توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

تفاوت کوین و توکن

تفاوت کوین و توکن

در دنیای بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده برخی از افراد هستند که به درستی تفاوت کوین و توکن را نمی دانند و به اشتباه این دو را شبیه هم می دانند. این دو تفاوت های زیادی با هم دارند که بهتر است آنها را بدانید.

در این مقاله نیز قصد داریم به بررسی اطلاعاتی درباره تفاوت ارز دیجیتال کوین و توکن بپردازیم تا آگاهی بیشتری نسبت به این موضوع پیدا کنید و دچار اشتباه نشوید.

تفاوت کوین و توکن در چیست؟

برای اطلاع از تفاوت کوین و توکن بهتر است در ابتدا با تعریف این دو آشنا شوید.

توکن ارز رمزنگاری شده ای است که بر پلتفرم بلاک چینی دیگر ایجاد شده و کاربردی که دارد عموما در یک اپلیکیشن و یا یک دارایی خواهد بود که انواعی نیز دارد.

کوین نیز همان آلتکوین است و به واسطه تغییراتی که در کد اصلی بیت کوین حاصل می شود ایجاد می گردد. از آنجا که این ارز دیجیتال قابل استفاده به تناوب بیت کوین است به آن آلتکوین نیز می گویند و کاربردی مشابه بیت کوین دارد.

یک تفاوت کوین و توکن در این است که علیرغم اینکه توکن ها در بلاک چین دیگر به عنوان دارایی دیجیتال به شمار می آیند اما کوین یا ارز دیجیتالی که بلاک چین مستقل داشته باشد محسوب نمی شوند حتی با وجود اینکه دارای ارزش بازاری نیز می باشند.

کوین این قابلیت را دارد که به شکلی مستقل وجود داشته باشد اما اگر به فرض مثال بلاک چین اتریوم رو به نابودی برود توکن GNT نیز از بین می رود زیرا بر پلتفرم اتریوم ایجاد شده است.

ایجاد توکن آسان تر از کوین

یک تفاوت خرید و فروش بیت کوین و توکن در ایجاد آنها است. برای ایجاد توکن فرآیندی ساده تر نسبت به ایجاد کوین خواهید داشت زیرا در توکن نیازی نیست که کد جدید ایجاد کنید و یا کد موجود را تغییر دهید بلکه تنها الگوی استاندارد پلتفرمی مانند اتریوم که مبتنی بر بلاک چین است، کافی می باشد.

هر شخص به سادگی طی چند مرحله قادر به ایجاد توکن می باشد. اولین پلتفرمی که ایجاد توکن را ساده تر کرد اتریوم بود. در صورت نیاز به راهنمایی در خصوص انواع ارز دیجیتال با کارشناسان دیجی اکسچنج از طریق صفحه تماس با ما در ارتباط باشید.

تفاوت کوین و توکن در خرید و فروش

کوین ارز دیجیتالی است که درواقع می توان به خرید و فروش بیت کوین و هر ارز دیجیتال پرداخت و از آن استفاده کرد و به نوعی شیوه ای از پرداخت می باشد اما توکن ها سهم شرکت را نشان می دهند و موجب دسترسی به خدمات و یا محصولی خاص می شوند و کارکردهای دیگری را نیز فراهم می کنند.

با استفاده از کوین قادر به خریداری توکن خواهید بود اما عکس این موضوع امکان پذیر نیست. فعالیت کوین به شکلی مستقل است اما توکن ها به این صورت عمل می کنند که تنها برای پروژه ای خاص کاربرد دارند.

می توان توکن را مانند بلیط یک کنسرت دانست که از آن تنها در زمان و مکان خاصی می توانید استفاده کنید و از آن برای صورتحساب رستوران نمی توانید استفاده نمایید. توکن های دیجیتالی نیز تنها برای پروژه ای خاص قابل استفاده هستند.

کاربردهای کوین و توکن

با خرید بیت کوین می توانید برای انتقال پول از آن استفاده کنید که با استفاده از آن قادر به ارسال یا دریافت ارزش خواهید بود. این امکان وجود دارد که کوین ها ذخیره و سپس با چیز دیگری تعویض شوند، در واقع ماهیت ذخیره سازی ارزش را دارند.

کوین واحد حساب نیز هست که قیمت کالا یا خدمات را می توانید در آنها لحاظ کنید. تراکنش ها در بلاک چین به شکل توکنیزه شده انجام می شود. توکن یا رمز ارز به نوعی نگهدارنده ارزش دارایی است که آن دارایی نیز به بلاک چین مورد نظر بستگی دارد.

اتریوم یا هر پلتفرمی که میزبان توکن های جدید است موجب ایجاد شکاف در دنیای ارز رمز شده اند و کوین در آنها معنای رمز ارزهای خود میزبانی چون کوین را دارد اما توکن در مواردی استفاده می شود که برای معرفی توکن های اختصاصی میزبانی شده در بلاک چین کاربرد دارد.

خصوصیات کوین و توکن

با عرضه اولیه کوین ها، توکن ها ایجاد شده و در عموم توزیع می شوند، این یعنی سرمایه گذاری به واسطه تشکیل کوین یا توکن جدید تا بودجه توسعه پروژه تامین شود.

توکن ها دارایی خاص را نشان می دهند و امنیت و سودمندی خوبی دارند. توکن های امنیتی برای این که سهام شرکت باشند طراحی شده اند.

کوین ها به واحدهای کوچک تر تقسیم بندی می شوند و تمام ورژن های آن ارزشی مشابه دارند. با کوین به راحتی می توان معاملات را انجام داد و با سایر کوین ها قابل تعویض می باشند.

