چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟


درآمد سالیانه و سال‌های بعد استهلاک پذیر است و در اظهارنامه عملکردی جدولی با نام استهلاک زیان سنواتی وجود دارد که مانند زیان سنواتی در این جدول لحاظ می شود و این مبلغ در جدول محاسبه مالیات در اظهارنامه لحاظ می گردد و محاسبه مبلغ مالیات سال جاری را تغییر میدهد.

روش‌های تعیین حد سود و زیان

روش‌های مختلفی برای تعیین حد سود و زیان در بازار سهام وجود دارند و همان‌گونه که در مقاله قبلی توضیح داده شد؛ اکثر معامله‌گران به منظور پیش‌بینی نقاط خروج احتمالی از بازار، از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. در این مطلب به بیان مهم‌ترین روش‌های تعیین حد سود و ضرر بر مبنای قیمت، با ذکر مثال‌هایی از بازار سهام خواهیم پرداخت.

فواصل قیمتی مشخص نسبت به ناحیه ورود

برخی سرمایه‌گذاران رویکرد تحلیلی خاصی نداشته و بیشتر روی اعداد ثابت تمرکز دارند. معیار اصلی در این روش، میزان فاصله نقاط خروج نسبت به ناحیه ورود است که معمولاً این فواصل بر اساس واحد درصد بیان می‌شوند. این مقادیر بر مبنای شرایط کلی بازار (نظیر محدودیت نوسان مجاز روزانه)، نوسانات ذاتی سهم و سایر موارد تعیین خواهند شد. در نمودار زیر که مربوط به سهام شرکت ایران خودرو است؛ معامله‌گر پس از شکست سطح مقاومتی تصمیم به ورود می‌گیرد و بر اساس یک استراتژی شخصی، مقدار ثابت %۱۰ حد ضرر نسبت به نقطه ورود در نظر گرفته است. با توجه به اینکه نسبت پاداش به ریسک معاملاتش روی عدد ۲ تنظیم شده است؛ حد سود از ناحیه ورود به بازار، %۲۰ فاصله خواهد داشت.

فواصل قیمتی نسبت به ناحیه ورود

اعداد رند

استفاده از اعداد رند در تحلیل تکنیکال کلاسیک و به طور کلی تعیین نقاط بازگشت بازار سهام، بسیار مرسوم است. معامله‌گران کهنه‌کار بازار مالی نیز به این سطوح توجه ویژه‌ای داشته و هنوز هم نسبت به کارایی آن‌ها دیدگاه مثبتی دارند. عموماً رسیدن قیمت به محدوده اعداد رند در نمودار، موجب ایجاد تحرکات خاصی در عرضه و تقاضای بازار می‌شود. برخی معامله‌گران با قرار دادن نقاط خروج خود در این سطوح سعی دارند؛ حد سود و زیان مطمئنی داشته باشند. به منظور درک بهتر مطلب، موقعیت معاملاتی فرضی زیر را در سهم وبصادر در نظر بگیرید. پس از شکست نقطه تلاقی خط روند و سطح مقاومتی، فرد اقدام به ورود نموده است که با نسبت بازده به ریسک برابر ۱، مقادیر ۸۰۰ و ۵۰۰ ریال را به ترتیب به عنوان حد سود و زیان احتمالی این معامله در نظر گرفته است.

اعداد رند

اندیکاتورها

بدون شک یکی از پرطرفدارترین ابزار نموداری در میان معامله‌گران بازار مالی اندیکاتورها هستند که خود به چندین نوع تقسیم می‌شوند. این ابزارها به حدی مورد علاقه سرمایه‌گذاران است که به عناوین مختلفی نظیر تحلیل بازار، نقطه ورود و نواحی خروج از آن‌ها استفاده می‌کنند. مهم ترین دلیل محبوبیت اندیکاتورها در میان معامله‌گران مبتدی، سهولت کاربری آن‌ها است. اندیکاتورها بر اساس ماهیت و دسته بندی موجود در پلتفرم‌های تحلیلی، به چهار نوع کلی روند یاب، مبتنی بر حجم، اسیلاتورها و اندیکاتورهای تدوین شده توسط آقای بیل ویلیامز تقسیم بندی می‌شوند.

میانگین متحرک یکی از کاربردی ترین اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال است که یکی از موارد استفاده آن تعیین نقاط خروج می‌باشد. میانگین‌ها معمولاً به صورت منفرد یا چندگانه استفاده می‌شوند. در تصویر زیر یک موقعیت معاملاتی را مشاهده می‌کنیم که نقاط ورود و خروج کاملاً بر اساس تقاطع دو میانگین متحرک شکل گرفته اند.

اگر قیمت بالاتر از میانگین‌ها قرار داشته و یک تقاطع مثبت نیز اتفاق بیفتد(یعنی خط قرمز رنگ که متعلق به میانگین ۴۰ روزه است، میانگین متحرک۶۰ روزه را به سمت بالا بشکند) اقدام به خرید نموده و زمانی که میان قیمت و میانگین متحرک ۴۰ روزه، یک شکست قیمتی نزولی رخ دهد؛ باید از معامله خارج شویم. در واقع یک نقطه خروج غیرثابت انتخاب شده است که به صورت هم‌زمان حد سود و زیان را پوشش می‌دهد.

اندیکاتورها

فیبوناچی

افرادی که سواد ریاضی داشته باشند؛ مطمئناً سری اعداد فیبوناچی را می‌شناسند و داستان معروف آن را نیز شنیده‌اند. مجموعه ابزار فیبوناچی در پلتفرم‌های معاملاتی بازار مالی، یکی از قدرتمندترین ابزارهای تحلیلی به شمار می‌آیند که حتی می‌توان صرفاً بر مبنای آن‌ها یک استراتژی معاملاتی کامل تدوین نمود! فیبوناچی بازگشتی یکی از محبوب ترین ابزار تحلیل نموداری فیبوناچی است که معامله‌گران بسیاری از سطوح آن به عنوان نقاط کلیدی ورود و خروج از معامله استفاده می‌کنند. با مشاهده نمودار قیمت شرکت مخابرات ایران متوجه می‌شویم که معامله‌گر «الف» بر اساس تلاقی خط روند صعودی، سطح حمایتی کلاسیک و ناحیه %۳۸ فیبوناچی بازگشتی در یک نقطه، اقدام به خرید نموده است. حد سود این معامله در سطح صفر درصد فیبوناچی یا همان قله قبلی و حد ضرر آن نیز در ناحیه %۶۱.۸ که درصد طلایی فیبوناچی می‌باشد؛ قرار داده شده است.

