اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟

دو نوع سخت‌افزار استخراجی وجود دارد: CPUها و GPUها. GPUها به دلیل نرخ هش بالاتر به خود می‌بالند. این موضوع بدین معناست که این سخت‌افزارها می‌توانند پاسخ‌های معما را سریع‌تر حدس بزنند. در زمان نگارش این مقاله، در حال حاضر GPUها تنها گزینه برای استخراج اتریوم هستند.

اتریوم ۲ چگونه کارمزدهای گس را کاهش خواهد داد؟

اتریوم ۲، که با نام ETH2 و سِرِنیتی (Serenity) نیز شناخته می‌شود، نسخه جدید و ارتقاء یافته شبکه فعلی اتریوم است که با هدف بهبود برخی ویژگی‌های این شبکه و کاهش کارمزدهای گس به کاربران و طرفداران حوزه رمزارزها معرفی شده است.

نسخه آتی شبکه اتریوم، Ethereum 2.0 چیست؟

بخش‌های قابل بهبودی که طی این ارتقاء برای اتریوم برنامه‌ریزی شده‌اند، مواردی از جمله کاهش هزینه تراکنش‌ها، بهبود سرعت و مقیاس‌پذیری بیشتر این شبکه را شامل خواهند بود. این به‌روز‌رسانی در حال حاضر در حال توسعه است و انتظار می‌رود طی چند سال آینده و در چندین مرحله به صورت عرضه گردد.

یکی از ویژگی‌های کلیدی شبکه اتریوم ۲ «اشتراک‌گذاری» است؛ راهی برای تقسیم حجم کاری به نحوی که درخواست‌های مربوط به تراکنش‌ها به صورت موازی و توسط چند اعتبارسنج پردازش شوند. علاوه بر این، به‌روزرسانی اتریوم ۲ به جای استفاده از الگوریتم اجماع پیشین اتریوم، یعنی الگوریتم اثبات کار (PoW)، استفاده از الگوریتم اثبات سهام (PoS) را به منظور اعتبارسنجی تراکنش‌ها و بلاک‌ها در دستور کار قرار خواهد داد.

کارمزد «گس» شبکه اتریوم چیست؟

انجام هر تراکنش در شبکه اتریوم به پرداخت مقدار کارمزد مشخصی با عنوان «گس» احتیاج دارد که اساساً هزینه‌ای است که در ازای پردازش هر تراکنش به ماینرها پرداخت می‌شود.

مقدار گس مورد نیاز در هر تراکنش نیز به نوع و پیچیدگی تراکنش بستگی دارد. به عنوان مثال، انجام یک تراکنش انتقال ساده رمزارز اتر (ETH) از یک آدرس به آدرسی دیگر، به میزان گس کمتری نسبت به ایجاد یک قرارداد هوشمند یا به فروش گذاشتن یک توکن غیرقابل تعویض احتیاج دارد.

شبکه اتریوم در حال حاضر، تنها قادر به پردازش تعداد محدودی از تراکنش‌ها در هر ثانیه بوده و همین امر با توجه به شلوغی بالای شبکه طی دو سال اخیر، فزایش مقدار میانگین کارمزدهای تراکنش‌ها و تأخیر بسیار در پردازش هر تراکنش در این شبکه را سبب شده است. انتظار می‌رود که به‌روزرسانی اتریوم ۲، با بهبود مبحث مقیاس‌پذیری و کاهش میزان گس مورد نیاز برای هر تراکنش، به رفع این مشکلات بپردازد.

کارمزد گس شبکه اتریوم چگونه محاسبه می‌شود؟

مقدار گس مورد نیاز برای هر تراکنش بر اساس «قیمت گس» (Gas Price) تعیین شده توسط انجام‌دهنده تراکنش (فرستنده) مشخص می‌شود.

قیمت گس معمولاً بر پایۀ گیگا وِی (GWEI)، یا به عبارتی کسری از یک واحد اتر (ETH) محاسبه می‌گردد. کارمزدهای گس بسته به تعداد ماینرهای موجود و همچنین پروژه‌ها و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکزی (DApps) که در شبکه اتریوم به صورت همزمان اجرا می‌شوند، متغیر خواهند بود.

هر کاربر همچنین می‌تواند شخصاً در مورد مبلغی که می‌خواهد به عنوان کارمزد گس بپردازد تصمیم بگیرد. به عنوان مثال، اگر فردی بخواهد یک تراکنش با نهایت سرعت انجام شود، می‌تواند مقدار GWEI بالاتری را نسبت به مقدار نرمال گس در بازار پرداخت نماید. از سوی دیگر، اگر فرد برای انجام تراکنش خود عجله‌ای نداشته باشد، می‌تواند مقدار گس کمتری را به تراکنش خود اختصاص دهد.

افزایش سرسام‌آور کارمزد‌های گس اتریوم و تأثیر این امر بر مقیاس‌پذیری این شبکه

هدف اتریوم ۲

هدف اصلی به‌روزرسانی اتریوم ۲ بهبود مقیاس‌پذیری است تا شبکه بتواند تراکنش‌های بیشتری را بدون تاخیر یا کارمزد بالا انجام دهد.

با وجود آنکهآن اثرات کامل این به‌روزرسانی تا زمانی که به طور کامل عرضه نشود مشخص نخواهند شد، برخی از کاربردهای احتمالی این نسخه از شبکه اتریوم عبارت خواهند بود از:

• حمایت از پذیرش فناوری بلاکچین در مقیاس بزرگ در شرکت‌ها و مشاغل خصوصی؛

• ایجاد سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز (DAO) و مدل‌های حکمرانی بر اساس قراردادهای هوشمند و تعاملات بی‌نیاز از اعتماد؛

• امکان راه‌اندازی توکن‌های بیشتر مبتنی بر اتریوم که پروژه‌های جدید را قادر می‌سازد تا توکن‌های خود را در شبکه اتریوم توسعه داده و به کاربران خود ارائه نمایند؛

• گسترش بیشتر بسترهای مرتبط با توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) و سایر دارایی‌های دیجیتالی که می‌توانند در بلاکچین اتریوم ذخیره شوند؛

• و پشتیبانی بهبود یافته از پلتفرم‌های فعال در فضای مالی غیرمتمرکز (DeFi) و DAppها به طور گسترده جهت استفاده آسان‌تر توسط علاقه‌مندان حوزه رمزارزها و نیز عموم مردم.

علاوه بر این موارد، این احتمال وجود دارد که اتریوم ۲، خدمات جدیدی که در شبکه فعلی امکان‌پذیر نیستند را برای کاربران خود فراهم آورد که از میان این خدمات نیز می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• توزیع توکن‌هایی که نشانگر حقوق مالکیت آثار به عنوان روشی برای مدیریت حق امتیاز در صنعت موسیقی هستند؛

• ایجاد یک اکوسیستم غیرمتمرکز AI (هوش مصنوعی) که به کاربران امکان می‌دهد مدل‌های ماشین لرنینگ (Machine Learning) خود را طراحی نموده و به کمک آن‌ها کسب درآمد کنند؛

• تسهیل پرداخت‌های ایمن و ارزان برون‌مرزی؛

• امکان پیگیری آسان فرآیند توزیع و تحویل محصولات به مدیران زنجیره‌های تأمین؛

• ارائه یک پلتفرم غیر متمرکز برای صنعت گیمینگ و یا بازارهای پیشبینی؛

• و افزایش سطوح امنیتی و حریم خصوصی و همچنین بالا بردن ظرفیت ذخیره داده، که می‌تواند به ویژه برای ذخیره اطلاعات حساسی مانند سوابق پزشکی و داده‌های مالی بسیار مفید باشد.