شما می توانید برای خرید و فروش بیت کوین و دیگر انواع ارز دیجتال از طریق سایت دیجی اکسچنج اقدام نمایید. هم چنین می توانید از مشاوره کارشناسان ما نیز بهره مند شوید.

۳ تفاوت کوین و توکن که حتماً باید بدانید!

با ساده‌ترین زبان ممکن بگوییم، تفاوت کوین و توکن در یک‌چیز اساسی است و آن چیزی جز نحوه کاربری و استفاده نیست. در کلام ساده‌تر مهم‌ترین فرق کوین و توکن این است که شما می‌توانید از کوین به‌عنوان یک ارز فیات برای مبادلات روزمره خود استفاده کنید درحالی‌که توکن ذاتاً یک ارز فیات محسوب نمی‌شود.

فرق توکن و کوین درست مانند تفاوت پول و بلیت است. پول می‌تواند در موقعیت‌های مختلف کارایی داشته باشد و شکل عام‌تری دارد درحالی‌که بلیت بسته به نوع آن می‌تواند کاربری‌های مختلفی داشته باشد. مثلاً بلیت هواپیما وابسته به زمان و مکان مشخصی است و برای کاربری خاصی تعیین‌شده است. درواقع شما نمی‌توانید از بلیت هواپیما به‌عنوان یک ارز قابل‌مبادله استفاده کنید و آن را به‌عنوان هزینه رستوران خود پرداخت کنید. هرچند که ممکن است ارزش بلیت هواپیما و هزینه‌های رستوران برابر باشد.

پس عملاً مشخص است که تفاوت کوین و توکن یک نوع تفاوت میان پول و یک بلیت است؛ اما سؤال اصلی این است که در دنیای واقعی و در زندگی روزمره به‌سادگی این تفاوت درک می‌شود و مورداستفاده قرار می‌گیرد اما همچنان در ارزهای دیجیتال این موضوع چندان صدق نمی‌کند.

بسیاری تفاوت کوین و توکن را نمی‌دانند و حتی آن دو را مرادف هم تلقی می‌کنند؟ در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت و بابیان ویژگی‌های هرکدام از این مفاهیم سعی داریم راهی درست برای بیان تفاوت کوین و توکن پیدا کنیم.

نگاه سرمایه‌گذاری

مهم‌ترین علتی که باعث شده است فرق توکن و کوین به‌خوبی لمس نشود و این سؤال برای دسته بزرگی از سرمایه‌گذاران و فعالان بازار ایجاد نشود این است که بازار ارزهای دیجیتال هنوز یک نوع بازار سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و کمتر کسی به آن به دید بنیادی نگاه می‌کند.

در کلام ساده‌تر آن چیزی که امروز همه از بازار ارزهای دیجیتال می‌دانند و به دنبال آن هستند این است که این بازار سود خوبی می‌تواند داشته باشد! درواقع بیشتر معامله گران فعلاً به بازار ارزهای دیجیتال دیدی شبیه به یک ماشین پول‌سازی دارند و کمتر کسی نسبت به موقعیت کاربردی آن حساسیت نشان می‌دهد.

همین موضوع باعث شده است که تفاوتی میان تفاوت توکن و کوین وجود نداشته باشد. ازاین‌رو برای بسیاری بیت کوین و تتر تنها در قیمت و نحوه ارزش‌گذاری متفاوت است؛ اما شما باید تفاوت کوین و توکن را بدانید!

درواقع نوسان امروز بازار ارزهای دیجیتال به خاطر هجوم مردم به این بازار است. زمانی که این جو بخوابد (درست مانند تمام جو های اقتصادی دیگر) دیگر بازار به سمت‌وسوی خودش می‌رود. در اینجا دیگر کاربرد و کاربری است که اهمیت پیدا می‌کند. زمانی که شما ساده‌ترین و مهم‌ترین مفهوم پایه یعنی تفاوت کوین و توکن را ندارید عملاً نمی‌تواند روند بازار را درست تشخیص دهید. اینجاست که مسئله تفاوت کوین و توکن مهم می‌شود. پس هم‌اکنون این مفاهیم را یاد بگیرید تا فردا به مشکل نخورید.

اولین تفاوت کوین و توکن

اولین و شاید مهم‌ترین تفاوت توکن و کوین این است که کوین دارای بلاک چین خودش است درحالی‌که توکن بلاک چین خودش را ندارد و روی بلاک چین سایر کوین ها سوار می‌شود.(در صورتی که میخواهید با کاربرد بلاک چین در اموزش آشنا شوید این مقاله را حتما مطالعه کنید.)
بگذارید این تفاوت کوین و توکن را دقیق‌تر و کمی ملموس‌تر توضیح دهیم. شما برای رفتن به یک کنسرت باید بلیت آن کنسرت را داشته باشید. پس باید اقدام به خرید بلیت کنسرت کنید. این بلیت را چگونه می‌خرید؟ بله درست است.

شما بر اساس پول رایج کشور خودتان یا محل برگزاری کنسرت اقدام به خرید بلیت می‌کنید. پس این بلیت بر اساس ریال یا سایر ارزهای فیات فروخته می‌شود. در کلام ساده‌تر بلیت کنسرت روی شبکه ریال قرار دارد. تصور این موضوع که خود بلیت کنسرت یک نوع ارز باشد و شبکه خودش را داشته باشد شاید کمی خنده‌دار باشد! (حال در ذهن خود بلیت کنسرت را تبدیل به توکن و ریال را تبدیل به کوین کنید تا مسئله را درست و دقیق درک کنید.)

