکن است به موسسه برگشت داده شود، برداشت مالک به طور مستقیم به حساب سرمایه بدهکار نمی شود، بلکه آن را در حسابی به نام “برداشت” بدهکار و در پایان سال مالی در صورتی که وجه برداشت شده به موسسه برگشت داده نشود به حساب سرمایه منظور و مانده آن را کاهش می دهند. از آنجا که برداشت باعث کاهش سرمایه می شود ، قواعد بدهکار و بستانکار کردن آن عکس حساب سرمایه می باشد. اثر برداشت بر عناصر معادله اساسی حسابداری به صورت زیر است:

برداشت (افزایش یافته) بدهکار

صندوق (کاهش یافته) بستانکار

برای مثال اگر مالک موسسه مبلغ 5 میلیون ریال وجه نقد جهت مصارف شخصی از صندوق موسسه برداشت نمونه هایی از هزینه سرمایه نمود. نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

اگرمالک موسسه اثاثه اداری که اخیرا به مبلغ 12 میلیون ریال خریداری شده بود را جهت مصارف شخصی به منزل ببرد، نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

2-درآمد و هزینه

مفهوم درآمد

درآمد ، بهای کالای فروش رفته ویا خدمات انجام شده است. هنگامی که موسسه ای خدماتی را انجام یا کالایی را به مشتریان تحویل می دهد، پول یا دارایی دیگری از آنان دریافت می کند. ورود این پول یا دارایی را به موسسه درآمد می گویند. مبلغ درآمد در هر معامله ای از طریق ارزش دارایی یا داراییهای که در ازای آن به دست می آید و معمولا به شکل نقد یا مطالبات است، اندازه گیری و در صورتهای مالی مربوط به دوره ای که طی آن تحقق پیدا کرده است، منعکس می شود. بنابراین، مبلغ درآمد برابر است با حاصل جمع وجوه دریافتی و مطالبات از مشتریان.

درآمد موجب افزایش سرمایه می شود. ورود پول یا ایجاد مطالبات ناشی از انجام خدمات، جمع دارایی یک موسسه را افزایش می دهد، در طرف دیگر معادله حسابداری ، سرمایه را به مبلغی معادل افزایش حاصل در جمع دارایی، بالا می برد. بعضی مواقع ، درآمد می تواند به شکل کاهش بدهی و افزایش سرمایه باشد. بنابراین، درآمد عبارت است از افزایش ناخالص در سرمایه که ناشی از فعالیتهای انتفاعی باشد.

برای هریک از منابع درآمد باید حسابی جداگانه در دفتر کل افتتاح شود و عنوان هر حساب باید حاکی از منبع درآمد باشد. مثلا، درآمد کارمزد ، درآمد فروش ، حق الزحمه حسابرسی و درآمد تعمیرات. به طور کلی، درآمد هنگامی شناسایی و در مدارک حسابداری ثبت می شود که کالای فروش رفته به مشتریان تحویل داده شود و یا خدماتی برای آنان انجام شود. به بیان دیگر، درآمد هنگامی شناسایی و در مدارک حسابداری ثبت می شود که مزایا و مخاطرات کالا از فروشنده به خریدار منتقل شده باشد.

نحوه ثبت درآمد

چون درآمد موجب نمونه هایی از هزینه سرمایه افزایش سرمایه می گردد، نحوه ثبت افزایش و کاهش آن مثل حساب سرمایه است. یعنی زمانی که درآمد افزایش پیدا می کند، حساب درآمد بستانکار می شود.

درآمد (افزایش درآمد مثل افزایش سرمایه) بستانکار

برای مثال شرکت الف بابت خدماتی که به مشتریان ارائه نموده است ، صورتحساب شماره یک را به مبلغ 10 میلیون ریال صادر و وجه آن را دریافت کرد. نحوه ثبت آن در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

در ثبت فوق چون موجودی صندوق افزایش یافته آن را بدهکار و چون درآمد افزایش یافته آن را بستانکار می کنیم. زیرا همانطور که قبلا بیان گردید، افزایش درآمد مثل افزایش سرمایه بستانکار می شود. اگر پس از ارائه خدمات ، صورت حساب صادر شود ولی وجه آن دریافت نشود، حسابهای دریافتنی را بدهکار می کنیم.