در حالی که هنوز زمان زیادی تا عرضه کامل این به‌روزرسانی باقی مانده، مزایایی که در پی راه‌اندازی آن وعده داده می‌شود بسیار قابل توجهند و می‌توانند تأثیر عمده‌ای بر نحوه استفاده مشاغل و افراد از فناوری بلاکچین داشته باشند.

محبوبیت پلتفرم اتریوم

شبکه اتریوم با وجود مشکلات بسیار، در حال حاضر شبکه بسیار محبوبی در میان کاربران رمزارزی به شمار می‌رود و انتظار می‌رود که پس از انتشار اتریوم ۲ نیز این محبوبیت افزایشی چندین برابری را تجربه کند.

اتریوم ۲ مقیاس‌پذیری، امنیت و کاربردهای بیشتری را برای مشاغل و افرادی که به دنبال استفاده از فناوری بلاکچین هستند فراهم می‌آورد. اتر نیز در حال حاضر یکی از شناخته‌شده‌ترین رمزارزهایی است که نامش همواره در کنار بیت‌کوین (BTC) به گوش می‌رسد. همچنین گفتنی است که تا ماه فوریه سال جاری (۲۰۲۲)، نزدیک به ۴ میلیون کیف پول، به طور فعال ETH را در آدرس‌های خود ذخیره داشته‌اند.

بلاکچین اتریوم، همچنان به عنوان مکانی که اکثر فعالیت‌های مرتبط با دو حوزه DeFi و NFTها در آن اتفاق می‌افتند به فعالیت خود ادامه خواهد داد و هر روز برنامه‌ها و پروژه‌های جدیدی بر روی آن راه‌اندازی خواهند شد. به گفته تحلیلگران، شبکه فعلی اتریوم در حال حاضر ۷۰ درصد از کل تراکنش‌های DeFi را در بازار رمزارزها به خود اختصاص داده و اکثر پروژه‌های حوزه NFTها و صنعت گیمینگ نیز از همین بلاکچین استفاده می‌کنند. بنا بر این، پیش‌بینی می‌شود که به‌روزرسانی آتی این شبکه نیز حتماً بستر بزرگتری را به خدمات مربوط به حوزه‌های مذکور اختصاص خواهد داد.

تعداد تراکنش‌های شبکه اتریوم

میانگین تعداد تراکنش‌های شبکه اتریوم در حال حاضر در حدود ۱.۱ تا ۱.۵ میلیون تراکنش در روز تخمین زده می‌شود و با توجه به افزایش چند برابری تعداد تراکنش‌های قابل پردازش در این شبکه پس از راه‌اندازی اتریوم ۲، انتظار می‌رود که این مقدار به طور تصاعدی افزایش یابد.

توجه داشته باشید که در حال حاضر، این شبکه تنها می‌تواند ۱۵ تراکنش را در هر ثانیه پردازش کند؛ اما اتریوم ۲ قصد دارد تا تکمیل فرآیند‌های مربوط به به‌روزرسانی شبکه، این میزان را به طور تصاعدی تا حدود ۱۵۰ هزار تراکنش در هر ثانیه افزایش دهد. اگر این امر به واقعیت بپیوندد، اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟ بدون شک اتریوم به یکی از سریع‌ترین و مقیاس‌پذیرترین بلاک‌چین‌های موجود و احتمالاً محبوب‌ترین بستر رمزارزی در جهان تبدیل خواهد شد.

برطرف نمودن مشکلات مربوط به مقیاس‌پذیری و کارمزدهای بالای گس به کمک اتریوم ۲

مقیاس‌پذیری همواره یکی از بزرگترین چالش‌های شبکه اتریوم بوده است. این امر، به ویژه به عنوان یکی از مشکلات اصلی مسیر توسعه برای توسعه‌دهندگانی که به دنبال ساخت اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و پلتفرم‌های مبتنی بر DeFi بر روی این بلاکچین بوده‌اند به شمار رفته و دلیل آن نیز کارمزدهایی هستند که به دنبال شلوغی شبکه، تا سطوح بسیار بالایی افزایش یافته‌اند.

با این حال، راه‌اندازی اتریوم ۲ (که با استفاده از مکانیزم اجماع PoS و شاردها فعالیت می‌کند)، در نهایت می‌تواند شبکه فعلی اتریوم را به‌گونه‌ای مقیاس‌بندی کند که کارمزدها را به میزان قابل توجهی کاهش داده و امکان انجام سریع‌تر تراکنش‌ها را برای کاربران این شبکه فراهم نماید:

دیگر روش‌های کاهش مقدار کارمزدهای گس در شبکه اتریوم

راه‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان به کمک آن‌ها کارمزدهای سرسام‌آور شبکه اتریوم را تا حد زیادی کاهش داده و یا حتی حذف نمود. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره شده است:

• استفاده از کیف پول‌هایی که از الگوریتم «بَچینگ» (batching) یا «دسته‌بندی» پشتیبانی می‌کنند؛ بَچینگ یک ویژگی منحصر به برخی کیف پول‌ها است که کاربران را قادر می‌سازد تا چندین تراکنش را در یک تراکنش جمع‌آوری نموده و در نتیجه مقدار گس لازم برای انجام تراکنش‌ها را کاهش دهند.

• استفاده از توکن‌های ERC20؛ توکن‌های ERC20 دارایی‌هایی دیجیتالی هستند که بر روی بلاکچین اتریوم قابل استفاده بوده و می‌توانند در هنگام پرداخت کارمزدهای گس این شبکه، به جای ETH مورد استفاده قرار گیرند. این توکن‌ها در انجام تراکنش‌ها اغلب کارمزد بسیار کمتری نسبت به ETH دریافت می‌کنند.

• استفاده از «ماشین حساب قیمت گس» (Gas price calculator)؛ قیمت گس به طور مکرر در نوسان است و بنابراین استفاده از ماشین حساب قیمت گس، انتخاب بهترین قیمت ممکن را برای انجام هر تراکنش میسر می‌سازد.

• استفاده از «ردیاب گس» (Gas tracker)؛ ردیاب گس ابزاری است که کاربران را قادر می‌سازد قیمت‌های فعلی گس در شبکه اتریوم را به صورت لحظه‌ای تحت نظر داشته و به این ترتیب، همواره از آخرین قیمت‌ها آگاه باشند.