در دنیای ارزهای دیجیتال و فرق کوین و توکن نیز همین اتفاق رخ می‌دهد. در توکن ها بر اساس کوین ها ایجاد می‌شود و نمی‌توان تصور کرد که توکنی وجود داشته باشد که بتواند از بلاک چین خودش استفاده کند.

بیشتر توکن های موجود در بازار بر اساس کوین اتریوم ساخته‌وپرداخته شده‌اند. اتریوم کارش همین است. درواقع یکی از کاربردهای اتریوم در بازار ارزهای دیجیتال این است که امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را برای ساخت توکن فراهم کرده است. بر این اساس می‌توان توکن را این‌گونه تعریف کرد که یک نوع نماد از یک قرار هوشمند است. به مثال بلیت کنسرت نگاه کنید! درواقع شما با خرید بلیت کنسرت و تحویل آن برای ورود به کنسرت یک نوع قرارداد را امضا و اجرا کرده‌اید. عین این داستان در دنیای ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد.

کاربرد، دومین فرق توکن و کوین

از دیگر تفاوت توکن و کوین می‌توان به کاربرد آن‌ها اشاره کرد. فارغ از این‌که تمام کوین ها و توکن ها قابلیت سرمایه‌گذاری دارند، ازنظر شبکه بلاک چین و دنیای ارزهای دیجیتال هرکدام از این انواع کارایی خودش را دارد.

کوین ها درست مانند یک ارز فیات عمل می‌کنند و قابلیت نقل‌وانتقال پولی را دارند. کوین ها شبکه بلاک چین خودشان را دارند و بر اساس نیاز کاربر به‌سرعت، دقت و امنیت هر کوین ویژگی‌های خاص خودش را برای انتقال سرمایه دارد؛ بنابراین بیشترین استفاده‌ای که از کوین ها می‌شود برای نقل‌وانتقال پولی است. همان‌طور که می‌دانید بیت کوین معروف‌ترین و پرطرفدارترین و مهم‌ترین کوین موجود در بازار ارزهای دیجیتال است.

اما در تفاوت کوین و توکن، توکن ها داستانی متفاوت دارند. توکن یک نوع نماد از یک قرارداد هوشمند است. هر توکن نشان‌دهنده این است که یک قرارداد در حال انجام است و شما با داشتن این توکن حق استفاده از این قرارداد را دارید. درست مانند داستان بلیت‌هایی که در بالاتر مثال زدیم.

احتمالاً شما هم دیده و شنیده باشید که در بازی‌های حساس و مهم که بلیت بازی زود تمام می‌شود، عده‌ای شروع به خریدوفروش این بلیت‌ها می‌کنند. اتفاقی که درست در بازار ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد. عده‌ای مدام در حال خریدوفروش این توکن ها هستند.(اگر علاقه مند هستید که بدانید بهترین کیف پول ارزهای دیجیتال چیست این مقاله را بخوانید.)

البته همان‌طور که گفته شد این موضوع تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که کمی جو اقتصادی در این بازار بخوابد و مسئله بنیاد و کارایی خودش را نشان دهد. در این حالت دیگر این کاربرد است که مهم می‌شود و شما باید بدانید یک توکن بر اساس چه قرارداد یا چه کارایی ایجادشده است.

تفاوت کوین Coin و توکن Token (این دو مفهوم را باهم اشتباه نگیرید)

در دنیای ارزهای رمزنگاری اصطلاحات بسیاری وجود دارد. ممکن است سرمایه گذاران جدید تمایز بین دسته های مختلف را متوجه نشوند. در این مقاله قصد داریم به موضوعی بپردازیم که غالباً افراد در مورد آن اشتباه می کنند و آن فرق بین کوین (Coin) و توکن (Token) است. گاهی اوقات مردم به اشتباه از اصطلاح کوین یا سکه برای آنچه در اصل توکن نامیده می شود و از اصطلاح توکن برای آنچه که کوین نام دارد استفاده می کنند. برخی از افراد هم از هر دو اسم برای تمام دارایی های دیجیتال موجود استفاده می کنند.

با این حال تفاوت های بسیار زیادی بین کوین های (سکه های) رمزنگاری شده و توکن های رمز نگاری شده وجود دارند. بنابراین مهم است که شما هر اصطلاح را در جای درست خود به کار ببرید. ما در ادامه به تفاوت بین توکن و سکه در دنیای رمزارزها می پردازیم همچنین برخی از مهم ترین پروژه ها را در هر دسته بررسی می کنیم و سعی می کنیم شرح دهیم که چگونه برخی از پروژه های رمزنگاری از توکن های دیجیتالی به سکه های دیجیتالی مهاجرت می کنند.

معنی فارسی کوین، سکه و معنی توکن، نشانه می باشد ولی ما به این دلیل که در دنیای رمزارزها اصطلاح انگلیسی آن ها رایج است از همان کلمه کوین و توکن استفاده می کنیم.

در پایان این راهنما، شما می توانید تشخیص دهید که دارایی های دیجیتالیتان توکن است یا کوین. پس بیایید بدون مقدمه چینی بیشتر شروع کنیم.

تفاوت کوین (Coin) و توکن (Token) در چیست؟

یک تفاوت اساسی وجود دارد که باعث دسته بندی کوین ها در مقابل توکن ها می شود.