برای مثال شرکت الف بابت خدماتی که به مشتریان ارائه نمونه هایی از هزینه سرمایه نمونه هایی از هزینه سرمایه نموده است صورتحساب شماره 2 را به مبلغ 13 میلیون ریال صادر کرد ولی وجه آن هنوز دریافت نشده است. نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است :

اگر شرکت الف بابت خدماتی که به مشتریان ارائه نموده است صورت حساب شماره 3 را به مبلغ 23 میلیون ریال صادر کرد که مبلغ 8 میلیون ریال از وجه آن دریافت شد ولی مابقی وجه آن هنوز دریافت نشده است. نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

دفتر روزنامه

ممکن است بابت ارائه خدمات به جای وجه نقد، چک از مشتریان دریافت شود. در این صورت حساب اسناد دریافتنی بدهکار می شود.

اگر شرکت الف بابت خدماتی که به مشتریان ارائه نموده است . صورتحساب شماره 4 را به مبلغ 20 میلیون ریال صادر کرد و بابت آن یک فقره چک 6 ماهه دریافت نمود، نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

مفهوم هزینه

هزینه بهای تمام شده کالای فروش رفته و یا خدمات انجام شده به منظور کسب درآمد است. به عبارت دیگر، هزینه شامل مخارجی است که برای کسب درآمد، پرداخت یا واقع شده است و از طریق بهای تمام شده دارایی ها یا خدماتی که در یک دوره مالی به مصرف می رسد و یا مورد استفاده قرار می گیرد ، اندازه گیری و در مدارک حسابداری ثبت می شود. مانند بهای تمام شده کالای فروش رفته ، حقوق کارکنان ، سوخت و روشنایی و استهلاک اموال . عنوان هر حساب هزینه ، باید ماهیت آن حساب را بیان کند، مثلا هزینه اجاره ، هزینه حقوق و هزینه بیمه. چون هزینه ها ، سرمایه را کاهش می دهد به محض تحقق ، بدهکار می شود.

نحوه ثبت هزینه

چون هزینه موجب کاهش سرمایه می گردد ، نحوه ثبت افزایش و کاهش آن عکس حساب سرمایه است. یعنی زمانی که هزینه افزایش پیدا می کند ، حساب هزینه بدهکار می شود.

هزینه (افزایش هزینه عکس افزایش سرمایه ) بدهکار

مثال : شرکت الف مبلغ 500.000 ریال بابت هزینه برق پرداخت کرد. نحوه ثبت آن در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

در ثبت فوق چون صندوق کاهش یافته است آن را بستانکار و چون هزینه افزایش یافته است آن را بدهکار می کنیم. افزایش هزینه عکس افزایش سرمایه است، بنابراین وقتی که هزینه افزایش پیدا کند آن را بدهکار می کنند.

مثال : شرکت الف صورت حسابی به مبلغ 8 میلیون ریال بابت هزینه تعمیر ماشین آلات شرکت دریافت نمود که وجه آن هنوز پرداخت نشده است.

اگر هزینه حقوق دی ماه کارکنان شرکت الف 50 میلیون ریال باشدو مبلغ 45 میلیون ریال آن پرداخت شود و مابقی بعدا پرداخت شود. نحوه ثبت این رویداد صرف نظر از مالیات و بیمه در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

دفتر روزنامه
شماره سند حسابداریتاریخشرحعطفبدهکاربستانکار
97/10/02

بابت هزینه حقوق دی ماه کارکنان شرکت

ممکن است بابت هزینه ها بجای وجه نقد، چک تسلیم ذینفع شود. در این صورت، حساب اسناد پرداختنی بستانکار می شود.