• استفاده از «ایستگاه گس» (Gas station): ایستگاه گس وب سایتی است که به کاربران امکان می‌دهد قیمت گس در کیف پول‌های مختلف اتر را با یکدیگر مقایسه نموده و مناسب‌ترین مورد را برای تراکنش‌های خود انتخاب کنند.

با رعایت این نکات، به راحتی می‌توان مقدار پولی که در هنگام استفاده از شبکه اتریوم به عنوان کارمزد گس پرداخت می‌شود را به میزان قابل توجهی کاهش داد. این امر همچنین استفاده از این شبکه و شرکت در پلتفرم‌های مختلف DeFi و سایر فعالیت‌های مرتبط با بلاکچین اتریوم را تا زمانی که اتریوم ۲ به طور کامل راه‌اندازی شود، مقرون به صرفه و قابل تحمل‌تر خواهد ساخت.

قرارداد هوشمند چیست و چگونه کار میکند؟

قرارداد هوشمند یا smart contract پروتکلی است که از آن برای تنظیم قراردادهای مشارکتی، بدون واسطه و خودکار استفاده می‌شود. برای درک بهتر قراردادهای هوشمند مثالی ساده میزنیم، قراردادهای هوشمند مانند دستگاه‌های فروش خودکار هستند. وقتی می‌خواهید از این دستگاه‌ها یک لیوان قهوه بخرید، ابتدا پول را وارد دستگاه می‌کنید. بعد دستگاه به صورت خودکار پول شما را شناسایی می‌کند و قهوه را تحویل می‌دهد.

حالا همین مثال را با قرارداد هوشمند تعریف میکنیم، شما میخواهید قهوه بخورید جلوی دستگاه می ایستید دستگاه شما را شناسایی میکند و پس از بررسی سوابق خریدهای قبلی و ذایقه و همچنین سوابق پزشکی شما از بلاکچین، یک لیوان قهوه تلخ بدون شکر و کمی رقیق همراه با کمی شیر تحویل تان میدهد ضمنا پول را از کیف پولتان دقیقا و بدون امکان کلاهبرداری یا کم و زیاد، از کیف پولتان برداشت میکند و بابت برگرداندن لیوان به سطل آشغال، مبلغی را به کیف پول تان برمیگرداند. در این فرآیند، قرارداد‌ هوشمند تقریبا مانند دستگاه‌های فروش خودکار، کار می‌کند و بدون نیاز به افراد یا سازمان‌های واسطه، فرآیند پرداخت یا اجرای یک قرارداد را پردازش میکند و در صورت درست بودن روند و اطلاعات مشخص شده، فعالیت را انجام می‌دهد. در واقع تنها کاری که این برنامه انجام می‌دهد، اجرای خودکار دستورات برنامه ریزی شده بر اساس صحت سنجی روند کار است در ضمن اجرای هر قرارداد نیاز به کارمزد تراکنش‌های (فیFee) دارد که بستگی به میزان قدرت محاسباتی مورد نیاز برای پردازش آن تراکنش تعیین می‌شود.

قراردادهای هوشمند شبکه ارز دیجیتال اتریوم بر مبنای زبان‌های برنامه‌نویسی پیشرفته ای با سطح پایین (پیچیده) مانند «سولیدیتی» (Solidity) و C و جاوا اسکریپت (Java Script) نوشته و توسط ماشین مجازی اتریوم (EVM) کامپایل شده و برای اجرا در بلاکچین اتریوم مستقر می‌شوند.

قراردادهای هوشمند چگونه کار می‌کنند؟

یک قرارداد استاندارد قواعد یک توافق و رابطه را توسط قانون اجرا میکند، ولی یک قرارداد هوشمند یک رابطه را با کدهای رمزنگاری شده پردازش، نظارت و اجرا میکند. در سال ۱۹۹۳، ایده اصلی توسعه قراردادهای هوشمند توسط دانشمند علوم کامپیوتر و رمزنگاری، به نام نیک سابو (Nick Szabo) مطرح شد. در مثال معروف ارائه شده توسط او که طی آن یک قرارداد هوشمند با یک دستگاه فروش خودکار (Vending Machine) مقایسه شده، او به تشریح ساز و کار قرارداد هوشمند و این موضوع پرداخته است که کاربران چگونه می‌توانند داده‌ها یا مقادیر را به عنوان ورودی بدهند و اقلام محدودی را از آن دریافت کنند. در دنیای واقعی و در دستگاه فروش خودکار، این اقلام، ساندویچ فوری یا نوشیدنی هستند.

یک مثال ساده: کاربران اتریوم می‌توانند ۱۰ اتر را به دوست خود در یک تاریخ مشخص با استفاده از یک قرارداد هوشمند ارسال کنند. در این شرایط، کاربر یک قرارداد می‌سازد و داده‌ها را در آن قرار می‌دهد تا قرارداد متناسب با نیاز، اجرایی شود. شبکه بلاکچین اتریوم بستری است که برای ساخت و اجرای قراردادهای هوشمند ساخته شده، اما این ابزار برای استفاده موارد محدود نیست و قابل توسعه است در این بلوک‌های سازنده میتوانند «برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز» تشکیل دهند و حتی، شرکت‌های غیرمتمرکز ناشناس یا همان دائو نیز به کمک این قراردادهای هوشمند قابل شکل‌گیری هستند.

شایان توجه است که بیت‌کوین اولین رمزارزی ست که از قراردادهای هوشمند پایه‌ای، در مفهومی استفاده کرد که ارزش یک رمز را، از یک فرد به فردی دیگر انتقال داد. شبکه گره‌ها تنها در صورتی تراکنش‌ها را اعتبارسنجی می‌کنند که شرایط خاصی به وقوع بپیوندد. اما قرارداد هوشمند بیت‌کوین فقط محدود به بحث رمزارز بیت‌کوین است. در مقابل، اتریوم وارد میدان شد که یک زبان اسکریپت‌نویسی است و به توسعه‌دهندگان امکان نوشتن برنامه‌های خودشان را می‌دهد توسعه‌دهندگان میتوانند قراردادهای هوشمند خودشان یا عامل‌های هوشمند را بنویسند. این زبان، اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟ تورینگ کامل است و این بدان معنا است که از انتقال رمز ارز و همچنین طیف گسترده‌تری از دستورات محاسباتی و شرطی و . پشتیبانی می‌کند. قراردادهای هوشمند می‌توانند:

• 🔵 به عنوان یک حساب کاربری چند امضایی عمل کنند، بنابراین سرمایه‌ها تنها زمانی خرج می‌شود که تمام یا بخش مشخصی از افراد با آن موافقت کنند.
• 🔵 توافقات بین کاربرها انجام می‌شود. مثلا، یک نفر از فرد دیگری بیمه خریداری می‌کند.
• 🔵 ابزاری را برای دیگر قراردادها فراهم می‌کند (مشابه با چگونگی کار کردن یک کتابخانه نرم‌افزاری).
• 🔵 اطلاعاتی را پیرامون یک برنامه کاربردی مانند اطلاعات ثبت دامنه یا رکوردهای عضویت، فراهم می‌کند.
• 🔵 راه اندازی سازمان خودگردان غیرمتمرکز

یک قرارداد ممکن است از داده‌های خارجی برای پردازش درستی تحقق شرط کمک بگیرد و قرارداد دیگر می‌تواند شرط را بر اساس اطلاعاتی که از قرارداد اول آمده است، حل و اجرایی کند.