فیبوناچی

سطوح حمایت و مقاومت

تعداد کثیری از معامله‌گران قدیمی بازار، به این سطوح ساده اما مهم در نمودار قیمت، توجه خاصی داشته و بخش مهمی از استراتژی معاملاتی آن‌ها را شامل می‌شود. تئوری اصلی در استفاده از حمایت و مقاومت کلاسیک این است که بر اساس روانشناسی جمعی اگر قیمت از یک ناحیه بازگشت داشته باشد؛ ممکن است دفعات بعدی نیز با رسیدن به این نقطه، سرمایه‌گذاران واکنش مشابهی داشته باشند. به همین دلیل استفاده از این سطوح به عنوان نقاط خروج از بازار، کار بسیار عاقلانه‌ای به نظر می‌رسد. زیرا، در صورت شکست این نواحی، هشدار جدی مبنی بر تغییر روند صادر شده و منطقی است که از معامله خارج شویم. در مثال زیر بر اساس نماد تاپیکو، نمونه‌ای از موقعیت‌های معاملاتی را مشاهده می‌کنیم که نقاط حد سود و زیان بر اساس سطوح حمایت و مقاومت مشخص شده‌اند.

سطوح حمایت و مقاومت

خطوط روند

همانند سطوح حمایت و مقاومت کلاسیک، خط روند نیز یکی از مفاهیم ابتدایی و مهمی است که به تحلیلگران فنی آموزش داده می‌شود. این خطوط که طبق قواعد مشخصی، از اتصال نقاط بازگشت قیمت در نمودار تشکیل می‌شوند، یکی از قدرتمند ترین ابزارهای تحلیلی در بازار مالی به شمار می‌روند. خط روند به صورت انفرادی یا در نقاط تلاقی با سایر ابزار تحلیل، قابلیت استفاده دارد. این خطوط به دلیل اینکه یکی از مبانی اصلی تحلیل تکنیکال تلقی می‌شوند؛ ابزار دیگری نیز بر اساس آن‌ها تدوین یافته‌اند. به عنوان نمونه کانال‌های قیمتی از نمونه ابزار مرسوم در تحلیل نموداری می‌باشند که بر مبنای خطوط روند چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ ترسیم می‌شوند.

در موقعیت معاملاتی فرضی ذیل مشاهده می‌کنید که پس از ترسیم یک کانال قیمتی صعودی در نمودار روزانه سهم ملی صنایع مس ایران، معامله‌گر «ب» پس از شکست ناحیه مقاومتی کوتاه مدت، اقدام به خرید سهم می‌نمایند. در چنین موقعیت‌هایی معامله‌گران بلندمدتی می‌توانند، از خطوط کف و سقف کانال به ترتیب به عنوان حد زیان و سود بهره ببرند و در صورتی که سرمایه‌گذار افق کوتاه ‌مدتی را مد نظر داشته باشد؛ با رسیدن به خط روند کوتاه مدت(خط قرمز رنگ) جهت جلوگیری از تقبل ریسک تغییر روند، می‌توان از معامله خارج شد.

خطوط روند

الگوهای قیمتی

امروزه تشخیص روند آتی بازار سهام بر اساس الگوهای قیمتی، بسیار رایج است. این الگوها بر اساس حرکات قیمتی پرتکرار و مشابه که پس از وقوع آن‌ها بازار روند مشخصی پیدا کرده است؛ از اطلاعات قیمتی بلند مدت بازارهای مالی، استخراج شده‌اند. الگوهای نموداری انواع و اقسام مختلفی دارند که مهم ترین آن‌ها عبارتند از: سر و شانه، پرچم، مستطیل، سقف و کف‌های چند قلو، کنج.

این الگوها بر اساس شرایط وقوع می‌توانند خاصیت نزولی یا صعودی داشته و یکی از نقاط قوت الگوهای قیمتی این است که یک الگو به تنهایی می‌تواند نواحی حد سود و زیان معاملات را به طور دقیق مشخص کند. به طور مثال به الگوی پرچم و نقاط خروج از معامله در نمودار سهام بانک ملت توجه فرمایید.

تهیه و تنظیم صورت‌ حساب سود و زیان

قدیمی ها گفته‌اند: «سود و زیان خواهر و برادرند»
بنابراین درست است که ما باید در هر کاری، به خصوص در فعالیت های اقتصادی سعی در سوددهی داشته باشیم اما، اگر روزی هم ضرر کردیم خیلی ناراحت نشویم!
در هر حال خواهر و برادر، یک جوری با هم کنار می‌آیند! اینطور وقت‌ها مهمترین نکته، از دست ندادن امید است. چرا که خداوند با امیدواران است.
کافی است این قانون را فراموش نکنید:
“«من می‌توانم شکست را بپذیرم، اما تلاش نکردن را به هیچ وجه!»
تصور چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ می‌کنید، استیو جابز هیچگاه زیان نداده یا شکست نخورده است؟!
اگر این تفکر را دارید، سخت در اشتباهید!
همراه ما باشید تا در این مجال، اندکی درباره صورت حساب سود و زیان قلم بزنیم.

صورت حساب سود و زیان

صورت سود و زیان چیست؟

صورت سود و زیان یا Income statement، یکی از اجزای مهم و اساسی صورت های مالی است.گاهی صورت سود و زیان را با عنوان صورت درآمد و یا صورت عملیات نیز می‌شناسند.
صورت حساب سود و زیان، به خوبی بیانگر میزان سود یا زیان یک شرکت در پایان سال مالی می‌باشد. شرکت‌ها موظف‌اند، در پایان سال مالی، صورت سود و زیان خود را منتشر و با ارائه این گزارش، میزان سودآوری خود را به سهامداران اطلاع دهند.
در این صورت حساب مواردی مانند: میزان فروش شرکت ها، میزان درآمدها و هزینه‌ها و سایر اطلاعات با اهمیتِ مربوط به عملکرد شرکت، در طول یک دوره مالی، قابل مشاهده است.

نحوه یا فرمت تهیه گزارش سود و زیان

تهیه گزارش سود و زیان طبق استاندارد، به روش زیر انجام می شود:
ابتدا مبلغ درآمدهای عملیاتی یا فروش طی دوره مالی مشخص شده و در ردیف اول ثبت می‌شود سپس مبلغ هزینه های عملیاتی یا بهای تمام شده در قسمت پایینِ درآمدهای عملیاتی درج خواهد شد.
از تفاضل درآمدهای عملیاتی یا فروش با هزینه های عملیاتی یا بهای تمام شده سود (زیان) ناخالص به دست می‌آید.
سپس به ترتیب هزینه های عمومی و سایر درآمدهای عملیاتی درج شده و تفاضل آنها مشخص می‌شود. نهایتاً ازحاصل جمع سود ناخالص با تفاضل هزینه های عمومی و سایر درآمدهای عملیاتی سود (زیان) عملیاتی به دست می‌آید.
در مرحله بعد درآمدهای غیر عملیاتی و هزینه های غیر عملیاتی درج شده و تفاضل آنها مشخص می‌شود. نهایتاً از حاصل جمع سود ( زیان) عملیاتی، با حاصل جمع درآمدها و هزینه های غیر عملیاتی سود قبل از کسر مالیات نامیده می‌شود.
درصورتی که حاصل فوق مثبت باشد سود قبل از کسر مالیات نامیده شده و ۲۵ درصد مالیات به آن تعلق خواهد گرفت؛ پس از محاسبه مالیات و کسر آن از مبلغ بدست آمده سود خالص به دست می‌آید.