برای مثال اگر شرکت الف بابت هزینه تعمیر وسایل نقلیه شرکت صورت حسابی به مبلغ 10 میلیون ریال دریافت کند که بابت آن یک فقره چک 3 ماهه تسلیم تعمیرکار نموده است. نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

فرض تعهدی

براساس فرض تعهدی درآمد ها به محض تحقق و عاید شدن و هزینه ها به محض تحمیل یا وقوع، بدون توجه به زمان دریافت یا پرداخت وجه نقد مربوطه ، شناسایی می شوند. فرض تعهدی ناظر بر نحوه شناخت درآمد ها و هزینه ها و به تبع آن ناظر بر اصل تحقق درآمد و اصل مقابله هزینه ها با درآمد ها (اصل تطابق) می باشد. براساس فرض تعهدی اگر وجه نقد وصول شده باشد ولی درآمد تحقق نیافته باشد، نمی توان درآمد را شناسایی کرد. همچنین براساس این اصل اگر وجه پرداخت شده باشد اما هزینه تحمیل نشده باشد، نمی توان هزینه ها را در دفاتر ثبت نمود.

اصل تحقق درآمد

براساس اصل تحقق درآمد، زمانی می توانیم درآمد را شناسایی و ثبت کنیم که درآمد تحقق یافته یا عاید شده باشد . زمانی درآمد را تحقق یافته فرض می کنند که فرآیند کسب سود تکمیل یا حداقل قسمت اعظم آن کامل شده باشد. فرآیند کسب سود عبارت از مجموعه ای از عملیات است که از خرید مواد اولیه و سایر عوامل تولید تا تبدیل آنها به کالای ساخته شده و نهایتا فروش محصولات و دریافت وجه آنها را در بر می گیرد.

اغلب موقع فروش فرآیند کسب سود را تکمیل شده فرض می کنند. بنابراین در بازه زمانی قبل از فروش محصول چنانچه وجهی دریافت شود ، نمی توان آن را به عنوان درآمد ثبت نمود. بلکه این گونه دریافتها نوعی بدهی است که تحت عنوان “پیش دریافت ها” یا “پیش دریافت درآمد” ثبت می شود.

اصل مقابله هزینه ها با درآمد ها یا اصل تطابق

هرموسسه ای به منظور کسب درآمد، هزینه هایی را در طول دوره مالی متحمل می شود. برای تعیین سود یا زیان خالص باید هزینه های انجام شده در یک دوره مالی از درآمد تحقق یافته در همان دوره کسر شود.

طبق اصل مقابله هزینه ها با درآمد یا اصل وضع هزینه های یک دوره از درآمد همان دوره، هنگامی که یک رویداد معین هم بر درآمد و هم برهزینه اثر می گذارد، هر دوجنبه این رویداد باید درهمان دوره مالی شناسایی و ثبت شود. معمولا در بکارگیری اصل مقابله هزینه ها با درآمد ، ابتدا اقلام تشکیل دهنده درآمد شناسایی و سپس اقلام هزینه مربوط از درآمد کسب شده، کسر می شود.

پیش دریافت درآمد

زمانی می توان درآمد را شناسایی کرد که فرآیند کسب سود تکمیل شده باشد. همچنین معمولا موقع فروش کالا یا اجرای خدمات فرآیند کسب سود را تکمیل شده فرض می کنند. بنابراین در هر زمانی قبل از فروش محصول یا ارائه خدمات چنانچه وجهی دریافت شود، نمی توان آن را به عنوان درآمد ثبت نمود، بلکه این گونه دریافتها نوعی بدهی هستند که در حسابی به نام “پیش دریافت” ثبت می شوند. حساب پیش دریافت یک بدهی نمونه هایی از هزینه سرمایه است و زمانی که خدمات مربوطه به مشتریانی که از آنها پیش دریافت صورت گرفته است ارائه گردید (یا کالای مربوط تحویل آنان شد) از دفاتر حذف و درآمد مربوطه شناسایی می شود. برای این منظور حساب پیش دریافت، بدهکار و حساب درآمد، بستانکار می شود.