اصطلاح کوین بطور کلی به هر رمزارزی گفته می شود که دارای بلاک چین مستقل و جداگانه است. در مقابل آن اصطلاح توکن به هر رمزارزی گفته می شود که بر روی یک بلاک چین دیگر ساخته شده باشد و دارای بلاک چین اختصاصی نمی باشد. توکن ها بلاک چین اختصاصی خود را ندارند بلکه به یک بلاک چین دیگر وابسته هستند و توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ بروی آن به وجود می آیند. توکن ها نیز درست مانند سکه ها در بازار قابل معامله هستند.

برای درک بهتر موضوع بیایید به مثالی بپردازیم:

در اصل سکه ها نمایانگر یک شخص است که یک ساختمان برای زندگی کردن در آن می سازد، این شخص سازنده و مالک این ساختمان است.

توکن نیز نمایانگر شخصی است که توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ یک خانه در یک ساختمان برای زندگی کردن در آن اجاره می کند.

معمولاً ساخت یک کوین به مراتب پیچیده تر و زمان بر است.

بعنوان مثال بیت کوین (BTC)، اتر (ETH)، ایاس (EOS)، نئو (NOE) چند نمونه از کوین های بازار رمزارزها هستند که داری بلاک چین اختصاصی می باشند. در مقابل ارز بت (BAT) یک توکن است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده است.

نمونه ای از پروژه های مهم کوین ها و توکن ها

بیت کوین می تواند بهترین مثال برای یک کوین باشد. بیت کوین نه تنها اولین رمزارز در جهان است بلکه اولین بلاک چین جهان هم است. از زمان راه اندازی آن در سال ۲۰۰۹، تعدادی از بلاک چین های جدید پدیدار شدند. از آنجا که کد بیت کوین open source یا منبع باز است. تعدادی از پروژه ها با کپی کردن کد آن و تغییر چند مؤلفه فنی اقدام به راه اندازی بلاک چین های کاملاً جدید کردند. بعنوان مثال چارلی لی با این رویکرد، لایت کوین را ایجاد کرد.

ارز تتر نیز یک مثال از توکن های موفق است که بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده و هدفش ایجاد یک رمزارز ثابت (Stablecoin) با پشتوانه دلار است. بطور کلی ۹۰ درصد از توکن های بازار بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمده اند شما می توانید در سایت etherscan.io لیست توکن های اتریوم را مشاهده کنید.

اما چگونه می شود تشخیص داد که یک رمزارز کوین است یا توکن؟

در نگاه اول به نظر می رسد که نام یک پروژه راهی مؤثر برای تمایز است. بعنوان مثال، در بیت کوین و لایت کوین، کلمه کوین بر روی اسم آن است یا ارز Basic Attention Token) BAT) که کلمه توکن بخشی از اسم آن است. اما این نمی تواند راه درستی باشد بعنوان مثال ارز بایننس کوین (BNB) از کلمه کوین در نام آن استفاده شده است اما در حقیقت یک توکن بلاک چین اتریوم است. یکی از راه های یافتن اینکه یک رمزارز توکن است یا کوین، بررسی وب سایت پروژه است. لازم به ذکر است که گاهی حتی خود تیم های پروژه نیز این اصطلاحات را بطور متقابل استفاده می کنند. بهترین راه برای تشخیص این موضوع مراجعه به سایت coinmarketcap.com است. این یک وبسایت مرجع است که در آن لیست ارزهای معتبر بازار را می توانید مشاهده کنید، بر روی هر ارز که کلیک کنید می توانید جزئیات آن را بررسی کنید.

تفاوت بین توکن اوراق بهادار و توکن کاربردی

SEC (کمسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده) و FINMA (نظارت بر بازارهای مالی سؤییس) توکن ها را به دو دسته گسترده، توکن های اوراق بهادار (Security Tokens) و توکن های کاربردی (Utility Tokens) تقسیم کرده اند.

خرید توکن های اوراق بهادار به عنوان یک سرمایه گذاری تلقی می شود، به بیانی دیگر شخصی که آن ها را خریداری می کند با انتظار سود کردن بر روی آن توکن سرمایه گذاری می کند. بنابراین آن ها مشمول مقررات مربوط به اوراق بهادار فدرال هستند. از طرف دیگر توکن های کاربردی ابزاری برای دسترسی به خدمات یا محصولات یک پروژه هستند.

هارد فورک و تشکیل یک بلاک چین جدید

واقعیت این است که همیشه همه اعضای تیم های یک رمزارز با بلاک چین مستقل در همه موضوعات باهم موافق نیستند. گاهی اوقات این اختلاف نظرها باعث می شود توسعه دهندگان به دو گروه تقسیم شوند و یک گروه برای پیاده سازی اهداف خود یک انشعاب یا فورک در زنجیره اصلی ایجاد کند این به این معنی است که از یک جایی به بعد زنجیره بلاک ها به دو قسمت تقسیم می شود. گروهی در زنجیره قدیمی باقی می مانند و گروهی در زنجیره به وجود آمده حاصل از فورک.

از آنجا به بعد این دو بلاک چین بصورت مجزا از هم به کار خود ادامه می دهند. این فورک یا انشعاب در زنجیره را هارد فورک بحث برانگیز می گویند. برای زنجیره به وجود آمده یک کوین جدید نیز به وجود می آید. به عنوان مثال بیت کوین کش یک فورک به وجود آمده از بلاک چین بیت کوین است که به دلیل اختلاف توسعه دهندگان بر سر سایز بلاک به وجود آمده است. اکنون هر دو بلاک چین بصورت مجزا و با کوین های متفاوت در بازار رمزارزها مشغول به کارند. نماد سکه بیت کوین کش BCH است.