فرمول محاسبه صورت سود و زیان

برای محاسبه سود و زیان در حسابداری، درآمدهای یک دوره مالی از هزینه های همان دوره کسر خواهد شد لذا حاصل به دست آمده سود یا زیان جاری نامیده می‌شود.

فرمول محاسبه سود و زیان جاری به شرح زیر می‌باشد:

هزینه های دوره مالی _ درآمد دوره مالی = سود (زیان) دوره مالی
الف) در صورتی که حاصل فرمول فوق مثبت باشد شرکت دارای سود خواهد بود.
ب) در صورتی که حاصل فرمول فوق منفی باشد شرکت دارای زیان خواهد بود.

عناصر صورت حساب سود و زیان

برای درک بهتر مطالب فوق می‌توان گفت صورت حساب چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ سود و زیان، از سه عنصر مهم تشکیل شده است.
هر کدام از این بخش‌ها از فرمول خاص خودش پیروی می‌کند و نتایجی را به ما ارائه می‌دهد. با مطالعه این اطلاعات، می‌توان فهمید، نتایج فعالیت یک کسب و کار سودآور یا زیان ده بوده است.
۱. سود( زیان) ناخالص:
هزینه های عملیاتی – درآمدهای عملیاتی = سود(زیان) ناخالص
۲. سود(زیان) عملیاتی:
(سایر درآمدهای عملیاتی – هزینه های عملیاتی) + سود(زیان) ناخالص = سود(زیان) عملیاتی
۳. سود(زیان) خالص قبل از کسر مالیات:
(هزینه های غیرعملیاتی_درآمدهای غیرعملیاتی)+ سود(زیان) عملیاتی = سود قبل از کسر مالیات
۴. مالیات متعلقه سال :
درصورتی که حاصل فرمول‌های فوق مثبت باشد و سود داشته باشیم مالیات به شرح زیر محاسبه خواهد شد
۲۵% × سود خالص = مالیات متعلقه
۵. سود پس از کسر مالیات:
مالیات متعلقه – سود قبل از کسر مالیات = سود خالص

نکته مهم
برای تشخیص عملیاتی بودن یا غیر عملیاتی بودن هزینه ها و درآمد ها لازم است تفاوت این دو را بدانیم.
کلیه درآمدهایی که درراستای فعالیت شرکت به صورت مستقیم به دست می‌آید عملیاتی نامیده می‌شود و اگر درآمدهای به دست آمده دقیقا از محل فعالیت اصلی شرکت نباشد غیر عملیاتی نامیده می شود. در خصوص تشخیص هزینه ها نیز همین مطلب صدق می‌کند.
لازم به ذکراست فعالیت اصلی شرکت همان چیزی است که شرکت به خاطر آن تاسیس شده و در اساسنامه شرکت نیز به آن اشاره شده است.

به طور مثال فرض کنید ما یک باشگاه ورزشی داریم و در کنار این باشگاه هم یک دکه یا یک مغازه ساندویچی برای تقویت ورزشکاران به راه انداخته‌ایم ! درآمد عملیاتی، از کلاس ها و برنامه‌های ورزشی باشگاه به دست می‌آید و درآمدی که از طریق مغازه حاصل می‌شود به نام درآمد غیرعملیاتی ما ثبت خواهد شد. به همین سادگی.
خاطر نشان می‌گردد بعضی از درآمدهای غیرعملیاتی، معاف از مالیات هستند و حسابداران باید به این موضوع توجه داشته باشند. اگر به اشتباه مالیات را محاسبه و پرداخت کنند، عودت و برگشت مالیات از سازمان امور مالیاتی بسیار سخت و تقریبا غیرممکن خواهد بود!
اگر هنوز در فرمول‌های مربوطه با ابهامی مواجه هستید ، می‌توانید با مشاوران سیپا مشاور مطرح کنید.

مهمترین اقلام تشکیل دهنده صورت حساب سود و زیان بر اساس نوع فعالیت شرکت

مهمترین اقلام تشکیل دهنده صورت حساب سود و زیان بر اساس نوع فعالیت شرکت به چند دسته تقسیم می‌شود.

نحوه محاسبه قیمت تمام شده محصولات

محاسبه قیمت تمام شده محصول

آیا می‌دانید قیمت تمام شده محصول چیست ونحوه محاسبه قیمت تمام شده چگونه است و چه کاربردی در کسب‌و‌کار شما دارد؟ هدف نهایی هر کسب‌و‌کاری افزایش فروش و به دست آوردن سود است و محاسبه قیمت تمام شده محصول به شما کمک می‌کند تا هزینه‌های تولید خود را تجزیه و تحلیل و حتی آن‌ها را کاهش دهید و میزان سوداوری خود را ارزیابی کنید. در مقاله “محاسبه قیمت تمام شده محصول” با ما همراه باشید تا با قیمت تمام شده محصول و جزئیات آن آشنا شوید:

منظور از قیمت تمام شده محصول چیست؟

قیمت تمام شده محصول به معنی هزینه‌های مستقیم ایجاد محصول توسط یک بنگاه اقتصادی و شامل هزینه‌ مواد مصرفی و هزینه نیروی کار است. نکته قابل توجه این است که حسابداری بهای تمام شده محصولات هزینه ایجاد محصول به طور مستقیم است و هزینه‌های غیرمستقیم و جانبی مثل بازاریابی، تبلیغات، توزیع و… شامل آن نمی‌شود.

محاسبه بهای تمام شده ساخت محصول

محاسبه قیمت تمام شده محصول یا حسابداری بهای تمام شده که به حسابداری صنعتی هم شناخته می‌شود به مدیران بنگاه‌های اقتصادی کمک می‌کند تا بتوانند بهای تمام شده تولیدات یا کالاهای خریداری شده یا فروش رفته را محاسبه کنند. این کار باعث می‌شود مدیران روی هزینه‌های تولید مثل خرید مواد اولیه، هزینه استفاده از ماشین‌آلات، دستمزد پرسنل و… کنترل داشته باشند و از طرف دیگر با کاهش هزینه‌ها بهره‌وری سازمان خود را افزایش دهند.