برای مثال شرکت الف بابت خدماتی که قرار است در ماه های آینده به مشتریان ارائه دهد مبلغ 8 میلیون ریال دریافت کرد. نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

پیش پرداخت هزینه

چانچه وجوه پرداختی مربوط به مخارجی باشد که منفعت حاصل از آن به دوره های آتی تسری پیدا کند، تحت عنوان یک دارایی به نام “پیش پرداخت” ثبت خواهند شد. به عبارت دیگر پیش پرداختها معرف مخارج انجام شده ای است که مورد استفاده قرار نگرفته است. از آنجا که منافع حاصل از مبالغ پیش نمونه هایی از هزینه سرمایه پرداخت شده در دوره یا دوره های بعد بازیافت خواهد شد، اینگونه اقلام در دوره وقوع به عنوان دارایی شناسایی و از مجرای ترازنامه به دوره های آتی منتقل می شود تا با درآمدهای دوره های آتی مقابله گردد.

برای مثال شرکت الف مبلغ 12 میلیون ریال بابت حق بیمه یکسال آینده را پرداخت نمود. نحوه ثبت این رویداد در دفتر روزنامه به صورت زیر است:

با ترازنامه بیشتر آشنا شویم

چکیده مقاله قبل: در بخش تحلیل ترازنامه و دارایی و بدهی و حقوق صاحبان سهام شرکت ها به صورت های مالی اساسی شرکتها به ترازنامه پرداختیم. همانطور که گفته شد، ترازنامه یا صورت وضعیت مالی شرکتها، اطلاعات خلاصه شده در خصوص منابع اقتصادی(دارایی ها)، تعهدات اقتصادی(بدهی ها) و تفاوت این دو را که بیانگر حقوق مالکین است را در لحظه ای از زمان ارائه می دهد. در ترازنامه همیشه یک معادله وجود دارد؛ مجموع دارایی های شرکت برابر است با مجموع بدهی و حقوق صاحبان سهام شرکتها.

آشنایی بیشتر با ترازنامه

در این بخش از مقالات تصمیم داریم تا به صورت مفصل تر و با جزئیات بیشتری با ترازنامه آشنا شویم. چرا نمونه هایی از هزینه سرمایه که برای تحلیل ترازنامه شما باید آن را به خوبی بشناسید.

قبل از اینکه شروع کنیم لازم است که بدانید ساختار ترازنامه در همه صنایع یکی است. یعنی ترازنامه در همه شرکت های ایرانی به یک شکل(دارایی سمت راست و بدهی و حقوق صاحبان سهام در سمت چپ) و به شکل T بزرگ می باشد. اما در انتها به جزئیاتی اشاره خواهیم نمود که ترازنامه ممکن است از صنعتی به صنعت دیگر دارای اختلاف هایی نیز باشد.

تصویر زیر که نمونه ای از یک ترازنامه شرکت تولیدی است را مشاهده نمایید:

تحلیل ترازنامه و دارایی و بدهی و حقوق صاحبان سهام

دارایی های جاری و دارایی های غیرجاری

در سمت راست ترازنامه، دارایی های شرکت نشان داده می شود که به دو بخش دارایی های جاری و دارایی های غیرجاری(دارایی های ثابت) تقسیم می شوند. مهمترین عاملی که دارایی ها را به این دو بخش تقسیم می کند متغیر زمان است. به عبارتی، اگر انتظار رود که دارایی های یک شرکت طی کمتر از یکسال به وجه نقد یا دارایی دیگر تبدیل شود، در دسته دارایی های جاری و اگر انتظار بر این باشد که بیش از یکسال(یا چرخه عملیاتی) زمان نیاز باشد که دارایی به وجه نقد یا دارایی دیگر تبدیل شود، در دسته دارایی های غیرجاری یا دارایی ثابت گنجانده می شود.