حرکت از توکن به سمت کوین

بسیاری از پروژه های بلاک چین در طول ICO های خود (عرضه اولیه رمزارز) با هدف ایجاد بلاک چین اختصاصی خود در آینده، در ابتدا یک توکن را بر روی یک بلاک چین دیگر صادر می کنند. روند جمع آوری پول از طریق ICO نیازی به یک پروژه که از قبل دارای یک زنجیره مستقل باشد، ندارد. برای تیم پروژه جمع آوری سرمایه با توزیع و فروش توکن ها از طریق یک بلاک چین موجود از قبل، آسان تر است. این مشکلات فنی احتمالی را کاهش می دهد و کل روند توزیع توکن ها یا ICO را ساده تر می کند.

بطور معمول، تیم پروژه قبل از انتشار شبکه بلاک چین اصلی و در دسترس عموم، آزمایشات و تست هایی از بلاک چین های خود را راه اندازی می کنند. هنگامی که یک تیم پروژه آماده راه اندازی شبکه اصلی خود باشد، معمولاً مبادله سکه ای (Coin Swap) را انجام می دهند. این همچنین مبادله توکن (Token Swap) نیز شناخته می شود. در طی این رویداد، کاربران قادرند توکن های دیجیتالی خود را به کوین های دیجیتالی که قابل استفاده در بلاک چین جدید و مستقل هستند، مبادله کنند. در سال ۲۰۱۸ ترون (Tron) و ایاس (EOS) این فرآیند را به اتمام رساندند.

سرمایه گذاران باید به این نکته توجه داشته باشند که مبادله کوین ها بصورت دستی و خودکار انجام می شود. بعنوان مثال، بسیاری از صرافی ها مانند بایننس داری یک ویژگی هستند که بصورت خودکار توکن های دیجیتال به کوین های دیجیتال تبدیل می شود. سرمایه گذارانی که وجوه خود را در کیف پول دیجیتال ذخیره می کنند، ممکن است لازم باشد برای دریافت سکه های جدید چند مرحله را بصورت دستی انجام دهند.

نتیجه گیری

توکن ها و سکه های دیجیتالی هر دو برای بازار ارزهای دیجیتال مهم هستند. در حالی که واقعاً تنها یک تفاوت اصلی بین این دو دسته رمزارز وجود دارد، دانستن تفاوت بین کوین های رمزنگاری در مقابل توکن های رمزنگاری برای درک اهداف تیم های مختلف پروژه مهم است. داشتن این دانش فنی می تواند به نوبه خود به سرمایه گذاران کمک کند تا ارزهای رمزپایه موجود را بهتر ارزیابی کنند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

غالب افرادی که تازه وارد عرصه معاملات ارزهای دیجیتال میشوند در بررسی تفاوت بین کوین و توکن گیج میشوند و گاهی اوقات این اصطلاحات را به جای یکدیگر به کار میبرند و یا هنگام مراجعه برای کیف پول دیجیتال خود، از نام هر دو آنها همزمان استفاده میکنند. در حالی که تفاوت زیادی بین کریپتو کوین‌ها و کریپتو توکن‌ها وجود دارد که هر کسی که قصد ورود به معاملات ارزهای دیجیتال را داشته باشد، باید آنها را بداند.

تفاوت کوین و توکن

کوین چیست؟

کوین‌ها یا همان سکه‌های دیجیتال، درواقع نوعی از دارایی هستند که بلاکچین مخصوص به خود را دارند. برای مثال میتوان به ارزهایی مانند بیت کوین، لایت کوین و یا اتر اشاره کرد که هر یک از آنها بلاکچین خاص خود را دارند.

درواقع میتوان گفت که بیت کوین فقط در بلاکچین بیت کوین کار میکند، اتر فقط در بلاکچین اتریوم کار میکند و به همین شکل، دیگر انواع کوین‌ها نیز فقط در بلاکچین مخصوص خودشان کار کرده و ارزش دارند.

معاملات سکه‌های دیجیتال میتوانند بین فردی با فرد دیگر انجام شود اما در طی این معامله، هیچگونه سکه فیزیکی‌ای هنگام ارسال و یا دریافت آنها، جا به جا نمیشود. تمامی این سکه‌ها داده‌هایی در این پایگاه داده عظیم جهانی هستند و این پایگاه داده (یا همان بلاکچین) کلیه معاملات مربوط به این سکه‌ها را ردیابی کرده و آنها را بررسی و تایید میکند.

اگر با بلاکچین آشنایی ندارید، حتما سعی کنید اطلاعاتی درباره آن به دست آورید. چرا که درک مفهوم بلاکچین در درک تفاوت کوین و توکن اهمیت زیادی دارد.

کوین چگونه استفاده می شود؟

تفاوت کوین و توکن

سکه‌های دیجیتال فرقی با سکه‌های فیزیکی ندارند و معمولا به همان شکلی استفاده میشوند که ما از سکه‌ها در دنیای واقعی استفاده میکنیم. یعنی درواقع آنها هم دقیقا مثل سکه‌های دنیای واقعی، ارزش مالی داشته و به عنوان پول استفاده میشوند.