مزایای محاسبه قیمت تمام شده محصول یا حسابداری صنعتی

  • ایجاد کنترل روی هزینه‌های تولید
  • کاهش هزینه‌های سازمانی
  • افزایش بهره‌وری
  • ارتقا سطح انگیزه پرسنل

اهمیت حسابداری صنعتی

یکی از اصلی ترین اهداف حسابداری صنعتی تفکیک درآمد، هزینه، محاسبات سود و زیان ناشی از آن‌ها است و حسابداری صنعتی در جهت کاهش هزینه‌ها به تحلیل عناصر تشکیل دهنده یک محصول می پردازد و اطلاعات دقیقی از هزینه‌های هر مرحله از تولید یک محصول به طور مشخص تعیین می کند. بدین ترتیب در صورتی که کالایی هنوز در خط تولید قرار نگرفته باشد، آنالیز تحلیلی خط تولید، مقایسه روند فعالیت و تمامی محاسبات حسابداری آن در قسمت‌های مختلف قابل محاسبه است. در نهایت امکان گزارش گیری سود و زیان را به تفکیک هر محصول فراهم می‌سازد که بر استراتژی تولید، نحوه برنامه ریزی و سیاست گذاری سازمان تاثیرگذار است.

ما به این چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ دلیل از حسابداری استفاده می کنیم تا بدانیم چقدر دارایی یا سرمایه به اشکال گوناگون داریم، در یک دوره مشخص چقدر سود یا ضرر کرده ایم، به چه افرادی به چه میزان بدهکار بوده و یا از چه اشخاصی به چه نحوی طلبکاریم و ده‌ها کاربرد دیگری که در صورت فقدان اطلاعات مربوط به هریک، ممکن است متحمل پرداختی‌های سنگینی شویم.

حسابداری صنعتی

نحوه محاسبه قیمت تمام شده محصول

نحوه محاسبه بهای تمام شده یک واحد محصول در حسابداری به این صورت است که در بهای تمام شده محصول، 5 عامل دخیل هستند که عبارتند از:

  • هزینه‌های ثابت: اقلامی که در تمام سطوح فعالیت ثابت و مربوط به بخش تولید و شامل 2 دسته هستند.
  • اقلام ثابت تعهد شده: اقلامی که قابل حذف نیستند چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ و به کل تسهیلات تولیدی مربوط می‌شوند. مثل مالیات و عوارض.
  • اقلام ثابت اختیاری: اقلامی که می‌توانند تغییر کنند یا حذف شوند. مثل برنامه‌های بازاریابی
  • هزینه‌های متغیر: اقلامی که بسته به سطوح فعالیت، افزایش یا کاهش پیدا می‌کنند و نسبت تقریباً ثابتی بین این اقلام و مقدار تولید وجود دارد. به اقلام متغیر اقلام قابل برنامه‌ریزی هم گفته می‌شود چون که چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ مدیران می‌توانند درباره آن‌ها تصمیم‌گیری کنند.
    • انواع اقلام متغیر عبارتند از: مواد مستقیم، دستمزد مستقیم، سربار ساخت

    هزینه‌های توزیع و فروش

    • هزینه‌های اداری: مثل ملزومات اداری، بهای آب، برق، سوخت و…
    • هزینه‌های مختلط: اقلامی که الگوی ثابت و واحدی برای توضیح و تشریح ندارند و بسته به تصمیم مدیران هم می‌توانند جزو هزینه‌های ثابت و هم هزینه‌های متغیر قرار بگیرند. مثل هزینه‌های مربوط به مصرف انرژی و دستمزدهای غیر مستقیم.
    • هزینه نیمه‌متغیر: این هزینه‌ها با افزایش سطح فعالیت یا مقدار تولید بیشتر می‌شود اما روند افزایشی آن با یک نسبت ثابت نیست و به 2 دسته تقسیم می‌شود:
      • اقلامی که بر اثر افزایش سطح فعالیت یا تولید، میزان افزایش بهای تمام شده برای هر واحد اضافه شده، کم‌تر از افزایشی است که برای یک واحد تولیدی قبلی ایجاد شده است.
      • اقلامی که بر اثر افزایش سطح فعالیت یا تولید، میزان افزایش بهای تمام شده برای هر واحد اضافه شده؛ بیشتر از افزایشی است که برای یک واحد تولیدی قبلی ایجاد شده است.

      عوامل تاثیرگذار در محاسبه قیمت تمام شده محصول

      • مواد اولیه که به طور مستقیم برای تولید کالا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
      • هزینه دستمزد کارگران و افراد متخصصی که به صورت مستقیم در خط تولید مشغول به کار هستند.
      • هزینه‌های سربار شامل کلیه هزینه‌های کارخانه فارغ از هزینه‌های مستقیم. مثل موادی که در کالای تولیدی مصرف نمی‌شوند و لی بدون استفاده از آن‌ها هم تولید کالا میسر نیست. مثل گریس، روغن، لوازم یدکی و… یا دستمزد افرادی که به صورت مستقیم در تولید محصول دخیل نیستند ولی حضورشان لازم است. مانند مدیران، کارکنان پشتیبانی، نگهبانی و… و سایر هزینه‌های سربار مثل اجاره‌بها.

      روش های محاسبه حسابداری صنعتی

      سیستم‌ های سنتی محاسبه قیمت تمام شده

      در سیستم سنتی محاسبه تمام شده قیمت محصول معمولا برای تخصیص هزینه سربار، از هزینه (ساعت) کار مستقیم به عنوان مبنای تخصیص در آن استفاده می‌شود. اما امروزه حداکثر تا 15 درصد هزینه کار مستقیم است و هزینه‌های سربار بیشتر از 50 درصد هزینه‌ تمام شده را شامل می‌شوند.
      در سیستم های سنتی هزینه یابی، فرایند های زیر محاسبه می شوند:

      • اختصاص مواد مستقیم و دستمزد مستقیم به محصول یا خدمت
      • تخصیص هزینه‌های سربار به محصول یا خدمت بر مبنای نرخ جذب معین

      هزینه یابی چیست؟

      منظور از هزینه یابی طبقه‌بندی و توزیع صحیح هزینه‌ها برای تعیین قیمت تمام شده محصول و خدمت و شامل موارد زیر است:

      • تعیین بهای تمام شده ساخت یک محصول
      • تعیین بهای تمام شده ارائه یک خدمت
      • تعیین یک روش برای مدیریت هزینه‌ها

      سیستم هزینه یابی موثر به مدیران سازمان‌ها کمک می‌کند تا اطلاعات مناسبی را برای انجام مذاکرات آگاهانه، شرکت در مناقصه‌ها، سرمایه‌گذاری‌های جدید و… داشته باشند.