ویژگی ها و مزایای یک برنامه قرارداد هوشمند (DApp یا Decentralized App)

• 🔵 1. متن باز بودن : وقتی برنامه متن باز باشد یعنی همه افراد می‌توانند کدهای برنامه نویسی را ببینند.
• 🔵 2. نامتمرکز بودن : نحوه کارکرد اپ (اپلیکیشن) بر روی بلاکچین نمایان می‌شود.
• 🔵 3. پروتکل : شخص سازنده برنامه، برای آنکه بتوانند قوانینی که خودش می‌خواهد حتماً رعایت شود آنها را در قالب پروتکل در هنگام برنامه نویسی لحاظ می‌کند و تمامی افراد استفاده کننده از برنامه مجبورند از این پروتکل ها پیروی کنند.
• 🔵 4. امکان پرداخت مبلغ ها با ارز دیجیتال
• 🔵 5. حفظ حریم خصوصی
• 🔵 6. استفاده مستقیم این برنامه ها برای کنترل اینترنت اشیا، ذخیره یا انتقال اطلاعات، بازی، محاسبات، ارتباطات و .
• 🔵 7. اپلیکیشن های امروزی همه از یک سرور متمرکز استفاده می کنند که به راحتی می‌توانند از اطلاعات ما سوء استفاده کنند و آنها را بفروشند یا هک بشود. مثل فیس‌بوک که چندین سال پیش، با فروش اطلاعات کاربران سر و صدای زیادی به پا کرد. در بلاکچین حریم اشخاص محفوظ و نشر اطلاعات آنها، دقیقا براساس قرارداد توافقات قبلی صورت میگیرد.
• 🔵8. با استفاده از اپلیکیشن های غیر متمرکز اطلاعات کاربران غیر قابل انتشار و غیر قابل هک می‌شوند. این نوع اَپ ها را می‌توان بر روی شبکه بلاکچین‌هایی مانند Ethereum، EOS، NEO، TRON و غیره، بارگذاری کرد.

قدرت انبوه سازی قراردادهای هوشمند

اتریوم به جای ارائه مجموعه‌ای از عملیات‌های محدود، به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا نرم افزارهای خودکار را روی بلاک چین خود اجرا کنند. بلاک چین اتریوم برای همه کسانی که بتوانند برنامه غیرمتمرکزی ارائه دهند، قابل استفاده است.

با بررسی مورد آخر بیان شده در فهرست امکانات بالا، می‌توان فهمید که قراردادهای هوشمند نیاز به کمک سایر قراردادهای هوشمند دارند. هنگامی که کسی روی یک موضوع خاصی شرط‌بندی می‌کند، یک مجموعه از قراردادها می‌توانند این شرط را بسته به اطلاعاتی تنظیم کنند که از شرایط می‌گیرند.

پلتفرم اتریوم، توسعه دهندگان را قادر می‌سازد تا برنامه‌های کاربردی غیر متمرکز را ایجاد و راه اندازی کنند. یک برنامه غیر متمرکز یا به اختصار «Dapp» می‌تواند بدون نیاز به واسطه‌ها و با استفاده از توزیع جمعی یک عمل مخصوص را انجام دهد. برای مثال بیت کوین یک Dapp است که کاربران می‌توانند توسط آن دارایی‌های دیجیتالی به اسم بیت کوین را به صورت همتا به همتا منتقل کنند.

به طور خلاصه، کارکرد دائو نیز مشابه است. آن‌ها بر قراردادهای هوشمند یا قوانین از پیش برنامه‌نویسی شده‌ای تکیه دارند که در سیستم به وقوع می‌پیوندد. این قراردادهای هوشمند، برای انجام طیف وسیعی از وظایف مانند دلار کردن اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟ سرمایه‌ها پس از تاریخ مشخص یا زمانی که جمعیت مشخصی از رای‌دهندگان موافق بودند، قابل برنامه‌نویسی هستند.

دستورهای خودکار قرارداد‌های هوشمند، چگونه انجام می‌شوند؟

در ابتدا، دارایی‌ها و شرایط قرارداد کدگذاری می‌شوند و در بلاک چین قرار می‌گیرند. این قرارداد بین نودهای پلتفرم توزیع و چندین بار کپی شده است. بعد از اینکه پردازش انجام شد، قرارداد مطابق با شرایط مشخص شده اجرا می‌شود. از زمان هوشمند سازی فرایند‌ها زمان زیادی می‌گذرد با این وجود، بزرگ‌ترین تفاوت فرایند قراردادهای هوشمند با فرایندهای معمولی در اینترنت، غیرمتمرکز بودن و غیرقابل بازگشت بودن آنهاست. مثلا تراکنش‌های بانکی به صورت هوشمند انجام می‌گیرند اما بانک مرکزی می‌تواند از انجام یک تراکنش جلوگیری و یا آن را تصحیح کند. در قراردادهای هوشمند، شخص یا نهادی قادر به کنترل یک قرارداد نیست و وقتی مفاد یک قرارداد صحیح باشد، این قرارداد به صورت کاملا خودکار اجرا می‌شود.

چنانکه گفته شد، اتریوم کد قراردادهای هوشمند را زمانی اجرا می‌کند که یک کاربر یا قرارداد دیگر، پیام‌های خود را با کارمزد تراکنش‌های کافی ارسال می‌کند. سپس، ماشین مجازی اتریوم قراردادهای هوشمند را به صورت «بایت‌کد» یا یک مجموعه از صفر و یک‌ها اجرا می‌کند. این بایت‌کدها قابل خواندن و تفسیر توسط شبکه هستند.

معایب قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند می‌توانند عملکردها را پردازش و کارکردها را اثبات کنند مانند بسیاری از ایده‌های موجود در صنعت اتریوم، یکی از مباحثی که سردرگمی ایجاد کرده، مبحث مفهوم درونی قراردادهای هوشمند است و به نوعی، ناسازگاری ظریفی میان عنوان و آنچه در عمل به وقوع می‌پیوندد وجود دارد.

تا به حال هر چه از قراردادهای هوشمند گفتیم در واقع مزایا و نقاط قوت این پروتکل بوده است حال کمی هم به معایبش بپردازیم، پژوهشی که توسط مایکروسافت انجام شده حاکی از آن است که نوشتن قراردادهای هوشمند بدون نقص در بلاکچین، در عمل کاری بسیار دشوار است. در این پژوهش از هک دائو برای ردیابی مشکلات بهره برده شده است در هک دائو ابزارهای خاصی برای کاوش و اعتبارسنجی قراردادها طراحی و به کار گرفته شده همچنین، تحلیل کلان مقیاس، از آسیب‌پذیری‌های زیاد این قراردادهای هوشمند پرده‌برداری می‌کند. این گزارش تایید میکند که میتوان، برابری یک برنامه Solidity و کدهای EVM را سنجید و ارزیابی کرد. در همین راستا، یکی از مشکلات مرتبط با استفاده از قراردادهای هوشمند روی بلاکچین، باگ‌ها هستند که شامل حفره‌های امنیتی می‌شوند و گاه مثل یک گاو پیشانی سفید، برای همه مشهودند ولی امکان اصلاح سریع آن‌ها وجود ندارد.