برای روشن شدن این موضوع به دو مثال می پردازیم. موجودی نقد (شامل حساب بانکی یا تنخواه) جزء دارایی جاری به حساب می آید. چرا که وجه نقد هستند. اما دارایی های ثابت مشهود(شامل زمین و ساختمان شرکت) جزء دارایی های غیرجاری به حساب می آیند. چرا که انتظار میرود یکسال دیگر هم این دارایی ها به وجه نقد تبدیل نشوند و مدیریت تصمیمی به فروش این داراییها ندارد.

دارایی های جاری

همانطور که گفتیم، دارایی جاری شامل دارایی هایی می شود که انتظار می رود طی کمتر از یکسال به وجه نقد تبدیل خواهد شد.

شامل وجوه نقدی است که به صورت ریالی و ارزی در صندوق، تنخواه و حساب بانکی شرکت وجود دارند.

این سرفصل شامل سرمایه گذاری در اوراق مشارکت و … است.

شامل مطالبات شرکت از مشتریان می باشد. دریافتی های تجاری مطالبات شرکت بابت عمدتاً فروش محصول خود است اما دریافتنی غیرتجاری مرتبط با مطالبات شرکت از افرادی غیر از خریداران محصولات خود می باشد.(مانند فروش نسیه ساختمان شرکت)

شامل مواد اولیه خریداری شده، کالای(محصول) نیمه ساخته و کالای ساخته شده است.

مبلغی که بابت دریافت خدمات به کارفرما یا پیمانکار قبل از انجام کار پرداخت می شود(بیعانه پرداختی)

دارایی های غیرجاری

دارایی های جاری، شامل دارایی های بلندمدت شرکت می باشد که در فرایند عملیات شرکت مورد استفاده قرار می گیرند و بر اساس انتظار شرکت طی یکسال آتی به نقد تبدیل نمی شوند.

مانند خرید سهام عمده یک شرکت

دارایی ها در طبقه بندی دیگری به دو دسته مشهود و نامشهود طبقه بندی می شوند. دارایی مشهود قابل مشاهده است. مانند زمین و ساختمان و ماشین آلات اما دارایی نامشهود قابل رویت و مشاهده نیست. مانند سرقفلی و حق امتیاز.

بدهی های جاری و بدهی های غیرجاری

در سمت چپ ترازنامه بدهی های شرکت نمایش داده می شود. منظور از بدهی، طلب دیگران از شرکت است. بدهی ها به دو بخش تقسیم می شوند: بدهی های جاری و بدهی های غیرجاری. بدهی های جاری منظور تعهداتی است که شرکت انتظار دارد تا یکسال آتی تسویه می شوند. بدهی غیرجاری شامل تعهداتی می باشند که سررسید نمونه هایی از هزینه سرمایه و انتظار شرکت مبنی بر این است که بیش از یکسال تا تسویه آنها باقی مانده است.

بدهی های جاری

  • پرداختنی های تجاری و غیرتجاری

عمدتاً شامل بدهی های شرکت به تأمین کنندگان مواد اولیه و دستگاه ها و تجهیزات شرکت

مالیاتی که شرکت ها به سازمان مالیات بایت عملکرد و … بدهکارند.

سود سهامی(DPS) که در مجمع تقسیم و هنوز به حساب سهامداران واریز نگردیده است.

وام و تسهیلاتی که شرکت از بانک دریافت نموده است.

برخلاف پیش پرداخت ها، این سرفصل گویای دریافت بیعانه از طرف مشتریک شرکت برای فروش کالا یا خدمات می باشد.

حقوق صاحبان سهام

بیانگر حق و حقوق مالی سهامداران و صاحبان شرکت از دارایی های شرکت است. اگر شرکت از محل دارایی های خود، بدهی ها را تسویه نماید آنچه باقی می ماند حقوق صاحبان سهام نام دارد.