      انواع روش‌های هزینه‌یابی در حسابداری صنعتی چیست؟

      هر صنعتی برای هزینه‌یابی از روش مناسب برای تعیین قیمت محصول و خدمات خود استفاده ‌می‌کند. بطور کلی روش‌های هزینه‌یابی در چندین دسته طبقه بندی ‌می‌شود که به شرح هر کدام ‌می‌پردازیم:
      1) روش ‌هزینه‌یابی براساس فعالیت
      2) روش ‌هزینه‌یابی مبتنی بر چرخه عمر
      3) روش ‌هزینه‌یابی قراردادی
      4) روش ‌هزینه‌یابی شغل یا کار
      5) روش ‌هزینه‌یابی واحد
      6) روش ‌هزینه‌یابی دسته‌ای
      7) روش ‌هزینه‌یابی فرایند
      8) روش ‌هزینه‌یابی عملیاتی
      9) روش ‌هزینه‌یابی چندگانه

      محاسبه قیمت تمام شده محصول یا خدمت

      سیستم سنتی هزینه یابی مشکلات و چالش‌هایی هم به همراه دارد. مثل بی‌اهمیت شدن هزینه کار مستقیم، عدم توانایی ارائه اطلاعات صحیح و واقعی در مورد قیمت تمام شده کالا و میزان سوداوری و… که برای رفع این مشکلات، از روش ABC استفاده می‌شود.

      محاسبه قیمت تمام شده محصول

      معرفی نرم افزار:نرم افزار وصول مطالبات

      روش هزینه یابی ABC چیست؟

      سیستم جدید هزینه یابی بر مبنای فعالیت (Activity Based Costing) است که تمرکز آن، روی هزینه‌های غیرمستقیم سازمانی است. در روش ABC تمام فعالیت‌هایی که به طور مستقیم در فرایند تولید تاثیر گذارند؛ بررسی می‌شوند و در نتیجه اطلاعات دقیقی از قیمت تمام شده محصول و میزان سوداوری به دست می‌آید.

      روش اجرای هزینه یابی ABC

      • شناسایی هزینه ها
      • شناسایی خروجی‌ها
      • شناسایی فعالیت‌‌ها
      • تخصیص منابع و چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ ایجاد مخازن هزینه
      • تخصیص هزینه فعالیت‌‌ها به خروجی‌ها
      • تحلیل و گزارش‌گیری قیمت تمام شده

      روش هزینه یابی ABC

      مزایای استفاده از روش هزینه یابی ABC

      • ارزیابی دقیق‌تر از عملیات مالی
      • تصمیم‌گیری در خصوص برون ‌سپاری فعالیت‌‌ها
      • شناسایی فعالیت‌های پرهزینه و کم‌ارزش
      • برنامه‌‌ریزی درست، صحیح‌ و دقیق‌ مدیریتی
      • تعیین قیمت تمام شده و قیمت‌گذاری محصولات به طور منطقی‌ و دقیق

      روش ‌هزینه‌یابی مبتنی بر چرخه عمر چگونه است؟

      در این روش بهای تمام شده و تما‌می ‌هزینه‌هایی که برای یک محصول از ابتدای تولید تا پایان عمر آن صرف ‌می‌شود محاسبه ‌می‌گردد. چرخه عمر یک محصول 5 مرحله دارد که شامل توسعه، معرفی، رشد، بلوغ و نزول ‌می‌باشد. روش ‌هزینه‌یابی چرخه عمر بیشتر برای شرکت‌ها و موسساتی مفید است که هزینه‌های زیادی برای تحقیق و توسعه محصول صرف ‌می‌کنند و ممکن است در روش‌های دیگر ‌هزینه‌یابی به هزینه‌های گزافی که برای تحقیقات صرف ‌می‌شود توجه نشود.

      مزایای روش ‌هزینه‌یابی طبق چرخه عمر محصول

      الف)ارزیابی سود آوری یک محصول در طول عمر خود و کمک به مدیریت برای تصمیم راجع به توسعه یا حتی توقف تولید
      ب)مناسب برای سازمان‌ها و موسساتی که محصولات با چرخه عمر کوتاهی تولید ‌می‌کنند برای برآورد میزان فروش و تعیین قیمت‌ها بصورت دقیق
      ج)تصمیم گیری دقیق برای ارزیابی درآمد‌ها و هزینه‌ها بصورت واقعی در چرخه عمر محصول

      روش ‌هزینه‌یابی قراردادی

      این روش ‌هزینه‌یابی بیشتر برای شرکت‌ها و موسساتی مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد که مشاغلی پر هزینه و پروژه‌هایی با مدت زمان طولانی مثل یک پروژه سدسازی و یا ساخت جاده و ساختمان دارند و بیشتر بجای تولید محصول در کارخانه در سایت‌های مختلف فعالیت ‌می‌کنند. هر قراردادی که برای پروژه‌ای بسته ‌می‌شود هزینه صفر تا صد آن بصورت مجزا محاسبه ‌می‌گردد. این روش را با روش ‌هزینه‌یابی ترمینال نیز ‌می‌توان نام برد.

      مزایای هزینه یابی قراردادی

      از مزایای این روش ‌می‌توان به مجزا بودن هزینه‌ها و بهای تمام شده اشاره نمود که پس از پایان پروژه پرونده آن بسته ‌می‌شود.

      معرفی نرم افزار: نرم افزار مدیریت تولید

      روش ‌هزینه‌یابی بر اساس شغل

      در این روش هزینه‌های مختص هر شغل محاسبه ‌می‌گردد. مثلا هزینه‌ای که برای یک گارسون در یک رستوران با توجه به تعداد مشتری‌ها صرف ‌می‌شود و بقیه زمان‌ها مشتری ندارد. این روش بیشتر برای شرکت‌ها و مشاغلی مناسب است که از هر سفارش کار تعداد کمی‌ تولید ‌می‌کنند. در ‌هزینه‌یابی بر اساس کار هزینه‌های مربوط به هر سفارش بطور مجزا محاسبه ‌می‌گردد زیرا که مشخصات هر شغل و کاری منحصر بفرد است. این روش برای مشاغلی مانند نقاشی، دکوراسیون و طراحی داخلی، تعمیرات ساختمانی و تعمیرات اتومبیل، کارخانه‌های ریخته گری و … مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد.

      روش ‌هزینه‌یابی قراردادی

      مزایای هزینه یابی براساس شغل

      مزیت این روش این است که تما‌می ‌هزینه‌های سربار مشهود ‌می‌شود و برای کاهش آنها ‌می‌توان راه حلی پیدا کرد و تصمیمی‌گرفت.

      روش ‌هزینه‌یابی واحد یا روش ‌هزینه‌یابی تک خروجی

      این روش غالبا برای محصولاتی مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد که تعدادی هستند و ‌می‌توان آنها را با واحد‌های کمی ‌نام برد و هزینه‌ها در این روش بصورت واحد خروجی محصول محاسبه ‌می‌گردد.این روش برای کارخانه‌هایی مناسب است که بطور مداوم یک محصول را تولید ‌می‌کنند. مثل کارخانه تولید آرد، سیمان، لبنیات.