یک مثال از این مورد، حمله انجام شده در ۲۸ خرداد ۱۳۹۵ (۱۷ ژوئن سال ۲۰۱۶) روی دائو است که امکان توقف سریع یا معکوس کردن آن وجود نداشت. مشاهده‌کنندگان می‌دیدند که مهاجمان به آهستگی در حال تخلیه وجوه هستند، اما نمی‌توانستند کاری را برای توقف این موضوع انجام دهند. (به بیان فنی، هکر از قوانینی پیروی می‌کرد که مستقر شده بودند.) توسعه‌دهندگان ارشد اتریوم تاریخچه تراکنش‌ها را معکوس کردند تا سرمایه‌ها را به مالکان آن‌ها بازگردانند. بهترین راهکار برای مدیریت موقعیت‌های مشابه، هنوز در میان توسعه‌دهندگان پلتفرم اتریوم و مدافعان دائو محل بحث است.

تکنولوژی بعدی و برتر از اسمارت کانترکت چیست ؟

🔸 ‏Fat Contract نوعی برنامه غیرمتمرکز است که بسیار پیشرفته‌تر، سریع‌تر، امن‌تر و قوی‌تر از قراردادهای هوشمند یا Smart Contract بوده و برخلاف Smart Contract، به تمامی سرویس‌های خارج از بلاکچین نیز دسترسی دارد.

در شبکه هاي اجتماعي همراه ما باشيد :

شامل آموزش، اخبار فاندامنتال ، تحلیل های روز ارزهای ديجيتال

اتریوم ۲ چیست؟

اتریوم ۲ یک نسخه جدید برای بلاک چین موجود اتریوم است. این برنامه با هدف افزایش سرعت ، کارایی و مقیاس پذیری شبکه اتریوم ایجاد شده است و افزایش تعداد معاملات را نیز فراهم می کند.
«اثبات سهام» و «شاردینگ» دو تغییر مهم در اتریوم ۲ هستند که در نهایت باعث افزایش شدید سرعت تراکنش‌ها و کاهش کارمزدها می‌شود .
اتریوم ۲ با نام های Eth2 یا Serenity نیز شناخته میشود.

اثبات سهام چیست؟

اتریوم از مکانیزم«اثبات کار» (PoW) یا همان استخراج استفاده می‌کند. این مکانیزم برای ساخت بلاک‌ها در بلاک چین، از توان محاسباتی فیزیکی ماینر ها استفاده می‌کند. در اتریوم ۲، از مکانیزم اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کند، اثبات سهام، در واقع امنیت، مقیاس‌پذیری و بهره‌وری انرژی را در اتریوم بهبود می‌بخشد.
در اثبات سازوکار اجماع سهام ، اعتبار سنج ها به جای استخراج کنندگان وجود دارد. نقش اصلی آنها پیشنهاد بلوک های جدید ، تأمین توان محاسباتی ، ذخیره سازی و پهنای باند برای تأیید معاملات است.

شاردینگ چیست؟

زنجیره شارد یا Shard Chain، مکانیزمی برای بهبود مقیاس‌پذیری است که باعث افزایش کارایی بلاک چین اتریوم خواهد شد. با اجرای شاردینگ، معاملات را میتوان به‌صورت موازی و نه متوالی، پردازش کرد.
شاردینگ در واقع نوعی پارتیشن‌بندی است که در آن یک پایگاه داده‌ بسیار بزرگ، به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم می‌شود تا مدیریت پایگاه داده آسان‌تر و زمان پاسخ‌دهی کوتاه‌تر شود.این باعث می شود که کل شبکه کارایی بیشتری داشته باشد زیرا یک اعتبار سنج مجبور نیست که به تنهایی از پس کار برآید. هر اعتبار سنج اطلاعات مربوط به خود را حفظ می کند. این اعتبار سنج ها همچنین مرتباً بین بخش های کوچکتر جابجا می شوند تا از هر نوع دستکاری جلوگیری کنند.

تفاوت بین اتریوم و اتریوم ۲چیست؟

اتریوم از مکانیسم اثبات کار (PoW) استفاده می کند ، در حالی که اتریوم ۲ از مکانیسم اثبات سهام (PoS) استفاده می کند.

اثبات مکانیزم کار، فرایندی پرمصرف است که در آن معماهای پیچیده ریاضی توسط ماینرها با کمک قدرت پردازش سخت افزار کامپیوتر رمزگشایی می شوند. این همچنین برای تأیید معاملات جدید استفاده می شود. هر کس که ابتدا پازل را رمزگشایی کند ، یک معامله جدید اضافه می کند که شامل سوابق معاملاتی قبلی است که بلاکچین را تشکیل می دهد.

در مکانیسم اثبات سهام ، برای تأیید معامله به جای استفاده ازماینرها از اعتبار سنج های تراکنش استفاده می شود. اعتبارسنج ها بسته به زمان و مقدار رمزنگاری که دارند باید یک پیشنهاد دهند. وقتی اکثریت اعتبارسنجان ادعا می کنند که بلوک را دیده اند ، به بلاکچین اضافه می شود و برای موفقیت در اجرای پیشنهاد بلوک پاداش می گیرند.

PoS مکانیزم کارآمدتری در مقایسه با PoW است زیرا از قدرت محاسباتی کمتری برای تأمین امنیت بلاکچین استفاده می کند.

چگونه اتریوم ۲ از امنیت بیشتری برخوردار است؟

مهمترین مزیت اتریوم ۲ مقیاس پذیری آن است. اتریوم ۲ می تواند حداکثر ۱۰۰۰۰ تراکنش در ثانیه انجام دهد در حالی که اتریوم می تواند فقط ۳۰ تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. این امر همچنین منجر به تاخیرهای زیاد و ازدحام شبکه می شود که در اتریوم ۲ وجود نخواهد داشت. اجرای زنجیره های شارد باعث سرعت بخشیدن به شبکه می شود و می تواند به راحتی مقیاس بندی شود زیرا معاملات به جای زنجیره های متوالی در زنجیره های موازی انجام می شوند.

آینده اتریوم ۲

بیش از ۱۴۰۰ پروژه اتریوم در حال ساخت است.
ارتقا اتریوم در سه مرحله؛ فازهای ۰ ، ۱ و ۲ ارائه می شود.

در فاز صفر که اولین مرحله از پیاده‌سازی اتریوم ۲ است،‌در دسامبر سال ۲۰۲۰ راه اندازی شد. در این مرحله بیکن چین “Beacon Chain” اجرا خواهد شد. بیکن چین در واقع دفتر ثبت اطلاعات اعتبارسنج‌ها را مدیریت می‌کند و مکانیزم اجماع اثبات سهام را در اتریوم ۲ پیاده‌سازی میکند.