سرمایه شرکت توسط مالکین و سهامداران تهیه می شود. ارزش اسمی هر سهم(۱۰۰۰ریال) ضربدر تعداد سهام شرکت برابر با سرمایه شرکت ها می باشد.

بر اساس قانون، شرکتها ۵% سود خالص دوره خود را به این حساب اختصاص می دهند تا این مبلغ حداقل به ۱۰% مبلغ سرمایه برسد.

همانطور که از نام آن مشخص است، برابر است با مجموع سودهای خالص شرکت ها در دوره های قبل منهای سودهای تقسیم شده در مجامع عمومی عادی(تقسیم سود). به این معنی که سود انباشته پایان سال ۱۳۹۵ در ترازنامه برابر است با سود انباشته پایان سال ۱۳۹۴، بعلاوه سود خالص طی دوره ۱۳۹۵ منهای سود تقسیم شده در مجمع سال مالی ۱۳۹۴٫

ارزش دفتری در ترازنامه

اعدادی که در ترازنامه می بینید به ارزش دفتری ثبت شده اند. به این معنی که فرضاً اگر شرکت زمینی را در سال ۱۳۶۵ به قیمت ۱۰ میلیون تومان خریداری کرده باشد، این زمین در ترازنامه سال ۱۳۹۵ هم به ارزش ۱۰ میلیون تومان نشان داده می شود(ارزش تاریخی). به همین دلیل یکی از ایرادات ترازنامه این است که تورم در اعداد آن تأثیرگذار نیست و مبلغ دارایی ها به روز نیستند.

اصطلاحات مرتبط با ترازنامه که باید بدانید

یک سری از اصطلاحات مرتبط با ترازنامه وجود دارند که شما باید آنها را بدانید. این اصطلاحات عموماً در گزارش های افزایش سرمایه شرکتها که در کدال قرار می گیرند وجود دارند.

برابر است با مجموع دارایی های جاری شرکت منهای مجموع بدهی های جاری شرکت. پس اگر شرکتی در مدارک درخواست افزایش سرمایه خود عنوان کرد که هدف از افزایش سرمایه اصلاح سرمایه در گردش شرکت است، منظور شرکت این است که به احتمال زیاد، یا می خواهد مشکلات نقدینگی و تأمین مواد اولیه را حل کند یا تصمیم دارد بدهی های خود به طلبکاران تجاری را تسویه نماید.

منظور از ساختار سرمایه، مجموع بدهی های غیرجاری و حقوق صاحبان سهام است. اگر شرکت در مدارک افزایش سرمایه خود ذکر کند که هدف از افزایش سرمایه اصلاح ساختار سرمایه است، منظور این است که می خواهد تسهیلات بلندمدت یا زیان انباشته خود را تسویه نماید. یا عدم توازنی بین نسبت بدهی های بلند مدت و حقوق صاحبان سهام است که تصمیم دارد اصلاح نماید.

به مجموع سمت چپ ترازنامه گفته می شود. یعنی مجموع بدهی جاری، غیر جاری و حقوق صاحبان سهام.

دانلود پروپوزال ارزیابی ارتباط بین دوره ای بودن گزارشگری مالی و اطلاعات نامتقارن و هزینه سرمایه

ارزیابی ارتباط بین دوره ای بودن گزارشگری مالی و اطلاعات نامتقارن و هزینه سرمایه در شرکت های بورس تهران

The evaluation of the relationship between the periodicity of financial reporting and asymmetric information and capital costs in Tehran Stock Exchange companies

سفارش پاورپوینت این پروپوزال

1. بیان مساله 2. اهمیت و ضرورت تحقیق 3. پیشینه تحقیق 4. اهداف تحقیق 5. فرضیه های تحقیق 6. مدل تحقیق 7. سوالات تحقیق 8. تعریف واژگان و اصطلاحات فنی و تخصصی (به صورت مفهومی و عملیاتی) 9. بیان جنبه نوآوری تحقیق 10. روش تحقیق 11. منابع فارسی و انگلیسی