      معرفی نرم افزار: نرم افزار حسابداری فروش

      روش ‌هزینه‌یابی دسته‌ای

      این روش بسیار شباهت به روش هزینه بابی شغل دارد. این روش برای شرکت‌هایی مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد که برای واحد‌های تولیدی آن در یک دسته یا گروه محصولات مشخص با ماهیت یکسان هزینه‌ای جداگانه محاسبه ‌می‌شود. این روش برای کارخانه‌های صنایع دارویی، کارخانه‌های بیسکوییت سازی، اسباب بازی‌ها، کارگاه‌های تولید کفش و … مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد.

      روش ‌هزینه‌یابی فرایندی

      زمانی که در یک شرکت یا کارخانه‌ای یک محصول بصورت مداوم تولید گردد به هر واحد پردازش هزینه‌ای تخصیص ‌می‌یابد. این روش ‌هزینه‌یابی برای محصولاتی است که طبق فرایند‌های مختلف تولید ‌می‌شوند و هر چرخه‌ای که طی ‌می‌کنند یک محصول نهایی دارد که برای مرحله بعد به عنوان ماده اولیه مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد. به این ترتیب هر فرایندی که یک محصول نهایی خروجی و یا ماده اولیه‌ای برای فرایند بعدی تولید نماید روش ‌هزینه‌یابی فرایندی مخصوص آن چرخه را مورد استفاده قرار ‌می‌دهد.
      کارخانه‌ها و شرکت‌هایی که از روش ‌هزینه‌یابی فرایندی استفاده ‌می‌کنند شامل کاغذ سازی، کارخانه تولید آرد، کارخانه تولید شکر، فرآوری مواد غذایی، صابون سازی و … ‌می‌باشد.

      روش هزینه‌یابی عملیاتی یا خدماتی

      این روش برای شرکت‌ها و موسساتی مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد که محصولات آنها در غالب خدمات ‌می‌باشد. در این روش هزینه یک واحد خدمت محاسبه ‌می‌گردد.شرکت‌هایی که از این روش استفاده ‌می‌کنند شامل شرکت‌های تامین کننده برق، مخابرات، خانه سالمندان، هتل‌ها، موسسات آموزشی و… ‌می‌باشد.

      معرفی نرم افزار: نرم افزار موبایل انبار

      روش ‌هزینه‌یابی چندگانه یا کامپوزیت

      این روش بیشتر برای شرکت‌هایی مورد استفاده قرار ‌می‌گیرد که محصولات آنها مونتاژی ‌می‌باشد. یعنی قطعات بصورت جداگانه تولید ‌می‌شود و در انتها برای محصولات نهایی مونتاژ ‌می‌شود. در این روش باید هزینه‌های مربوط به هر کدام از اجزا و نهایتا محصول نهایی بطور مجزا محاسبه گردد. روش ‌هزینه‌یابی چندگانه ترکیبی از روش‌های ‌هزینه‌یابی دیگر مثل روش ‌هزینه‌یابی فرایند برای اجزا و روش ‌هزینه‌یابی دسته‌ای برای محصول نهایی ‌می‌باشد.
      کارخانه‌هایی که از این روش ‌هزینه‌یابی استفاده ‌می‌کنند شامل کارخانه‌های تولید دوچرخه، ماشین، لوازم خانگی، هواپیما و … است.

      جمع بندی

      در این مقاله خواندیم که نحوه محاسبه بهای تمام شده محصول تولیدی بر اساس مواد مصرفی، دستمزد و هزینه سربار تعریف می‌شود و مواد و دستمزد هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم دارند. قیمت تمام شده محصول به مدیران بنگاه‌های اقتصادی در برنامه‌ریزی، کنترل، نظارت و بررسی نتایج فعالیت‌ها کمک می‌کند تا بتوانند هزینه‌های خود را کنترل یا کاهش دهند و بهره‌وری سازمان خود را افزایش دهند.

      سوالات متداول

      قیمت تمام شده محصول به معنی هزینه‌های مستقیم ایجاد محصول توسط یک بنگاه اقتصادی و شامل هزینه‌ مواد مصرفی و هزینه نیروی کار است

      • ایجاد کنترل روی هزینه‌های تولید
      • کاهش هزینه‌های سازمانی
      • افزایش بهره‌وری
      • ارتقا سطح انگیزه پرسنل

      منظور از هزینه یابی طبقه‌بندی و توزیع صحیح هزینه‌ها برای تعیین قیمت تمام شده محصول و خدمت است

      نسبت سود به زیان یا ریسک به ریوارد در فارکس چیست؟

      نسبت سود به زیان در فارکس چیست

      وقتی صحبت از سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، امکان ندارد بحث سود و زیان به میان نیاید. ما در این مقاله سوال نسبت سود به زیان یا ریسک به ریوارد در فارکس چیست؟ را پاسخ می‌دهیم. در تمام بازارهای مالی تعداد افراد زیان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ده بسیار بیشتر از افراد سودده است. آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌چه اهمیت دارد توانایی مدیریت ریسک، و پیشبرد سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری به سمت موفقیت است. در مورد سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری روی ارزهای خارجی، بحث نسبت سود به زیان در فارکس مطرح است. این مفهوم بخشی از فرآیند مدیریت ریسک است که در این مقاله از دلفین وست به بررسی آن پرداخته‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم.

      نسبت سود به زیان در فارکس بیان‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر چیست؟

      نسبت ریسک به ریوارد در فارکس که معادل فارسی آن برابر نسبت سود به ضرر است را مورد بررسی قرار می‌دهیم در ابتدا باید با دو مفهم آشنا شویم، یکی ریوارد، و دیگری ریسک.
      ریوارد به سودی که در هر معامله عاید سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، گفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
      ریسک به زیانی که برای هر معامله درنظر گرفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، اطلاق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
      هر سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار باید بداند، نسبت سود به زیانی که در معاملات متحمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، چقدر است. در شرایط حداکثری، این نسبت باید 2 به 1 باشد، یعنی سود دو برابر زیان رخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. چنان‌‌‌‌‌‌‌‌‌چه این نسبت بیشتر شود، ضرر خود را نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. وقوع ضرر به عوامل مختلفی بستگی دارد، که مهم‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین آن عدم انتخاب حدضرر مناسب از طرف سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار است. درواقع وقتی سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران، برای رسیدن به شرایط بهتر، بیش از حد معقول منتظر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌مانند، معمولاً ضرر رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.
      بنابراین برای داشتن یک معامله خوب، دوعامل باید برقرار باشد.

      1. استراتژی ترید یا معامله مناسب باشد.
      2. نسبت سود به زیان حداقل 2 به 1 باشد.

      سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران از نسبت سود به زیان در فارکس، برای محاسبه ریسکی که ممکن است در مامله متحمل شوند، استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. توجه کنید که، اگر بهترین سهم را نیز در بازار داشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشید، با نگهداری طولانی مدت آن ممکن است ضرر کنید، مگر اینکه نسبت ریسک به ریوارد همیشه کمتر از یک‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوم باشد.