فاز ۱ که دومین مرحله از اتریوم ۲ است و پیش بینی می‌شود در سال ۲۰۲۱ راه‌اندازی شود.
در این فاز شاردینگ اتفاق می افتد و بلاک چین اتریوم به ۶۴ زنجیره جداگانه تقسیم خواهد شد. در نتیجه تراکنش‌ها، ذخیره‌سازی اطلاعات و پردازش آنها با سرعت بیشتری انجام خواهد شد .
شاردینگ باعث می‌شود سرعت پردازش تراکنش‌ها و داده‌ها در اتریوم۲، حداقل حدود ۶۴ برابر سریع‌تر از اتریوم باشد. اما در عمل طراحی زنجیره‌های شاردینگ به گونه‌ای انجام شده است که اتریوم ۲ صدها برابر سریع‌تر از اتریوم باشد.

سومین مرحله از راه‌اندازی اتریوم ۲ احتمالاً در سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ اجرا خواهد شد. این فاز شامل اضافه‌کردن حساب‌های اتریوم و قابلیت انتقال و برداشت، ساخت محیط‌هایی برای اجرای برنامه‌های مقیاس‌پذیر در بستر اتریوم ۲ و واردکردن زنجیره اتریوم در یکی از شاردهای اتریوم ۲ و پایان‌دادن به فعالیت مکانیزم اثبات کار است.

نحوه شرکت در سهام گذاری اتریوم ۲

برای شرکت در سهام گذاری اتریوم ۲ باید validator Node را اجرا کرده و توکن‌های اتر خود را در قرارداد سپرده قفل کنید.
برای سهام گذاری در اتریوم ۲، به ۳۲ واحد توکن اتر نیاز دارید. اگر کمتر از ۳۲ اتریوم دارید، می‌توانید به یک Staking Pool بپیوندید. استیکینگ پول‌ به شما اجازه می‌دهند تا بدون نیاز به اجرای نود شخصی خود، در فرایند سهام‌گذاری شرکت کنید.
در استخر RocketPool می‌توانید با پرداخت مقدار کمی کارمزدفرایند سهام‌گذاری را آغاز کنید. استخر های زیادی برای انجام این کار وجود دارد.

ویتالیک بوترین مقدار سود سالانه را نسبت به مقدار اتر استیک شده در شبکه، بین ۱٫۵ تا ۱۸ درصد تعیین کرده بود. جاستین دریک، توسعه‌دهنده اتریوم ۲، مقدار سود ۵ درصدی را برای ولیدیتورها تعیین کرده است. قیمت ارز دیجیتال اتریوم نیز روی مقدار سود تاثیرگذار خواهد بود.

استخراج اتریوم چگونه است؟

اکنون که با نحوهٔ کار استخراج اتریوم آشنا شدید، ممکن است بخواهید بدانید که چگونه می‌توانید در مسابقهٔ استخراج اتریوم به رقابت بپردازید.

به‌طور خلاصه، استخراج مانند یک چسب است که فروشگاه اپ غیرمتمرکز اتریوم را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد. این کار از طریق اجماع نظر در خصوص اعمال تغییر در اپلیکیشن‌هایی که در حال اجرای شبکه هستند، صورت می‌گیرد.

برای به‌دست آوردن اتریوم، ماینرها کامپیوترها را برای حل معماهای رمزنگاری تنظیم کرده و برای باز کردن قفل یک دستهٔ جدید از دارایی‌ها می‌بایست تعداد زیادی مسائل محاسباتی را امتحان کنند.

از لحاظ تئوری، یکی از نکات جذاب در مورد بلاک چین‌های باز این است که هرکسی می‌تواند کامپیوتر خود را به‌گونه‌ای تنظیم کند تا با تمرکز بر روی این معماهای رمزنگاری شده برندهٔ پاداش‌ شود.

برای آشنایی با نحوه‌ی کارکرد اتریوم می‌توانید مقاله «اتریوم چگونه کار می‌کند؟» را مطالعه نمایید.

نکتهٔ جالب اینجاست که استخراج در بلاک چین‌های بزرگ به‌مرور زمان به انرژی بیشتر و بیشتری نیاز دارد، زیرا افراد بیشتری در سخت‌افزارهای قدرتمندتری سرمایه‌گذاری می‌کنند.

امروزه علی‌رغم اینکه افرادی که با توان کامپیوتری کم اقدام به استخراج می‌کنند شانس کمی برای پیروزی دارند اما هنوز هم استخراج اتریوم یک تفریح قدیمی و قابل‌اجرا برای علاقه‌مندان محسوب می‌شود.

انتخاب سخت‌افزار استخراج

قبل از شروع، به سخت‌افزار کامپیوتری ویژه‌ای نیاز دارید تا بتوانید به‌صورت تمام‌وقت به استخراج بپردازید.

دو نوع سخت‌افزار استخراجی وجود دارد: CPUها و GPUها.

GPUها به دلیل نرخ هش بالاتر به خود می‌بالند. این موضوع بدین معناست که این سخت‌افزارها می‌توانند پاسخ‌های معما را سریع‌تر حدس بزنند. در زمان نگارش این مقاله، در حال حاضر GPUها تنها گزینه برای استخراج اتریوم هستند.

دو نوع سخت‌افزار استخراجی وجود دارد: CPUها و GPUها. GPUها به دلیل نرخ هش بالاتر به خود می‌بالند. این موضوع بدین معناست که این سخت‌افزارها می‌توانند پاسخ‌های معما را سریع‌تر حدس بزنند. در زمان نگارش این مقاله، در حال حاضر GPUها تنها گزینه برای استخراج اتریوم هستند.

راه‌اندازی کارت گرافیک کار پیچیده‌ای است. شما می‌توانید تعداد زیادی از حالت‌های راه‌اندازی را مرور و بررسی کنید. با این کار شما می‌توانید سودمندترین گزینه را براساس بازدهی نرخ هش، مصرف برق و هزینهٔ اولیهٔ کارت گرافیک انتخاب کنید.

شاید شما بخواهید یک دکل استخراجی راه‌اندازی کنید. دکل استخراجی، ماشینی است که از چندین GPU تشکیل‌شده و ممکن است ساخت آن یک هفته به‌طول بینجامد.

ماشین‌حساب محاسبهٔ سود ماینینگ، با توجه به نرخ هش و هزینه‌های مرتبط با مصرف برق مقدار احتمالی درآمد شما را محاسبه می‌کند.

برخلاف بیت‌ کوین، ‌در حال حاضر دستگاه‌های اسیک قدرتمند و سریع به‌منظور استخراج اتریوم در دسترس نیست.

نصب نرم‌افزار

پس از انتخاب سخت‌افزار استخراج اتریوم، مرحله بعد نوبت نصب نرم‌افزار است. ابتدا برای اتصال به شبکه، ماینرها می‌بایست با یک کلاینت به شبکه متصل شوند.