سفارش پروپوزال

در اقتصاد و حسابداری، هزینه سرمایه، هزینه وجوه (هر دوی بدهی و حق مالکانه) یک شرکت است یا از دیدگاه سرمایه گذار «نرخ بازده لازم سبد سهام موجود یک شرکت» می باشد. این هزینه، برای ارزیابی پروژه های جدید یک شرکت استفاده می شود. این حداقل بازدهی است که سرمایه گذاران برای فراهم کردن سرمایه برای یک شرکت انتظار دارند، بنابراین، معیاری ایجاد می کند که یک پروژه جدید باید حتماً آن معیار را برآورده کند.

برای اینکه یک سرمایه گذاری ارزشمند باشد، بازده سرمایه پیش بینی شده باید بیشتر از هزینه سرمایه باشد. با توجه به تعدادی از فرصت های سرمایه گذاری رقابتی، از سرمایه گذاران انتظار می رود سرمایه خود را برای بیشینه سازی بازده، نمونه هایی از هزینه سرمایه وارد کار کنند. به بیان دیگر، هزینه سرمایه، نرخ بازدهی است که انتظار می رود آن سرمایه در بهترین سرمایه گذاری آلترناتیو با ریسک برابر، کسب کند؛ این همان، هزینه فرصت سرمایه است. اگر یک پروژه ریسک مشابه با فعالیت های تجاری میانگین یک شرکت داشته باشد، معقول است که از هزینه سرمایه میانگین یک شرکت به عنوان مبنایی برای ارزیابی استفاده شود یا هزینه سرمایه، هزینه جذب سرمایه و وجوه یک شرکت است. اما، برای پروژه های خارج از هسته اصلی کسب و کار شرکت، هزینه فعلی سرمایه ممکن است مبنای مناسبی نباشد، زیرا ریسک های کسب و کارها با هم یکسان نیستند. اوراق بهادار یک شرکت معمولاً شامل بدهی و حق مالکانه است، بنابراین هر دوی هزینه بدهی و هزینه حق مالکانه محاسبه شوند تا هزینه سرمایه یک شرکت تعیین شود. مهم اینکه، هر دوی هزینه بدهی و هزینه حق مالکانه باید آینده نگر باشند و بازتاب انتظارات از ریسک و بازده در آینده باشند. این بدان معناست که برای نمونه، هزینه بدهی در گذشته، نشانگر خوبی از هزینه بدهی آینده واقعی نیست. بعد از اینکه هزینه بدهی و هزینه حق مالکانه تعیین شدند، ترکیب آنها، میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) را می توان محاسبه نمود. سپس این WACC را می توان به عنوان یک نرخ تخفیفی برای جریان نقدی آزاد پیش بینی شده یک پروژه برای شرکت، مورد استفاده قرار داد.

این پروپوزال برای پایان نامه ای تحت همین عنوان در مقطع کارشناسی ارشد رشته حسابداری آماده شده و شما دانشجوی گرامی می توانید با مطالعه آن، علاوه بر آشنایی بیشتر با مفاهیم ذکر شده در پژوهش، با ساختارهای کلی پروپوزال نویسی نیز آشنا شده و موضوع مناسبی را برای اهداف تحقیقاتی خود انتخاب نمایید.