      نسبت سود به زیان در فارکس چیستمحاسبه ریسک به ریوارد

      فرمول نسبت سود به زیان در فارکس

      در تعریف علمی چنین گفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، نسبت ریسک به ریوارد، پاداش احتمالی است که سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به ازای هر دلاری که برای سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری ریسک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، به‌‌‌‌‌‌‌‌‌دست آورد. بسیاری از سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران از نسبت سود به زیان در فارکس، برای مقایسه بازده با ریسکی که متحمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.
      برای آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌که بتوانیم نسبت سود به زیان در فارکس را محاسبه کنیم، باید گام‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زیر را طی نماییم.

      • محاسبه زیان: برای استخراج میزان زیان، باید ابتدا حدضرر مناسب را انتخاب کنیم. سپس با تفریق حدضرر از قیمت کنونی هر سهام، میزان زیان مشخص خواهد شد.
      • محاسبه سود: برای محاسبه میزان سود، باید ابتدا حدسود خود را محاسبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم، سپس با تفریق قیمت هر سهام از آن، میزان سود استخراج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
      • محاسبه مقدار سود به زیان: پس از به‌‌‌‌‌‌‌‌‌دست‌‌‌‌‌‌‌‌‌آوردن ریسک و ریوارد، کافی است ریسک را به ریوارد تقسیم کنیم، تا این نسبت به‌‌‌‌‌‌‌‌‌دست‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. توجه کنید که در اصطلاح انگلیسی از ریسک به ریوارد استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم، که درواقع از تقسیم زیان به سود به‌‌‌‌‌‌‌‌‌دست می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. اما در اصطلاح رایج زبان فارسی از عبارت سود به زیان استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که معکوس حالت قبل است.

      آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌چه درمورد محاسبه نسبت سود به زیان گفتیم، در بحث سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری با نام حمایت و مقاومت نیز شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود برای کسب اطلاعات دقیق در این رابطه، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید به مقاله حمایت و مقاومت در تحلیل تکنیکال مراجعه کنید.

      مثال‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی در خصوص نسبت ریسک به ریوارد

      فرض کنید شما در قیمت 25/5 دلار وارد بازار شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌اید و حدضرر خود را 25 دلار و حد سود خود را 26/5 دلار درنظر گرفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌اید. با این اعداد، نسبت ریسک به ریوارد به صورت زیر خواهد بود.

      فرمول ریسک به ریوارد

      گفتیم نسبت سود به زیان ، اگر حداقل 2 به 1 باشد مناسب است. بنابراین در معامله‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای با این شرایط قیمتی و حدود ضرر و چگونه سود و زیان را محاسبه می کنیم؟ سود، احتمال سوددهی وجود دارد. محاسبه ریسک به ریوارد به تنهایی کاری از پیش نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد. آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌چه اهمیت دارد، استفاده از آن برای محاسبه درصد سود با توجه به فاکتورهای دیگر بازار فارکس است. برای درک این موضوع باید ابتدا دو مفهوم لات و پیپ را درک کنیم.

      پیپ در فارکس

      پیپ معیار اندازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری قیمت جفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌ارزها در فارکس است. همان‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور که در جداول قیمتی دیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌اید، قیمت‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در فارکس برای هر جفت ارز بیان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند و تا چند رقم اعشار ادامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌دارند. پیپ به چهارمین رقم بعد از اعشار گفته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اگر در جفت ارزها، ین ژاپن یکی از طرفین باشد، پیپ دومین رقم بعد از میمیز خواهد بود.

      لات در فارکس

      حجم و مقدار معامله در فارکس لات نام دارد. میزان لاتی که سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران انتخاب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، با ریسک معاملات ارتباط مستقیم دارد. در بازار فارکس، سه لات استاندارد داریم.
      میکرولات: 1000 واحد است و با حجم 0/01 شناخته‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. قیمت هر پیپ در میکرولات برابر 10 سنت است.
      مینی‌‌‌‌‌‌‌‌‌لات: 10000 واحد است و با حجم 0/1 شناخته‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. قیمت هر پیپ در مینی‌‌‌‌‌‌‌‌‌لات برابر 1 دلار است.
      لات استاندارد: 100000 واحد است و با حجم 1 شناخته‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. قیمت هر پیپ در ‌‌‌‌‌‌‌‌‌لات استاندارد برابر 10 دلار است.
      سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاران می‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بر اساس بودجه خود، بر مبنای یکی از لات‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها وارد وعامله شوند. طبیعی است که هرچه لات بزرگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر باشد، میزان سود و زین نیز بیشتر خواهدبود.

      مثال ریسک به ریوارد

      مثال‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از سود و زیان در فارکس

      تصور کنید یک سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار با 1000 دلار بودجه خود، وارد معامله با حجم 0/1 یا میکرولات شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. چنانچه برای یک ماه، روزی یک پوزیشن در دسترس باشد، و این فرد از 22 روز معاملاتی ماهانه، 20 روز را معامله کند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهیم باتوجه به فاکتورهای معامله، سوددهی یا ضرر آن را محاسبه کنیم.
      فرض می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم این شخص استرتژی معاملاتی با پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینی 80 درصد سودده، 20 درصد زیان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ده را انتخاب کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد. اگر نسبت ریسک به ریوارد، 0/5 باشد، نتیجه معامله به قرار زیر خواهد بود.

      بر اساس ریسک به ریوارد 0/5، سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار یا 40 پیپ سود یا 20 پیپ ضرر خواهد کرد.
      بر اساس درصدهای 80 و 20 که برای سود و زیان متصور شدیم، از 20 پوزیشن ماهانه، 16 عدد (معادل 80 درصد) سودده و 4 عدد(معادل 20 درصد) زیان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ده خواهند بود.
      با این حساب به مقدار، 16*40=640$ سود رخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد داد.
      به مقدار 4*20=80$، ضرر خواهیم داشت.
      درنهایت به مقدار 80-640=560$ ، سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار سود خواهد کرد.
      بنابر محاسبات فوق، معامله‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای با این شرایط 56 درصد بودجه اولیه یعنی 1000 دلار سودده است.
      بنابراین محاسبه ریسک به ریوارد باید در کنار عوامل و فاکتورهای دیگر به کار گرفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود تا سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار بتواند به کمک آن تحلیل درستی از بازار و وضعیت خود داشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد.
      در همان مثال بالا با استراتژی ثابت، تصور کنید این‌‌‌‌‌‌‌‌‌بار سود به زیان 3 به 1 است. بنابراین، پیپ سود و ضرر به ترتیب، 60 و 20 خواهند بود. در چنین شرایطی با انجام محاسبات خواهید دید که سود نهایی 880 دلار و درصد سود معامله بر اساس بودجه 1000 دلاری 88 درصد خواهد بود.
      حال تصور کنید، استراتژی معامله امکان بهره‌‌‌‌‌‌‌‌‌مندی از 50 درصد، احتمال سود را فراهم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. با فرض این-که سایر شرایط با مثال اول یکسان است، در نهایت 200 دلار سود عاید سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و درصدی برابر 20، میزان سود معامله خواهد بود.