برنامه‌نویسان آشنا به خط دستور (راهی مؤثر برای برقراری رتباط با سرور) می‌توانند geth را نصب کنند. این برنامه با استفاده از زبان برنامه‌نویسی “Go” نوشته شده و یک گره اتریوم را اجرا می‌کند. از این برنامه به‌عنوان رابطی بین کامپیوتر و سخت‌افزار شما با مابقی کامپیوترهای درگیر در شبکهٔ اتریوم یاد می‌شود. شما می‌توانید برنامه Geth را متناسب با سیستم عامل خود (ویندوز، مک OS یا لینوکس) دانلود کنید.

برای دریافت قیمت‌آنلاین اتریوم از صفحه «قیمت اتریوم» دیدن نمایید.

زمانی که این برنامه را نصب کردید، گرهٔ شما می‌تواند با سایر گره‌ها در تعامل باشد و به شبکهٔ اتریوم متصل شود. علاوه بر استخراج اتریوم، این برنامه رابطی را جهت راه‌اندازی قرادادهای هوشمند و ارسال تراکنش‌ها به شما فراهم می‌آورد.

آزمایش

با استفاده از این برنامه، امکان استخراج اتریوم بر روی شبکهٔ شخصی به‌صورت آزمایشی وجود دارد. با این کار، شما می‌توانید قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (فعالیت‌هایی که به استفاده از توکن نیاز دارند) را تجربه و آزمایش کنید.

برای استخراج در شبکهٔ آزمایشی به‌هیچ سخت‌افزار خاصی نیاز ندارید. برای این کار شما تنها به یک کامپیوتر خانگی که geth یا کلاینت دیگری بر روی آن نصب شده باشد نیاز دارید. ولی بدیهی است که استخراج اتریوم تقلبی خیلی سودآور نخواهد بود.

نصب Ethminer

اگر به استخراج اتریوم واقعی علاقه دارید، می‌بایست نرم‌افزار استخراج را نصب کنید.
اکنون که یک کلاینت دانلود کرده‌اید‌ و گرهٔ شما به بخشی از شبکه مبدل است، می‌توانید Ethminer را دانلود کنید. پس از نصب، گرهٔ شما رسماً در ایمن‌سازی شبکهٔ اتریوم نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

ملحق شدن به یک استخر استخراج

به‌عنوان یک ماینر، بعید است که خود به تنهایی قادر به استخراج اتریوم باشید.

به‌همین دلیل است که ماینرها توان کامپیوترهای خود را تجمیع کرده و استخرهای استخراجی را تشکیل می‌دهند. این کار باعث می‌شود تا شانس این افراد برای حل معماهای رمزنگاری و کسب اتریوم افزایش یابد. سپس این افراد متناسب با نیرویی که ماینر آن‌ها برای کار استخراج تخصیص داده است، در سود کسب‌شده سهیم می‌شوند.

عوامل زیادی در عضویت به استخر استخراج دخیل هستند. هر استخر برای همیشه پابرجا نبوده و نیروی محاسباتی هر استخر دائماً در حال تغییر است، بنابراین برای عضو شدن در یک استخر می‌بایست چند عامل را در نظر گرفت.

یکی از نکاتی که می‌بایست به ذهن بسپارید این است که هر استخر ساختار پرداختی متفاوتی دارد.

استخرهای استخراج بر روی وب‌سایت خود دارای چند نوع فرآیند ثبت‌نام هستند. بنابراین ماینرها می‌توانند به استخر پیوسته و فرآیند استخراج را آغاز کنند.

به‌یاد داشته باشید که جهان استخراج در معرض تغییرات شدیدی قرار دارد. ابزاری که امروز انتخاب می‌کنید ممکن است سال بعد منسوخ شوند.

همچنین ممکن است برخی از استخرهای استخراج از بین بروند و چندین استخر جدید به‌وجود آیند. بنابراین بهتر است که نسبت به تغییرات این صنعت آگاه و هشیار باشید.

اگر سوال یا ابهامی در مورد نحوه‌ی استخراج اتریوم دارید در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید. در سریع‌ترین زمان ممکن پاسخگوی شما عزیزان هستیم.

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

همه چیز درمورد «ابر رایانه جهانی» / از اتریوم نسخه۲ چه می‌دانید؟

اتریوم از همان اول رویای تبدیل شدن به ابر رایانه جهانی را داشت اما خب هنوز ناقص‌تر از این حرفا است اما اتریوم می‌خواهد با نسخه۲ این رویا را تحقق ببخشد.

به گزارش تجارت‌نیوز، «اتریوم می‌تواند یک ابر رایانه جهانی باشد. ابر رایانه‌ای که قدرت متمرکز را تار و مار می‌کند. اتریوم جایی برای ایجاد دنیایی جدید با ساخت انواع پلتفرم‌ها است.»

سال‌ها پیش ویتالیک بوترین، خالق اتریوم این ارز دیجیتال را اینگونه توصیف کرد. شبکه‌ای بزرگ که خیلی زود جای خود را در میان رمزارزها پیدا کرد. میلیاردها دلار سرمایه جذب کرد و حالا دومین ارز دیجیتال برتر بازار رمزارزها است. اما اتریوم هنوز ناقص‌تر از آن است که بتواند ابر رایانه جهانی باشد.

اتریوم در چند سال اخیر بارها ارتقا پیدا کرده است. shard chains، the merge، beacon chain آپدیت‌های اخیر این ارز دیجیتال بودند برای رسیدن به نسخه۲ بود. هدف این آپدیت‌ها حل مشکلات مقیاس‌پذیری و تغییرات ساختاری در اتریوم بود اما خب هنوز یک پای اتریوم می‌لنگد.اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟

اتریوم نسخه۲ بزرگ‌ترین بروزرسانی این ارز دیجیتال است. همان اقدامی که احتمالا بعدش اتریوم ابر رایانه جهانی می‌شود. در این بروزرسانی اتریوم از زیرساخت اثبات کار به اثبات سهام تغییر می‌کند. اثبات سهام (pos) به مقیاس‌پذیری و افزایش سرعت تراکنش‌ها کمک می‌کند.

چرا پای اتریوم می‌لنگد؟

بیایید از این موضوعات که اتریوم بهترین و تنهاترین پلتفرم قرارداد هوشمند است بگذریم. دیگر اتریوم تنها نیست و حالا رقبای قدرتمندی دارد. این رقبا در برخی از موارد به مراتب از اتریوم بهترند. پای اتریوم می‌لنگد چون هزینه تراکنش بالایی دارد. ضعیف است چون هش‌ریت ضعیف‌تری نسبت به سایر پلتفرم‌ها دارد. سرعت تراکنش و مقیاس‌پذیری اتریوم به مراتب کمتر از اوالانچ است.

اتریوم برای اینکه بتواند در چرخه بماند مجبور به تغییر است. این روزها مصرف انرژی پلتفرم‌های اثبات کار به یک مساله تبدیل شده است. علاوه بر آن اثبات کار دیگر کارایی لازم را ندارد.