در ادامه می توانید بخشی از این پروپوزال که در محیط ورد (WORD) آماده شده و قابل ویرایش می باشد را مشاهده نمایید:

دانلود پروپوزال ارزیابی ارتباط بین دوره ای بودن گزارشگری مالی و اطلاعات نامتقارن و هزینه سرمایه

ارزیابی ارتباط بین دوره ای بودن گزارشگری مالی و اطلاعات نامتقارن و هزینه سرمایه در شرکت های بورس تهران

The evaluation of the relationship between the periodicity of financial reporting and asymmetric information and capital costs in Tehran Stock Exchange companies

سفارش پاورپوینت این پروپوزال

1. بیان مساله 2. اهمیت و ضرورت تحقیق 3. پیشینه تحقیق 4. اهداف تحقیق 5. فرضیه های تحقیق 6. مدل تحقیق 7. سوالات تحقیق 8. تعریف واژگان و اصطلاحات فنی و تخصصی (به صورت مفهومی و عملیاتی) 9. بیان جنبه نوآوری تحقیق 10. روش تحقیق 11. منابع فارسی و انگلیسی

سفارش پروپوزال

در اقتصاد و حسابداری، هزینه سرمایه، هزینه وجوه (هر دوی بدهی و حق مالکانه) یک شرکت است یا از دیدگاه سرمایه گذار «نرخ بازده لازم سبد سهام موجود یک شرکت» می باشد. این هزینه، برای ارزیابی پروژه های جدید یک شرکت استفاده می شود. این حداقل بازدهی است که سرمایه گذاران برای فراهم کردن سرمایه برای یک شرکت انتظار دارند، بنابراین، معیاری ایجاد می کند که یک پروژه جدید باید حتماً آن معیار را برآورده کند.

برای اینکه یک سرمایه گذاری ارزشمند باشد، بازده سرمایه پیش بینی شده باید بیشتر از هزینه سرمایه باشد. با توجه به تعدادی از فرصت های سرمایه گذاری رقابتی، از سرمایه گذاران انتظار می رود سرمایه خود را برای بیشینه سازی بازده، وارد کار کنند. به بیان دیگر، هزینه سرمایه، نرخ بازدهی است که انتظار می رود آن سرمایه در بهترین سرمایه گذاری آلترناتیو با ریسک برابر، کسب کند؛ این همان، هزینه فرصت سرمایه است. اگر یک پروژه ریسک مشابه با فعالیت های تجاری میانگین یک شرکت داشته باشد، معقول است که از هزینه سرمایه میانگین یک شرکت به عنوان مبنایی برای ارزیابی استفاده شود یا هزینه سرمایه، هزینه جذب سرمایه و وجوه یک شرکت است. اما، برای پروژه های خارج از هسته اصلی کسب و کار شرکت، هزینه فعلی سرمایه ممکن است مبنای مناسبی نباشد، زیرا ریسک های کسب و کارها با هم یکسان نیستند. اوراق بهادار یک شرکت معمولاً شامل بدهی و حق مالکانه است، بنابراین هر دوی هزینه بدهی و هزینه حق مالکانه محاسبه شوند تا هزینه سرمایه یک شرکت تعیین شود. مهم اینکه، هر دوی هزینه بدهی و هزینه حق مالکانه باید آینده نگر باشند و بازتاب انتظارات از ریسک و بازده در آینده باشند. این بدان معناست که برای نمونه، هزینه بدهی در گذشته، نشانگر خوبی از هزینه بدهی آینده واقعی نیست. بعد از اینکه هزینه بدهی و هزینه حق مالکانه تعیین شدند، ترکیب آنها، میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) را می توان محاسبه نمود. سپس این WACC را می توان به عنوان یک نرخ تخفیفی برای جریان نقدی آزاد پیش بینی شده یک پروژه برای شرکت، مورد استفاده قرار داد.

این پروپوزال برای پایان نامه ای تحت همین عنوان در مقطع کارشناسی ارشد رشته حسابداری آماده شده و شما دانشجوی گرامی می توانید با مطالعه آن، علاوه بر آشنایی بیشتر با مفاهیم ذکر شده در پژوهش، با ساختارهای کلی پروپوزال نویسی نیز آشنا شده و موضوع مناسبی را برای اهداف تحقیقاتی خود انتخاب نمایید.

در ادامه می توانید بخشی از این پروپوزال که در محیط ورد (WORD) آماده شده و قابل ویرایش می باشد را مشاهده نمایید:



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.