      سخن پایانی

      آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌چه در استفاده از نسبت سود به زیان اهمیت دارد، کافی نبودن آن به تنهایی است. به عنوان سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذار باید بدانید که این نسبت تا چه اندازه در تصمیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بعدی شما اهمیت دارد. اما آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌چه نباید فراموش کنید این است که مجموعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از معادلات در کنارهم باعت موفقیت و سودآوری خواهند شد. بنابراین گذراندن دوره آموزش سرمایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاری در فارکس، برای درک بهتر مفاهیم این‌‌‌‌‌‌‌‌‌چنینی و بالابردن توانایی مدیریت ریسک بسیار کارگشا است.

      آموزش بازار فارکس در ایران

      مجموعه دلفین‌ وست یکی‌ از بزرگ‌ترین مرجع‌های آموزش سرمایه‌ گذاری است که تحت قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌نماید. مطلب فوق صرفاً به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان با این بازار مالی است و مسئولیت استفاده از محتویات این مقاله، کاملاً بر عهده خود خوانندگان است.

      زیان انباشته ، سود و زیان انباشته چیست ؟ زیان انباشته چیست؟

      زیان انباشته

      سود و زیان انباشته چیست؟ میزان درآمد خالص پس از پرداخت سود سهامداران مشخص می گردد.درآمد یک کسب می تواند مثبت (سود) یا منفی (ضرر) باشد. سود مثبت فرصت زیادی را به صاحبان مشاغل و یا مدیریت شرکت می دهد تا از مازاد درآمد کسب شده استفاده کند. غالباً این سود به سهامداران پرداخت می شود ، اما همچنین می تواند برای اهدافی مانند رشد قسمت ها یمختلف شرکت ، دوباره در شرکت سرمایه گذاری شود. پولی که به سهامداران پرداخت نشده است ، به عنوان سود پس انداز محسوب می شود . در ادامه میخواهیم در مورد سود و زیان انباشته و روش های افزایش سرمایه از محل سود صحبت کنیم. پس با بیلان مهر همراه باشید. ( شرکت حسابداری بیلان مهر زنده رود ارائه دهنده خدمات حسابداری)

      زیان انباشته (فهرست مطالب)

      سود انباشته چه کمکی به شرکت میکند؟

      هر وقت یک شرکت درآمد مازاد ایجاد می کند ، بخشی از سهامداران بلند مدت ممکن است انتظار داشته باشند برخی از درآمد منظم را در قالب سود سهام به عنوان سود پولشان در شرکت بدست آورند. معامله گرانی که به دنبال سودهای کوتاه مدت هستند نیز ممکن است ترجیح بدهند سود سهام بلافاصله دریافت کنند.در برخی از کشور ها سود سهام معاف از مالیات است. از طرف دیگر ، مدیریت شرکت ممکن است معتقد باشد که اگر سود انباشته در شرکت حفظ شود ، می توانند از آن استفاده بهتری استفاده کنند. به همین ترتیب ، ممکن است سهامدارانی وجود داشته باشند که به پتانسیل مدیریت اعتماد کنند و ممکن است اجازه بدهند که درآمد خود را به امید بازده بسیار بالاتر (حتی با مالیات) در شرکت حفظ کنند.

      موارد استفاده از سود انباشته چیست؟

      تصمیم برای حفظ سود یا توزیع آن در بین سهامداران معمولاً به عهده مدیریت شرکت است. یک شرکت با تمرکز بر رشد ممکن است به هیچ وجه سود سهام پرداخت نکند و یا مبلغ بسیار کمی را پرداخت کند. زیرا ممکن است ترجیح دهد از سود بازمانده برای تامین مالی فعالیت های توسعه استفاده کند . این در زمانی است که سود انباشته داشته باشیم. اگر زیان انباشته داشته باشیم شرایط متفاوت است.

      • سود درآمدی را می توان بین صاحبان مشاغل (سهامداران) به شکل سود سهام توزیع کرد.
      • می توان برای گسترش فعالیتهای تجاری موجود مانند افزایش ظرفیت تولید محصولات موجود یا استخدام نمایندگان فروش بیشتر سرمایه گذاری کرد.
      • می توان برای تولید یک محصول جدید سرمایه گذاری کرد.
      • از این پول می توان برای هرگونه ادغام ، کسب یا مشارکت احتمالی که منجر به بهبود چشم انداز تجاری شود استفاده کرد.
      • همچنین می تواند برای خریدهای سهم مورد استفاده قرار گیرد.
      • از این درآمد می توان برای بازپرداخت هر گونه وام (بدهی) برجسته تجاری که ممکن است داشته باشند استفاده کرد.

      نحوه محاسبه سود و زیان انباشته چگونه است؟

      برای نحوه محاسبه سود و زیان انباشته باید در پایان هر سال مالی در بخش حقوق صاحبان سهام میزان آن را قید کنیم. و برای محاسبه آن باید سود انباشته ابتدای دوره را به خالص سود و زیان اضافه کنیم. در مرحله بعد سود سهام را از آن کم کنیم. هرگونه تغییر در خالص درآمدها به طور مستقیم در این حساب تاثیرگذار خواهد بود. یکی از عوامل موثر در سودآور یا زیان بار بودن یک شرکت ، افزایش و کاهش در خالص درآمد ها است.

      جایگاه گردش حساب سود (زیان) انباشته در صورتهای مالی

      صورتهای مالی باید تغییرات حقوق صاحبان سهام را منعکس کند و در واقع بخشی از این تغییرات در گردش حساب سود و زیان انباشته در ذیل صورت سود و زیان دوره انعکاس می‌یابد

      و سایر تغییرات از جمله گردش حساب اندوخته قانونی حساب اندوخته اختیاری و سود انباشته یا Retained Earnings و حساب های مربوط به اقلامی که طبق استانداردهای حسابداری به‌طور مستقیم به حقوق صاحبان سهام منظور می‌شود

      اثر مالیاتی سود و زیان انباشته

      در پاسخ به این مورد باید گفت که طبق ماده ۱۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم بند ۱۲ زیان اشخاص حقیقی یا حقوقی که از طریق رسیدگی به دفاتر آنها با توجه به مقررات احراز گردد.

      درآمد سالیانه و سال‌های بعد استهلاک پذیر است و در اظهارنامه عملکردی جدولی با نام استهلاک زیان سنواتی وجود دارد که مانند زیان سنواتی در این جدول لحاظ می شود و این مبلغ در جدول محاسبه مالیات در اظهارنامه لحاظ می گردد و محاسبه مبلغ مالیات سال جاری را تغییر میدهد.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.