اتریوم۲ چگونه است؟

ارتقا به اتریوم۲ یعنی همان بکوب و از نو بساز خودمان. البته قرار نیست اتریوم خراب شود تا نسخه۲ ساخته شود. توسعه‌دهندگان از سال ۲۰۲۰ روی اتریوم کار کردند تا این ارز دیجیتال اثبات سهام باشد. نسخه۲ سریع‌تر، در دسترس‌تر و ایمن‌تر خواهد بود. اثبات سهام مزایای بیشتری به کاربران ارائه می‌کند.

اثبات سهام یا اثبات کار؟

آن زمان که بلاکچین شروع به کار کرد روش اصلی و غالب اثبات کار بود. بیت‌کوین هم از همین روش استفاده کرد. اثبات کار به نوعی همان اعتبارسنجی بلوک‌ها توسز ماینرها است. ماینرها بیت‌کوین الگوریتم‌های پیچیده را حل می‌کنند و بعد از تایید بلوک ماینرها بیت‌کوین جایزه می‌گیرند. هر بلوک تراکنشی منحصر به‌فرد دارد. هر بلوک یک کد ۶۴ رقمی منحصر به‌فرد دارد که آن را از سایر بلوک‌ها متمایز می‌کند.

متاسفانه استخراج رمزارزها با محیط زیست سازگار نیست. استخراج بیت‌کوین برق زیادی مصرف می‌کند. علاوه بر آن با گذشت زمان و افزایش سختی شبکه، استخراج عملا دیگر سودی ندارد. اثبات سهام محدودیت‌های اتریوم را برطرف می‌کند. در این الگوریتم اعتباردهنده جای استخراج‌کننده را می‌گیرد. هر کسی ارز دیجیتال بیشتری داشته باشد پاداش بیشتری به عنوان اعتباردهنده می‌گیرد. مکانیسم اثبات سهام برقی برای استخراج ارز دیجیتال مصرف نمی‌کند. تراکنش سریع‌تر انجام می‌شود و کسانی که ارز زیادی دارند در فرایند شرکت داده می‌شوند.

در پلتفرم اثبات سهام هرچقدر تعداد کاربران بیشتر باشد امنیت شبکه افزایش پیدا می‌کند. چون این نوع از پلتفرم دسترسی خیلی بهتری دارد می‌توان گفت که طبیعتا کاربران بیشتری هم دارد. علاوه براین عدم تمرکز از حمله ۵۱ درصدی جلوگیری می‌کند. در پلتفرم اثبات کار اگر هکر بتواند به ۵۱ درصد ارزهای دیجیتال دسترسی پیدا کند می‌تواند شبکه را در اختیار داشته باشد.

اتریوم پرواز می‌کند؟

بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که اتریوم نسخه۲ به این دلیل که مصرف انرژی را ۹۸ درصد کاهش می‌دهد با تقاضای زیادی همراه اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟ اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟ است. همچنین کارشناسان عقیده دارند که اتریوم نسخه۲ می‌تواند باعث پرواز سایر آلت‌کوین‌ها مانند متیک و سولانا شود. اتریوم نسخه۲ تورم منفی دارد. این یعنی هرسال افزایش قیمت دارد نه کاهش قیمت.

پیش‌بینی‌ها از قیمت اتریوم زیاد است. یکی عقیده دارد اتریوم ۱۰ هزار دلار می‌شود و دیگری پیش‌بینی می‌کند ۳۵ هزار دلاری می‌شود. در هرصورت دیدگاه‌‎ها به اتریوم۲ مثبت است.

مراحل انتقال اتریوم به نسخه۲

قبل از هر چیزی باید بگوییم که نیازی نیست دارندگان اتریوم برای آپدیت کاری بکنند. این آپدیت مانند ارتقای نرم‌افزار است و روی شبکه اعمال می‌شود و ارزهای دیجیتال مردم سرجای خودش می‌ماند.

فاز صفر:

این مرحله در سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی شد که اولین مرحله انتقال به نسخه۲ بود. این ویژگی به کاربران امکان این را می‌دهد که ارزهای دیجیتال خود را روی شبکه قفل کنند. beacon chain در کنار شبکه اصلی اتریوم را به اثبات سهام شدن نزدیک می‌کنند. فاز صفر بر بلاکچین اتریوم تاثیر زیادی نداشت.

Beacon Chain: این سیستم را مکانیسم هماهنگی اتریوم۲ می‌‍دانند. مسئولیت ایجاد بلوک‌های جدید و اعتبارسنجی آن‌ها را برعهده دارد. علاوه بر آن به اعتبارسنجان هم پاداش می‌دهد.

قرار بود فاز۱ در اواسط سال ۲۰۲۱ راه‌اندازی شود اما به تاخیر افتاد. فاز۱ قابلیت ادغام beacon chain با شبکه است. یعنی فاز۱ قراردادهای هوشمند در شبکه اثبات کار را راه‌اندازی می‌کند. شاردینگ: به فرایند تقسیم بلاکچین به زنجیره‌های کوچک‌تر شاردینگ می‌گویند. زنجیره‌های کوچک‌تر با کاهش سخت‌افزار مورد نیاز اجرای قراردادهای خود را آسان‌تر می‌کند. این قابلیت کمک می‌کند تا تراکنش‌ها را بدون شلوغی زنجیره اصلی تایید کند.

فاز دو را Ewasm معرفی کردند. این بخش از شبکه را کنسرسیوم وب جهانی هم می‌خوانند و راهی برای اجرا و ثبت قرارداد هوشمند است. بعد از این مرحله اتریوم یک ماشین مجازی EVM است که آن را ابر رایانه جهانی می‌کند. کاربران می‌توانند از هر جای دنیا به این رایانه دسترسی داشته باشند. می‌توانند برنامه‌های غیرمتمرکز را روی این رایانه اجرا کنند. علاوه بر این EVM اتریوم 2 چگونه کار می‌کند؟ امکان فسخ قرارداد و هزینه تراکنش قرارداد را بررسی می‌کند. پیاده‌سازی EWASM باعث می‌شود اتریوم سریع‌تر شود و هزینه تراکنش‌ها کاهش پیدا می‌کند.

اتریوم ابر رایانه دنیا می‌شود؟

بالاخره یک جایی اتریوم باید فکری به حال هزینه تراکنش بالا و زمان زیاد تراکنش کند. اثبات کار بودن اتریوم انرژی زیاد هدر می‌دهد و همین هم می‌تواند مانند طنابی برای خفه کردنش استفاده شود. اگر اتریوم۲ اجرا شود همه کارهایی که اتریوم حالا می‌تواند انجام دهد بسیار بهتر صورت می‌گیرند. نکته دیگر اینکه قطعا ارتقای اتریوم به افزایش قیمت این ارز دیجیتال کمک زیادی می‌کند و حتی برخی پیش‌بینی می‌کنند اتریوم نسخه۲ در بلندمدت ۳۵ هزار دلاری خواهد شد.

اگر حالا به خاطر هزینه تراکنش از توکن‌های ERC20 فراری هستید احتمالا اتریوم نسخه۲ شما را طرفداران این شبکه می‌کند.