همانطور که ما در دنیای واقعی برای نگهداری سکه‌هایمان از قلک یا کیف پول استفاده میکنیم، در بستر مجازی نیز انواع مختلفی از کیف پول‌های الکترونیکی وجود دارند که میتوانیم سکه‌های دیجیتال خود را در آنها ذخیره کنیم. پس در کل میتوان گفت که سکه‌ها از لحاظ مالی تفاوتی با پول واقعی ندارند. از سکه‌ها به هدف‌های مختلفی استفاده میشود که برای مثال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

– یکی از ویژگی‌های مهم کوین‌ها در این است که میتوان آنها را ذخیره کرد و بعدا آنها را با چیز مفید دیگری معاوضه کرد.

بیت کوین میتواند مثال خوبی برای توضیح تمام این موارد باشد تا بتوانید به خوبی کارایی سکه‌ها را درک کنید. از بیت کوین می‌توان برای پرداخت قیمت مربوط به انواع مختلفی از کالاها و خدمات در سراسر فضای اینترنت استفاده کرد و حتی در بسیاری از مکان‌های واقعی نیز می‌توان آن را به کار برد.

تفاوت کوین و توکن

همچنین بیت کوین این قابلیت را دارد که برای مدت زمانی طولانی آن را ذخیره کنید و هیچ اتفاقی هم برایش نمیافتد و بعدها اگر بخواهید میتوانید آن را با چیزی با ارزش برابر با مقدار بیت کوینی که دارید، معاوضه کنید. علاوه بر این تمامی چیزهایی که خریداری میکنید میتوانند به واحد بیت کوین قیمت گذاری شوند.

به جز این کاربردهای پولی و مالی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد اما انواع دیگری از سکه‌های دیجیتال هستند که ویژگی‌های بیشتر و مفیدتری به عنوان یک نوع پول دارند. با هم ویژگی‌های برخی از آنها را بررسی میکنیم:

– اتر (Ether)

از اتر به عنوان واحد پول برای معاملات شبکه اتریوم استفاده میشود که در آن میتوان روی اتریوم، توکن ایجاد کرد اما برای ارسال این توکن‌ها به اتر نیاز است.

– نئو (NEO)

نئو نیز مانند دیگر انواع سکه‌های دیجیتال، در کیف پولتان ذخیره شده و روی آن سود میرود. سود سهام کریپتو کوین‌ها به انواع خاصی از دارایی‌ها اهدا میشود. به سهام نئو، GAS گفته میشود. این مبلغ به کاربرانی پرداخت میشود که سکه‌ها را در کیف پول خود ذخیره میکنند. این امکان فقط در بلاکچین‌هایی وجود دارد که از توافق PoS (Proof of Stake) پیروی میکنند. برای انتقال نئو نیز مانند اتر باید مقداری GAS به عنوان هزینه تراکنش بپردازید.

– دَش (DASH)

دش این امکان را به کاربران میدهد که برای به روزرسانی شبکه DASH کسانی که به اندازه کافی دَش داشته باشند، میتوانند برای تصمیم گیری در مورد بروزرسانی‌ها رای دهند و درواقع برای بروزرسانی از نظرات و ایده‌های کاربران نیز استفاده میکنند.

تفاوت کوین و توکن

علاوه بر موارد گفته شده انواع دیگری از سکه‌های دیجیتال نیز وجود دارند. در وب سایت Coinmarketcap تا به حال بیش از 900 نمونه مختلف از سکه‌های دیجیتال نام برده شده است. امروزه بزرگترین دارایی‌های دیجیتال همگی با سکه‌های دیجیتال ارزش گذاری میشوند.

نکته: در کنار اسم هر یک از کریپتو کوین‌ها، تیکری 3 یا 4 حرفی نوشته میشود که نشانگر نام آن است. در عمده معاملات نیز از همین تیکرها به جای نام کامل آن سکه استفاده میشود. برای مثال تیکر بیت کوین به صورت BTC نوشته میشود.

توکن چیست؟

اغلب توکن‌ها را نیز سکه‌های دیجیتال مینامند اما این درست نیست و درواقع یک تفاوت عمده بین توکن‌ها و کوین‌ها وجود دارد.

توکن‌های در بلاکچین‌های موجود ایجاد میشوند. پلتفرم اتریوم متداول‌ترین پلتفرم بلاکچین برای ایجاد توکن است و به توکن‌هایی که در آن ساخته میشوند ERC-20 گفته میشود.

علاوه بر اتریوم، پلتفرم‌های دیگری نیز مانند NEO، Waves، Lisk و Stratis نیز وجود دارند که میتوان روی آنها توکن ایجاد کرد. هر کس توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ میتواند توکن دلخواه خود را در یکی از این سیستم‌ها ایجاد کند.

ایجاد توکن کار خیلی راحتی نیست و معمولا به تازه واردها توصیه نمیشود اما اگر کسی کمی تجربه برنامه نویسی داشته باشد میتواند ساخت آنها را امتحان کند.

هدف استفاده از توکن‌ها

پس از ایجاد توکن، معمولا از آنها برای فعال کردن برنامه‌های خاصی استفاده میشود. به توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ عنوان مثال Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به آپشن‌های مختلفی را در بستر Musicoin میدهد، مانند تماشای کلیپ موسیقی یا پخش آهنگ. برخی توکن‌ها نیز به هدف نمایش چیزی فیزیکی ایجاد میشوند.

کوین با توکن چه تفاوتی دارد؟

یکی از چالش‌هایی که ممکن است برای کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند بوجود آید، بعد از آشنایی با مفهوم آن، وجود تنوع در دنیای رمزارزها است. ما امروز می‌خواهیم درمورد اصلی ترین دسته بندی ارزهای دیجیتال صحبت کنیم، موضوعی که بر ساختمان آنها دلالت می‌کند.

یادآوری – ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا بهتر بگوییم رمزارز، ارزییست مجازی و دیجیتالی که توسط علوم رمزنگاری کامپیوتری برای انجام تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند. توسط رمز ارزها می‌توان بدون وجود هیچ گونه واسطه (همتا به همتا) بر بستر بلاکچین تراکنش‌های مالی انجام داد. با انجام هر تراکنش‌ اطلاعات مربوط به آن در دفتر کل ثبت می‌شود. محل ذخیره سازی ارزهای دیجیتال کیف پول‌های مخصوص به آن است.

کوین- توکن

در دنیای ارزهای دیجیتال هر پروژه ای که بر بستر بلاکچین خلق می‌شود، توکن یا کوینی را جهت برآوردکردن منافع اقتصادی خود تولید و روانه بازار می‌کند. ما ارزهای دیجیتال را در قالب کوین و توکن می‌شناسیم. اما تفاوت این دو چیست؟

همانطور که در بالا گفتیم شبکه ارزهای دیجیتال بلاکچین است، بلاکچین بستری است که پروژهای رمزارزی را اجرا و تبادلات آنها را فراهم می‌کند. حال اگر ارزی بلاکچین یعنی یک خصوصی برای پروژه خود ایجاد کرده باشد ما آن را به عنوان کوین بومی آن بلاکچین می‌شناسیم. مانند بیت کوین، بایننس کوین.

کوین ها چگونه ساخته می‌شوند؟

سکه‌ها توسط عملیات استخراج یا ماینینگ Mining تولید می‌شوند، فرآیند استخراج که معمولاً با استفاده از پروتکل‌های اجماع کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) انجام می‌شود. در پروتکل اجماع کار از کامپیوترهایی (توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ asic) جهت انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود و کوین های بومی مخصوص به همان بلاکچین را به عنوان پاداش به ماینرها می‌دهد. اما تراکنش ها در مکانیسم‌ PoS بر اساس نگهداری سکه تأیید و ایجاد می‌شود. بنابراین شبکه برای انجام تراکنش ها نیازمند ذخیره ‌سازی کوین بومی خود است. به همین دلیل به کسانی که رمز ارزهای خود توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ را در این شبکه ذخیره و قفل کنند، ارزدیجیتال پاداش می‌دهد. در الگوریتم اثبات سهام خبری از ماینر نیست به همین دلیل پردازش های پیچیده برای انجام تراکنش‌ها وجود ندارد بنابراین کارمزد کمتر و سرعت پردازش تراکنش‌ها بیشتر خواهد بود. علاوه بر این نیز، از سکه های رمزنگاری برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه های خود استفاده می شود.
شبکه رمزارزها غیرمتمرکز است و بر هیچ مرجع مرکزی متکی نیستند. در عوض، مدیریت تمام تراکنش ها بر عهده گره‌های کامپیوتری است. تراکنش ها بر اساس مقررات و قرارداد هوشمند تایید می‌شوند و تنها زمانی اجرا می شوند که شرایط توافق شده از سوی طرفین معامله برآورده شود.

توکن ارزدیجیتالیست که از طریق قرار داد هوشمند بر روی فناوری بلاکچین ارز دیگری پیاده‌سازی می‌شود. توکن‌ها تابع مقررات و پروتکل های بلاکچین حامی خود هستند می‌شوند و با ارز دیجیتال بومی آن شبکه سازگاری دارند.
به عنوان مثال، تتر (USDT) یک توکن است که با استفاده از استانداردهای ۲۰ERC در شبکه اتریوم عمل می کند. پروژه های ارزهای دیجیتال از چندین استاندارد برای تولید توکن استفاده می کنند. از پرکاربردترین استانداردها ۲۰ERC و ۷۲۱ERC هستند و توکن هایی را فراهم می کنند که با بلاک چین اتریوم ادغام می‌شوند. استاندارد ۲۰ERC برای پشتیبانی از توکن هایی که با مجموعه DApps اتریوم ادغام می شوند و ۷۲۱ERC برای ایجاد توکن های غیر قابل تعویض طراحی شده است. البته یک ارز محدود به انتخاب یک بلاکچین نیست و می‌تواند با انعقاد قراردادهای دیگر بر روی سایر بلاکچین ها پیاده سازی شود.
در اینجا باز هم تتر مثالی خوبی برای این موضوع است زیرا تتر تحت بلاکچین شبکه ترون با استناندارد TRC20 نیز می‌باشد. تتری که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده باشد می تواند به هر آدرس دیگر اتریوم منتقل شود.

از توکن ها در درجه اول به عنوان دارایی های دیجیتال ارز بومی آن شبکه استفاده می‌شود. می توان از آنها برای پاداش دادن در پروژه های مختلف مانند بازی های تحت بلاکچین و استیک کردن دارایی، جذب سرمایه یا پرداخت هزینه استفاده کرد. در ادامه به انواع توکن از لحاظ کاربرد می‌پردازیم:
• توکن های کاربردی
• توکن های تراکنش
• توکن های امنیتی
• توکن های غیر قابل تعویض
• نشانه های حکومتی

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی یا Utility به کاربران امکان دسترسی به سرویس‌های مبتنی بر بلاکچین را می‌دهند. به عنوان مثال، مرورگر Brave از توکن BAT برای پرداخت پاداش به کاربران در ازای در مشاهده تبلیغات استفاده می‌کند. یا می‌توان توکن AXS را مثال بزنیم که به عنوان پاداشی برای بازیکنان بازی Axie infinity پرداخت می‌شود.

توکن های تراکنش

برای تراکنش های مالی همانند ارزهای فیات نیازمند ثبات ارزش در ارزهای دیجیتال هستیم. به ارزهایی که قیمت ثابتی دارند استیبل کوین می‌گوییم. مانند تتر (USDT)، Binance USD (BUSD) و Dai (DAI. پتوانه استیبل کوین ها ارز فیات است و معمولاً به آن متصل می شوند. استیبل کوین‌ها از نوسانات قیمت در امان هستند و به عنوان ارزی برای مبادله و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.

توکن های امنیتی یا اوراق بهادار

توکن های امنیتی، سهام های اوراق بهادار دنیای ارزهای دیجیتال هستند. با داشتن این توکن ها دارندگان با توجه به میزان دارایی، سهامدار شرکتی هستند که در آن سرمایه گذاری کرده اند. مانند توکن aapl که نسخه رمزارزی سهام کمپانی اپل است.

توکن های غیر قابل تعویض

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) توکن‌های رمزنگاری منحصربه ‌فردی هستند که برای نمایش دیجیتالی مالکیت محتوای منحصربه ‌فرد استفاده می‌شوند. آنها را می توان داد و ستد یا مبادله کرد، با این حال، غیرقابل جایگزین هستند و بنابراین نمایش ارزش آنها با یکدیگر غیرممکن می شود.از توکن هایی که در زمینه رمزنگاری دیجیتالی دارایی های منحصر به فرد فعالیت می‌کنند توکن چیلیز CHZ است.

توکن های حاکیمتی

توکن‌های حاکمیتی توکن هایی هستند که به دارندگان آن حق رای دهی به تغییرات و پروژه های یک پروژه را در بلاک چین می‌دهد. با انجام توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ این کار، کاربران می‌توانند به صورت مستقیم بر عملکرد یک پروتکل در بلاکچین تأثیر بگذارند. AAVE یک توکن حاکمیتیست که به مالکان آن قابلیت اخذ وام و وام دهی را می‌هد. وام دهندگان با سپرده گذاری دارایی خود در استخرهای نقدینگی سود کسب می کنند. سپس وام گیرندگان می توانند از رمزارزهای خود به عنوان وثیقه برای توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ گرفتن وام فوری با استفاده نقدینگی موجود در استخر استفاده کنند.

تفاوت کوین و توکن

• کوین ها برای استفاده مستقیم به عنوان ارز و به عنوان ذخیره ارزش ایجاد شدند. به عبارت دیگر، دارندگان کوین می توانند از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کنند. از سوی دیگر، در حالی که توکن‌ها می‌توانند برای پرداخت‌ها استفاده شوند، آنها کاربردهای دیگری نیز دارند و در DeFi، بازی و DEX سهیم هستند.

به عنوان مثال، AAVE توکن پروتکل Aave است. Aave در عین اینکه توکن حاکمیتیست یک پروتکل DeFi نیز هست که به کاربران اجازه می دهد تا فعالیت های وام و استقراض کریپتو را بدون واسطه متمرکز انجام دهد. Aave بر روی شبکه اتریوم ساخته شده است و همه تراکنش‌های آن‌ها از توکن‌های AAVE استفاده می‌کنند که روی استاندارد توکن محبوب ERC20 اجرا می‌شوند.

• کوین ها بر روی یک پلتفرم بلاکچین ایجاد می شوند. این پروژه باید پروتکل‌های امنیتی و سیستم‌های پاداش را طراحی کند، همچنین نحوه ایجاد یک سکه، نحوه مدیریت عرضه سکه و نحوه ثبت و پردازش تراکنش‌ها را تنظیم کند.
در حالی که توکن‌ها تابع پروتکل‌های موجود بلاکچینی هستند که با آن قرارداد دارند. بالاتر اشاره کردیم که یک توکن می تواند روی چندین بلاکچین پیاده سازی و اجرا شود.از مزایای این کار سرعت و انعطاف‌پذیری را به توکن‌ها می‌دهد و می‌توان آن‌ها را راحت‌تر با سایر دارایی‌های دیجیتال مبادله کرد. به عنوان مثال، تتر توکن‌هایی را در چندین بلاک چین صادر می‌کند، از جمله اتریوم، ترون، بیت‌کوین، الگوراند، SLP و OMG.

سخن پایانی

توکن ها و سکه ها هر دو دارایی دیجیتال هستند و کاربردهای مشترکی می‌توانند داشته باشند. علاوه بر این برای نشان دادن ارزش و به عنوان وسیله مبادله می توانند بکار روند. تفاوت اصلی بین توکن و کوین این است که کوین‌ها روی بلاک چین خود اجرا می‌شوند، در حالی که توکن ها اینطور نیستند و برای اجرا نیازمند بلکچین کوین‌ها هستند که با قرار داد هوشمند بر روی آن تعبیه می‌شوند . در عوض، توکن ها این قابلیت را دارند که بر روی چند بلاکچین های اجرا شوند.
سکه‌ها که عمدتاً برای تبادل توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند اما توکن ها می‌توانند کاربردهای بیشتری داشته باشند. توکن‌ها و سکه‌ها بخش‌های مهم اکوسیستم کریپتو هستند که به کاربران اجازه می‌دهند از طریق دارایی‌های دیجیتالی فعال شده با بلاکچین تعامل داشته باشند. یک سرمایه گذار آگاه با درک تفاوت های جزئی اما اساسی بین یک توکن و یک سکه می‌تواند کسب سود کند.